
‘Zin’ is een initiatief om auteurs van erotische verhalen praktische tips en tools te geven om nog betere erotische verhalen te kunnen schrijven. Lees hier meer over dit initiatief. In de eerste episode werden de deelnemers uitgedaagd om een opdracht rond het schrijfprincipe ‘show, don’t tell‘ aan te gaan. Hieronder lees je de inzendingen en de feedback van Sanna van Vlammende Verzinsels en mijzelf.
De opdracht
Met het principe ‘show, don’t tell’ wordt bedoeld dat je als schrijver de lezer geen conclusies moet voorschotelen, maar feiten op basis waarvan de lezer zelf een conclusie kan trekken. Dit principe is niet eenvoudig en vereist veel discipline en ervaring, maar als het goed is toegepast zal het een verhaal veel aantrekkelijker maken voor de lezer.
Het makkelijkst is dit principe weer te geven met een voorbeeld:
Telling/vertellen: ‘Zijn arm jeukt‘
Laten zien / showing: ‘Hij krabt aan zijn arm‘.
Hier kun je de theorie rond ‘show, don’t tell’ en de opdracht nog eens nalezen.
De deelnemers kregen de volgende alinea, waarin alle zinnen zijn ‘vertelt’. De opdracht was om bij elke zin te bedenken hoe je hetzelfde kunt ‘laten zien’ en het onderstaande verhaal meer levendig te maken.
‘Margreeth was nerveus, want ze was laat voor haar afspraak. Ivo was een grote knappe man, die erg overheersend overkwam. Dat maakte Margreeth nog meer onzeker. De kamer waarin hij haar ontving was steriel en sfeerloos. Ivo vond Margreeth erg sexy en aantrekkelijk. Hij wilde haar maar wat graag bezitten. Hij stelde haar gerust en Margreeth voelde zich langzaam op haar gemak. Ze deed haar jurk uit zodat haar sexy lingerie zichtbaar werd.‘
Waarop hebben we gelet?
Alle zinnen in het voorbeeld waren vertelt. De bedoeling was dat de auteur laat zien:
- Dat Margreeth nerveus is
- Dat Ivo knap en overheersend is
- Dat Margreeth onzeker is
- Dat de kamer steriel en sfeerloos is
- Dat Margreeth sexy en aantrekkelijk is
- Dat Ivo haar wil bezitten
- Dat Ivo Margreeth op haar gemak stelt
- Dat Margreeth sexy lingerie draag
Extra tips
Als je een (erotisch) verhaal schrijft, dan is je verhaal levendiger als je zo min mogelijk ‘vertelt’ en zo veel mogelijk ‘laat zien’. Let daarbij op het volgende:
- Vraag je telkens (bij elke zin) af: ‘waaruit blijkt dat?’
- Vermijd bepaalde werkwoorden. Werkwoorden als ‘voelen’, ‘zien’, ‘hoort’, ‘ruikt’ zijn vrijwel altijd een vorm van vertellen. Als je schrijft ‘ze voelde’, ga dan – zoals bij punt 1 is gezegd – je afvragen wat ze dan precies voelde? Gebruik de zoekfunctie in een tekstverwerker (meestal <ctrl><F>), om op dit soort woorden te zoeken en dan de zinnen te herschrijven.
- Gebruik dialoog om emoties kracht bij te zetten
- Gebruik alle zintuigen om te beschrijven hoe een ruimte is, hoe een persoon is, kortom: hoe ervaart het personage iets en waaraan kan de lezer dat zien?
- Vraag je af hoe je verhaal op toneel zou kunnen worden nagespeeld. Welke instructies zou je de toneelspelers geven om uit te beelden wat je schrijft? Dus als je schrijft ‘ze is nerveus’, wat moet de toneelspeler doen om dat uit te beelden. En schrijf dat dan op!
De inzendingen en de feedback
Inzender | Charlotte Revant |
Inzending | Margreeth stond voor de dichte deur. ‘Inademen, uitademen,’ zei ze tegen zichzelf. Alsof het een mantra was. Het was al lang acht uur geweest. Margreeth kon het niet langer meer uitstellen. Ze klopte op de deur. Ivo deed direct open en liet haar binnen. Het was een smal gangetje, waardoor ze meteen dicht bij elkaar stonden. Margreeth moest naar boven kijken om Ivo’s gezicht te kunnen zien. En dat terwijl ze haar hoogste hakken aanhad. Hij keek op zijn beurt op haar neer en zo namen ze elkaar op. Ivo had kort donker haar, een strenge blik, maar wel een duidelijke twinkeling in zijn ogen. Hij was zeker het type waar Margreeth in normale omstandigheden op zou zijn gevallen. Margreeth droeg haar lange steile haar in een paardenstaart. De beige trenchcoat liet nog niet zien wat ze daaronder aan had. Ivo zag al voor zich hoe zijn handen straks door het haar van Margreeth zouden gaan. Haar geurtje rook naar vanille. Lekker, maar vanille was niet waar hij nu aan dacht. Hij had andere plannen met haar. Ivo plaatste een hand op Margreeths onderrug en stuurde haar zo verder de hotelkamer in. Margreeth zag een groot wit bed en aan de zijkant een zitje. Het was een standaard hotelkamer inrichting. Dit ging haar niet helpen om in de stemming te komen. Ivo hield zijn hand uit, als gebaar om haar jas aan te pakken. Hij zei niet veel, maar was duidelijk in wat hij wilde. Dat gaf Margreeth rust, maar ook extra spanning. Ging ze straks wel voldoen aan zijn verwachtingen? Ivo staarde naar het bordeauxrode soepel vallende jurkje dat onder de jas vandaan kwam. Margreeth had mooie vormen. Haar kontje en haar borsten kwamen hier mooi in uit. ‘Je bent erg mooi,’ zei hij zachtjes. Margreet had dat niet van hem verwacht. Ze durfde hem weer aan te kijken en besloot om ongevraagd gewoon door te gaan. Ze liet haar jurk van haar schouders op de grond glijden. Ivo was inmiddels op het bed gaan zitten. Ze stapte met haar hakken uit de jurk en daar stond ze voor hem. In haar donkerblauwe kanten setje. Ze was bang geweest dat het te simpel was. Ivo bleef echter zo naar haar kijken, dat het vast een goede keus was. Wat zou hij nu aan haar gaan vragen? |
Feedback Sanna | Je laat Margreeth hardop zeggen dat ze moet in- en uitademen, wat niet perse hoeft te betekenen dat ze ook nerveus is, voor mij komt dat hier niet heel goed over. Als lezer ‘zie’ ik niet dat Ivo knap en overheersend is. Wel weet ik na het lezen dat hij het type is waar Margreeth in normale omstandigheden op zou zijn gevallen, al weet ik ook niet wat die normale omstandigheden dan zijn. Leuk, die woordspeling bij het luchtje van Margreeth. Daarmee laat je meteen ook zien dat het hier niet om een gewone date of ontmoeting gaat. De hotelkamer had je wat mij betreft wat meer mogen laten zien. Als lezer heb ik nu enkel het beeld van een smal gangetje, een groot wit bed en een zitje. Ivo vind Margreeth mooi, want hij zegt dit, maar ik weet eigenlijk niet echt hoe ze eruit ziet behalve dat ze haar lange haar in een paardenstaart draag. Wat vindt hij dan zo mooi aan haar? Dat wil ik als lezer ook weten. En wat doet dat jurkje precies met haar kontje en borsten? En wat doen zijn woorden met haar? Verder mooi uitgewerkt. |
Feedback Marc | Je laat zien dat Margreeth nerveus is, doordat ze als een mantra in- en uitademt. Wat ik minder goed kan ‘zien’ is dat Ivo knap en overheersend is. Doordat Ivo weinig woorden gebruikt, maar haar toch iets duidelijk maakt door alleen een handgebaar, kan ik ‘zien’ dat zij hem als dominant ervaart. Je beschrijft een ‘standaard hotelkamer’, maar ik zie die niet voor me. “Margreeth had mooie vormen”, is een vorm van vertellen (tell), maar met andere zinnen laat je wel zien dat ze sexy en aantrekkelijk is. De onzekerheid van Margreeth laat je niet echt ‘zien’. Je vertelt wel wat er in haar hoofd omgaat (voldoet ze aan zijn verwachtingen?), maar hoe zou je aan haar kunnen zien dat ze onzeker is? Je doet dat wel goed door te zeggen dat ze hem weer durfde aan te kijken. Je zou wat dialoog toe kunnen voegen om de dominantie van Ivo te kenmerken. Ook zou je wat meer details van bijvoorbeeld haar lingerie kunnen noemen. Alleen donkerblauw en dat het zijn goedkeuring had, geeft nog geen duidelijk beeld voor de lezer. Verder – overall – goed gedaan! |
Inzender | Wendy |
Inzending | Licht hijgend klopte Margreeth aan. In de deuropening verscheen een imposant mannelijk silhouette. Nerveus wiebelend keek ze op naar de aantrekkelijke man die haar strak aankeek en met een klein stemmetje excuseerde Margreeth zich. Ivo maakte met zijn hand duidelijk dat ze de kil ogende kamer binnen moest komen terwijl hij genoot van de vurige blosjes op haar wangen en de onzeker blik in haar ogen. Hij legde zijn hand op haar onderrug en met een beetje druk stuurde hij haar naar de plek waar hij haar wilde hebben. In het midden van de kamer. Hij nam wijdbeens plaats op een stoel in de hoek en maakte met zijn vinger een draaiende beweging in de lucht. Margreeth begreep meteen dat ze zichzelf moest presenteren dus draaide ze zich een beetje wankel maar rustig om haar eigen as zodat hij haar nauwkeurig kon bekijken. Zijn goedkeurende blik motiveerde haar om nog eens te draaien, zekerder, sensueler. “Je was het wachten waard” zei Ivo. De zichtbare bolling in zijn pantalon bevestigde dat en Margreeth’s onzekerheid smolt als sneeuw voor de zon. “Kom hier” mompelde hij, een beetje hees. Met een vaag lachje opende ze ieder knoopje van haar hemdjurkje terwijl ze naar hem toe stapte, steeds wat meer zijde, kant en huid onthullend. Ongedurig stond hij op en overbrugde de afstand in één grote stap. Met een hand greep hij in haar haren, trok haar hoofd een beetje naar achteren en liet haar voelen dat ze de zijne zou worden. |
Feedback Sanna | Hijgen is niet per definitie een signaal van nervositeit. Misschien moest Margreeth eerst wel tien trappen lopen. Imposant leest voor mij als groot, breed, niet perse aantrekkelijk en wat maakt deze imposante man nu zo aantrekkelijk voor haar? Wat ziet zij? En waarom was zij het wachten waard? Ik heb nog niets gezien waar dat uit blijkt. |
Feedback Marc | Dat Margreeth nerveus is, moet blijken uit dat ze hijgde. Maar dat kan ook komen omdat ze hard had gelopen? Dat Ivo knap en overheersend is, wil je laten zien met ‘imposant mannelijk silhouette’ en ‘de aantrekkelijke man’, maar dat zijn ook zinnen die vertellen. Wat is het bewijs hiervoor? Dat Margreeth onzeker is, blijkt uit haar piepstemmetje. Dat de kamer steriel en sfeerloos is laat je niet zien. Je vertelt het opnieuw. Wat maakt de kamer kil en sfeerloos? Je laat wel zien dat Ivo dominant is en haar wil, bijvoorbeeld doordat hij haar met zijn handen stuurt. Je zou nog wat meer beschrijvingen kunnen geven met details waaruit blijkt waarom ze sexy en aantrekkelijk is en wat haar lingerie zo sexy maakt. |
Inzender | H. |
Inzending | Gehaast keek Margreeth op haar horloge. Zeven minuten te laat. Ze versnelde haar pas nog wat. Kijkend in de spiegelende vitrine fatsoeneerde ze nog snel haar haren en kleren. Negen minuten te laat. Ze stapte het gebouw in en meldde zich bij de receptiebalie. Ze volgde de secretaresse die haar langs gangen leidde die er in Margreeth haar ogen allemaal hetzelfde uitzagen. Ze ging zitten op de stoel die haar was aangewezen en betrapte zichzelf erop dat haar voet een eigen leven leidde en druk heen en weer tikte. Margreeth probeerde iets af te lezen aan de kamer over het karakter van haar klant, maar werd niet veel wijzer van de kale muren en de lege vensterbank. De deur werd zo bruusk geopend dat Margreeth er van schrok. Veel mannen zeggen dat ze lang zijn, maar Ivo was het echt. Ondanks haar hakken torende hij hoog boven haar uit terwijl hij haar een stevige hand gaf. De handdruk duurde iets te lang, en zijn blik in haar ogen ook. Het leek een eeuwigheid te duren voordat hij haar losliet en achter het lege bureau ging zitten. Zijn ogen gleden over haar lichaam. Van de plukjes haar bij haar oren, langs haar hals, naar haar decolleté. Ze probeerde zijn spervuur aan kritische vragen te beantwoorden, en voelde hoe ze rood aan liep. Dit viel hem ook op, en hij stond op en ging achter haar staan en zei dat ze meer moest ontspannen. Hij gaf haar de opdracht om rustig diep in- en uit te ademen terwijl ze voelde hoe hij zijn handen zwaar op haar schouders liet rusten. Het had het omgekeerde effect, en zorgde dat Margreeth haar hart nog sneller ging kloppen. Ivo merkte het ook en liet voorzichtig één hand omlaag glijden haar jurk in. Ivo omvatte met één hand haar borst, terwijl hij met zijn andere hand haar jurk open ritste. “Sta eens op voor me”, fluisterde hij. Wat Margreeth maar al te graag deed, waarbij de jurk langzaam van haar lichaam gleed. Ivo nam haar rode kanten outfit genietend in zich op. Ze draaide uitdagend een rondje voor hem, met een kleur op haar wangen die de kleur van haar lingerie matchte. |
Feedback Sanna | Het tikken van haar voet laat heel goed zien dat Margreeth nerveus is. De blik op haar horloge misschien ook, al haal ik daar vooral uit dat ze te laat is en niet perse nerveus. Je schrijft; ‘ze voelde hoe ze rood aanliep’ Dat is echt vertellen. Als je het laat zien dan weet de lezer wat ze dan precies voelt. Zelfde met ‘ze voelde zijn handen zwaar op haar schouders rusten.’ Alles waar je ze voelt (of ze ziet, ze hoort, ze ruikt) aan toevoegt is een manier van vertellen. Als je het laat zien dan krijgt de lezer mee wat ze dan precies voelt (hoe voelen die handen op haar schouders?) Ivo zegt; “sta eens op voor me” en hoewel hier geen vraagteken achter staat lees ik het toch als een vraag waardoor hij op mij niet erg overheersend overkomt. |
Feedback Marcel | Je laat zien dat Margreeth nerveus is, door haar op haar horloge te laten kijken en in de etalageruit en haar voet die een eigen leven leidt. Dat Ivo overheersend is, blijkt uit de manier waarop hij haar hand schudt. Dat de kamer steriel en sfeerloos is blijkt uit je beschrijving dat er niets persoonlijks was. Hier en daar leest het een beetje als een verslag, wat je makkelijk kunt voorkomen door wat extra dialoog toe te voegen. Wat zei Ivo dan precies om haar op haar gemak te stellen? Verder goed gedaan! |
Inzender | Izzy van der Horst |
Inzending | ‘Sorry, sorry hoor,’ mompelt Margreeth. In het centrum van de stad baant ze zich haastig een weg door het opgetogen uitgaanspubliek. In de verte hoort ze de klokken van de kerktoren al slaan. Fuck. Precies op het moment dat het bombastische geluid voor de tiende en laatste keer klinkt, holt Margreeth zijn straat in. Nog enkele meters. Eindelijk, daar aan de linkerkant, doemt de donkerblauwe voordeur op. Margreeth mindert vaart, zuigt de koele avondlucht diep in haar longen en drukt op de bel. Haar wijsvinger trilt licht. Vanuit het huis naderen voetstappen. Een sleutel wordt omgedraaid en de deur gaat langzaam open. De man die in de deuropening verschijnt, torent hoog boven haar uit. Hij draagt niet meer dan een zwarte, lederen broek. In het schijnsel van de straatlantaarns zijn de blokjes op zijn buik onmiskenbaar. Alsof hij zo van de cover van Men’s Health is gestapt. Nauwelijks hoorbaar ademt ze uit. Wow. ‘Je bent te laat,’ snauwt hij. ‘Sorry, ik eh, ik…’ stamelt Margreeth. Verder komt ze niet. ‘Ophouden!’ brult hij, ‘ik heb een hekel aan kutsmoesjes!’ Margreeth staart zwijgend naar de grond en friemelt met haar vingers aan haar koperrode lokken. ‘Dat is beter,’ bromt de man, ‘kom verder.’ Samen wandelen ze de brede hal in. Aan beide kanten van de gang bevinden zich deuren. Hij opent de derde deur aan de linkerkant en loopt naar binnen. Behoedzaam stapt ze achter hem aan over de drempel. Haar zwarte hakken en ditogekleurde jurkje steken scherp af tegen de maagdelijk witte tegels, die zowel de gehele vloer als de wanden bekleden. Achter Margreeth valt de deur met een luide klik in het slot. Daarna volgt de stilte. Een tijdlang observeert de man haar glanzende krullen, die met speels gemak over haar ontblote schouders vallen. En haar jurkje, waarvan de stof zo soepel valt dat haar prachtige rondingen dubbel en dwars geaccentueerd worden. Toch is het de combinatie van haar oprechte nederigheid en het zoutig geurende zweempje vers zweet wat hem tot in het diepst van zijn cellen raakt. Waardoor iedere vezel in zijn lijf lijkt te schreeuwen – smachten zelfs – dat ze van hem is. ‘Oké. Het is oké, soms heb je niet alles in de hand,’ zegt de man kalm, terwijl hij recht voor haar gaat staan. Hij priemt zijn duimnagel lichtjes in de sponzige huid onder haar kin. Nog een beetje aarzelend kijkt Margreeth hem aan. ‘Het zal niet meer gebeuren, meester,’ fluistert ze. Hij knikt. ‘Je weet wat je moet doen om het goed te maken.’ Margreeth slaakt een zucht van opluchting. Zonder haar blik van hem af te wenden stroopt ze het jurkje van zich af en toont hem haar satijnen, smaragdgroene lingeriesetje. |
Feedback Sanna | Heel mooi laten zien dat Margreeth nerveus is, tot aan het trillen van haar vinger toe. Ook heb je een zeer aantrekkelijke man laten zien. Dat hij dominant is maak ik niet meteen uit jouw woorden op. Doordat je schrijft dat hij brult zie ik in de eerste instantie eigenlijk gewoon een eikel voor me. Een aantrekkelijke eikel, maar hoe dan ook een eikel. Zijn dominantie toon je hiermee niet. Juist niet zou ik bijna zeggen. |
Feedback Marcel | Dat Margreeth nerveus is, blijkt perfect uit de opening. Dat Ivo knap en overheersend is, blijkt uit je beschrijving van een man die van de cover van Men’s Health lijkt te komen: de leren broek, de six pack. Zijn dominantie moet blijken uit zijn gesnauw, maar is dat dominantie? Dat Margreeth onzeker is, kun je zien doordat ze met haar vingers friemelt. Een kamer die helemaal wit betegeld is, is inderdaad steriel en sfeerloos. Dat Margreeth sexy en aantrekkelijk is, kan ik zien aan haar krullen, haar rondingen en ook aan haar geur (knap dat je ook andere zintuigen hebt gebruikt). Je hebt mijn hele ‘checklist’ keurig afgewerkt; alle zinnen die vertelt waren heb je goed omgezet naar laten zien, door gebruik te maken van verschillende technieken: zintuigen (geur), dialoog, details. Goed gedaan! |
Inzender | Don Key |
Inzending | Er heerst absolute stilte wanneer Mare van achter het gordijn het atelier binnen treedt. Haar handen zijn wit weggetrokken, zo krampachtig klemt ze de kamerjas om haar lijf. Haar blik strak voor zich uit gericht, maar haar ogen zien niks. Bijna struikelt ze over haar blote voeten. Als ze zich nog net staande houdt, kan er zelfs geen nerveuze glimlach van af. Maarten heeft zijn vriend Marc uitgenodigd voor een sessie met zijn vrouw. Hun vriendschap gaat al ver terug, nog voor Maarten en Mare een koppel vormden. Samen met Sanne, de vrouw van Marc, hebben ze al menige avonden samen doorgebracht en op één van die avonden rees het idee om eens vanuit hun beider hobby’s een zelfde model te portretteren. Mare werd over de streep getrokken door de belofte van Sanne ook aanwezig te zijn. En daar staat ze nu, haar naaktheid amper verborgen en door die intimiteit net mijlenver afstand nemend van de drie paar ogen die op haar gericht zijn. ‘Hey Mare’, na enige aarzeling stapt Sanne met vaste tred op Mare af en geeft haar een knuffel. ‘Knappe meid, ik durf te wedden dat de mannen er iets moois van zullen maken, met zo’n mooi model kan dat haast niet anders. Je gaat dat goed doen.’ ‘Zal ik je helpen?’ Mare weet dat Sanne oog heeft voor compositie en is opgelucht dat ze zich kan laten leiden door haar. Ze wordt door Sanne naar de chaise longue geleid. Met een klopje op het rode velours van de bekleding, nodigt Sanne haar uit te gaan zitten. ‘Hou je kamerjas nog maar even aan, dat de mannen daar maar al mee beginnen’, beantwoordt Sanne de angstige blik in Mares ogen. Met zachte hints positioneert Sanne Mare in de zetel. Haar zwarte kamerjas en licht gebruinde huid contrasteren mooi met het rode velours dat luxe uitademt, net als de weelderig krullende vorm van het hoofdstuk, elegant met houten accenten afgewerkt. Terwijl de mannen hun positie innemen, respectievelijk gewapend met potlood en papier, dan wel een redelijk imposante fotocamera, gaat Sanne muziek opzetten. Summertime van Ella Fitzgerald doorbreekt de gespannen stilte. Met een wit wijntje voor Mare komt ze terug en na het glas overhandigd te hebben, begint ze Mares lange haar te strelen en tegelijk over het hoofdstuk van de zetel te draperen. Zo beklemtoont ze de elegantie van Mares positie, zonder die te wijzigen, terwijl het kroelen zelf Mare op haar gemak stelt. ‘Zeg Sanne, Marc kan met zijn potlood heel gemakkelijk doen alsof jij er niet bent, maar je zal ofwel wat afstand moeten nemen, ofwel kom je mee op de foto’s. Van mij mag je ook gewoon mee doen hoor, als je daar zin in hebt.’ Marc en Maarten zien de de dames even konkelfoezen met elkaar en dan staat Sanne op om zich ook te gaan omkleden. Ondertussen neemt Mare nog een andere positie aan, onder instructie van Marc ontbloot ze een groot deel van haar benen die ze nu opgetrokken naar zich toe trekt. Haar blik verraadt nog steeds haar zenuwen en ze kijkt meteen opgelucht om als Sanne hoort binnenkomen. Het contrast kan eigenlijk niet veel groter zijn. ‘Tadaa’, kondigt ze zichzelf aan en draait even een rondje, haar kamerjas wat opgetrokken en neemt meteen een zwoele pose aan: haar hoofd wat naar beneden gebogen, haar ogen ondeugend naar de mannen loerend, als een gevaarlijk dier. Dat daarbij haar kamerjas ver genoeg open valt om te laten zien dat ze alvast van boven niks anders draagt, deert haar niet. Mares wangen kleuren rood van zoveel driestheid en Sanne gaat zich snel over haar ontfermen. ‘Kom hier, meid, dat ik je een knuffel geef en dan gaan we er samen wat moois van maken, hé’. Mare voelt dat de kus van Sanne in haar nek haar rillingen bezorgt. ‘Wat is dit nu?’ vraagt ze zich heel even af, maar dan eist Sanne haar aandacht op. Ze positioneert zichzelf al snel achter Mare zodat die nu tussen haar benen op haar borst ligt. Sannes handen strelen Mare zachtjes terwijl ze begint te vertellen over haar fascinatie voor de weelderigheid van de rococo- en boudoirstijl, over de zinnelijkheid hiervan en de overdaad aan prikkels die bij haar altijd lust opwekt. ‘En daar profiteert mijn mannetje dan ook mee van hé’, knipoogt ze. Terwijl haar eigen kamerjas steeds meer open valt, streelt ze ook over de hals van Mare naar beneden, ook hier de welvingen bloot leggend, weliswaar nog gehuld in de ragfijne rode stof van een BH. ‘Oh, wat een mooie BH!’ en dan fluisterend ‘en wat een mooie borsten! En je tepels die zo lekker wijzen!’ Mare is zich steeds minder bewust van de twee mannen die vol spanning toekijken en hun best doen toch ook nog wat van hun hobby te maken. ‘Kom laat ons de mannen nog wat verder plagen’, fluistert Sanne. Ze gaat staan met Mare en draait haar naar de mannen toe. ‘Klaar, jongens?’ Dan opent ze Mares kamerjas en laat die langzaam van de schouders glijden. Haar slipje laat net als de BH niet veel verborgen. De mannen zien hoe een bosje schaamhaar haar venusheuvel siert, met daaronder eveneens zichtbaar het begin van haar kaal geschoren lipjes. Sanne laat Mare een rondje draaien en de mannen krijgen zo ook haar prachtige billen te zien, volgens haar wat te fors, maar hier klaagt niemand.. ‘Mooi hé, jongens? Je bent een prachtige vrouw hoor, Mare. Kan je nu hetzelfde bij mij doen?’ Mare krijgt geen woord over haar lippen, maar is misschien ergens blij dat ze zich even kan verbergen voor de hongerige blikken van de mannen en onthult nu behoedzaam Sannes heerlijke vormen. Ook Sanne is geen plank en Mare kan niet anders dan bij zichzelf vaststellen dat Sannes voluptueuze lijf haar prikkelt. Ze vindt Sanne mooi en heeft zin om haar aan te raken. Waar ze wel even van schrikt, is dat Sanne volledig naakt blijkt onder haar kamerjas. ‘Oh, jij hebt niks meer aan…’ Sanne draait uit zichzelf een rondje en vleit zich dan tegen Mare aan. ‘Wat denk je, Mare, vinden de mannen het wat?’ Een vlugge blik van Mare op de mannen beantwoordt ondubbelzinnig de vraag. Naast Marc ligt al een stapel vlugge schetsen. Alle beweging staat niet toe om een tekening af te maken, maar hij is goed in het vlug vatten van een positie om later nog eens op terug te komen. Ze realiseert zich nu ook dat Maartens fototoestel niet opgehouden is met klikken en dat dit beeld dus niet alleen een indruk in hun ogen nalaat, maar alles minutieus vastgelegd wordt. Beide heren zijn geconcentreerd aan het werk, maar de bobbels in hun broek verraden dat het hen zeker niet onverschillig laat. ‘Ik kan zien dat ze genieten’, stottert Mare. ‘En jij?’ vraagt Sanne aan Mare, terwijl ze haar streelt en knuffelt. ‘Geniet jij ook van hun blik op je mooie lichaam?’ Sanne laat haar vingers langs Mares armen dansen, verder op zoek over haar lichaam, haar handen onder haar borsten plaatsend, ze wat opduwend, terwijl ze haar blote borsten tegen Mares rug aanduwt. ‘Ik anders wel hoor. Mag ik je verder uitkleden? Ik wil je graag zien. En voelen. Je windt me op.’ Het horen van die woorden voert een schok door Mares lichaam die ze voelt uitmonden in haar onderbuik. Ze is in de war, haar ogen gaan het atelier rond alsof ze daar ergens antwoord zal vinden op Sannes vraag. Wil ze dit? Gaat dit niet te ver? Waar gaat dit eindigen? Sanne voelt de twijfel en wil een ‘nee, liever niet’ voor zijn door Mare mee trekken in de zetel. Samen nemen ze houdingen aan die Mare niet voor mogelijk gehouden had. De opwinding vecht met haar angst, in haar hart en in haar blik. Een onzekerheid die in fel contrast staat met de poses die ze onder impuls van Sanne aanneemt. ‘Laat je leiden, doe mij na’. Wat voor de heren een heerlijke opeenvolging van poses oplevert. Maarten kan niet anders dan nu ook wat dichterbij komen en rond hen draaien om steeds de voordeligste zijde te belichten. De poses gaan steeds verder en mooie romige dijen die eerst nog zedig gesloten waren, worden geopend, tepels worden gestreeld, borsten worden aangeboden, schaamlippen worden trots geopend en getoond door Sanne en Mare volgt haar voorbeeld, weliswaar nog in haar lingerie. Dan spreekt Maarten Mare aan: ‘Je moet niets hé, maar zou je ook je lingerie niet uit trekken? Veel verbergt het eigenlijk niet en jullie samen naakt vastleggen, lijkt me geweldig’. Een verlegen knik volstaat voor Sanne om in actie te schieten en Mares huid strelend verwijdert ze de resterende kledingstukken. Terwijl ze bukt om het slipje op te rapen, werpt ze een blik op Mares kruis. ‘Jij vindt het ook opwindend hé’. Mare slaat blozend een hand voor haar kruis, die Sanne snel terug wegneemt. ‘Niks mis mee hoor, ik hou het ook niet droog’ en ze leidt Mares hand, die net nog haar eigen kutje probeerde te verbergen, naar haar eigen kale spleet. ‘Voel maar.’ Als door een bij gestoken trekt Mare haar hand weg, maar ze voelde inderdaad duidelijk het vocht in het hete kruis van haar vriendin. Hierna draperen de nimfen terug hun naakte lijf in de weelderig chaise longue en beginnen niet meer of minder dan een verleidelijk spel, waarbij het niet duidelijk is of die verleiding nu vooral gericht is op elkaar, de toekijkende mannen of het resultaat van hun kunsten. Het doet er ook niet meer toe. Mare is nu een grens over waarvan ze nooit had gedacht zoiets te doen. De warme lijven van de rijpe vrouwen blijven elkaar opzoeken en handen verkennen de huid van de ander, zoekend naar reactie, zoekend naar het stillen van een groeiende honger. Er wordt geschurkt, getast, gewreven en gevoeld. De opwinding die tot uiting komt in steeds explicietere poses, zwoelere blikken, uitdagend opstaande tepels, met samengetrokken tepelhoven en kutjes die steeds meer glinsteren van het geproduceerde genotsvocht, wordt minutieus vastgelegd door de twee kunstenaars. Dan staat Sanne op en loopt in de richting van de mannen en vraagt met een plagende pruillip ‘Zeg artiestjes, allemaal goed en wel dat jullie hier kunnen genieten van twee mooie, gewillige vrouwen, maar hebben jullie, in verhouding, niet nog erg veel kleren aan? Wat vind jij Mare, vind jij het ook niet wat oneerlijk zo? En ben jij ook niet benieuwd te zien welk effect we hebben?’ Blikken worden uitgewisseld, maar woorden blijven onuitgesproken. Marc gaat als eerste in op de vraag en begint zich zonder scrupules uit te kleden. Eerst zijn behaarde borst ontblotend om dan zijn broek en onderbroek samen uit te trekken. Zijn stijve piemel zwiept omhoog nadat hij eerst mee naar beneden getrokken werd en die aanblik oogst bewonderende blikken. ‘Oooh heerlijk, wat een enthousiasme’, klapt Sanne in de handen en vraagt dan ‘En jij, Marc? Durf jij ook?’ Terug vragende blikken tussen Maarten en Mare. Mares houding en ogen maken duidelijk dat haar initiële aarzeling duidelijk plaats heeft gemaakt voor zwoelheid, voor geilheid. Nog niet weten waar deze stroom van gevoelens moet uitmonden, maar ze is duidelijk dat deze volgende stap wel een goed idee is. ’Uit met die kleren’. Met gefluit dat een bouwvakker niet zou misstaan, moedigt ze hem aan. Iedereen gelijk voor de wet, zo staan ze met z’n vier in hun blootje in het atelier en Sanne keert terug naar de zetel en de naakte Mare, grappend naar de mannen ‘Gaan jullie je nog kunnen concentreren, jongens?’. Meteen vleit ze zich naast Mare. ‘Komaan meid, we zullen ze eens wat laten zien.’ Ze gaat achterover liggen haar benen gespreid, Mare, geleid door Sannes voorbeeld, neemt dezelfde houding aan en zo kijken de mannen op een twee heerlijk licht openstaande kutjes, tussen gespreide dijen, mooie glooiende buiken en de welvingen van twee paar mooie borsten. Twee geweldige vrouwen en Sanne legt haar ene been over het been van Mare, zo de kutjes nog meer spreidend. Haar hand beroert nu ook voorzichtig Mares dij, terwijl haar andere hand vanaf de bovenkant van haar eigen dij omhoog glijdt haar eigen gladde kruis. ‘Kunnen jullie het goed zien?’ vraagt ze de mannen terwijl ze zowel bij haar zelf als bij Mare de genotsspleet van bovenaf wat op spanning trekt, met twee vingers om de clitoris om die zo ook wat te ontbloten. Mare kijkt nu weer schichtig weg, alsof ze wil negeren dat ze erbij is, maar ze bijt op haar lip om geen luidere uitingen van genot uit te brengen. Ondertussen legt Marc z’n potloden weg en gaat gewoon staan kijken met z’n forse apparaat trots voor zich uit wiebelend. Maarten , niet minder opgewonden, gaat wel verder met fotograferen. En ze zien samen hoe het hek nu echt van de dam is. Sanne beweegt het hoofd van Mare naar zich toe en kust haar vol op de mond, zo een intense tongkus tussen beide heerlijkheden lancerend. Ook Mare laat nu haar vingers over de zachte huid van de geile Sanne, over haar lenden naar de wat hangende borsten, tastend, wegend, over de tepels strelend, dan weer trekkend aan de stijve knopjes. Het kreunen vult het atelier samen met de muziek die nog niet verstomd is. Behalve dat kreunen kan je nu ook het soppen van vingers in kutjes horen. Sanne gaat op haar knieën zitten tussen de benen van Mare. Ze opent met beide handen haar dijen en brengt haar mond dichterbij. Zachtjes kust ze en likt ze steeds dichter naar Mares clitoris toe. Maarten neemt nu ook Marc in het vizier en ziet door de lens hoe die zich aan het aftrekken is. Een hand onder zijn ballen, terwijl de andere zacht over zijn stijve schacht schuift. Het is een mooi exemplaar, gebruind, met een rood roze eikel die glimt van het voorvocht. Mare volgt de richting van de lens en klikt haar blik vast op de mooie pik, terwijl Sanne haar kutje verwent. Geil grommend kroelen Mares handen door Sannes haren en zachtjes drukt ze haar hoofd naar haar kruis. Sanne ziet de blik en keert even om om te zien waar die zo aandachtig naar tuurt. ‘Wil je dat Marc er bij komt?’ Het antwoord blijft even uit, maar dan kreunt Mare bevestigend. Als een springveer komt Marc recht en gaat op z’n knieën bij Mare zitten, net binnen bereik van haar mond. Ze twijfelt niet en met haar hand onder zijn ballen hapt ze toe, met een zeker gulzigheid, de blik recht in de camera van haar man. Het is de eerste keer sinds het begin van hun relatie dat ze met een ander vrijt. Haar opwinding scheert hoge toppen, ze ademt amechtig en met heel veel speeksel laat ze de dikke pik in en uit haar mond glijden. Hoe dichter ze bij een orgasme komt, hoe enthousiaster, of sletteriger, ze de piemel onder handen neemt, om uiteindelijk te exploderen op Sannes mond. Dat dit een geweldig beeld is, blijkt voldoende uit het aantal klikken van het fototoestel, maar ook voor Marc blijft dit beeld niet zonder gevolgen en hij komt schokkend klaar in Mares mond. Tijd voor nog een glaasje en even bijkomen. En nu hé… |
Feedback Sanna | Krampachtig een kamerjas om je heen slaan kan ook angst uitbeelden, net als het struikelen over haar voeten. Dat Mare nerveus is wordt pas later in het verhaal duidelijk. Bepaalde delen van de kamer laat je mooi zien; het velours, de krullen in het hout. De nervositeit van Mare lijkt een groot deel van wat ik heb kunnen lezen te blijven bestaan. |
Feedback Marc | Ik kan me voorstellen dat het lastig is, zo’n opdracht. ‘Show, don’t tell’ is niet eenvoudig maar wel een basisbeginsel bij het schrijven. Het lijkt erop dat je de opdracht niet helemaal begrepen hebt. De bedoeling was om de zinnen van het voorbeeld om te zetten van ’telling’ naar ‘showing’. Jij lijkt een heel nieuw verhaal te hebben gemaakt met nieuwe personages en een heel andere setting. Daarmee heb je het jezelf veel lastiger gemaakt dan nodig. |
Inzender | Lady B |
Inzending | Ongeduldig keek Margreeth op haar horloge… “gaat het nog lang duren?” vraagt ze de taxichauffeur. Die haalt zijn schouders op. “File, wie zal het zeggen”, zegt hij. Zuchtend pakt ze haar spiegeltje. Voor de 5e keer in 5 minuten checkt ze haar haar en make-up. Ze hoopt maar dat het Ivo bevalt. Ze heeft Ivo leren kennen tijdens een cursus. Met zijn 2 meter lengte, donkere haar en blauwe ogen viel hij haar meteen op. Zijn gespierde bovenlichaam kwam goed uit in het witte overhemd dat hij aan had. Ja, daar wilde ze wel naast zitten tijdens de cursus. En ze had geluk! Ivo week ook de hele dag niet van haar zij. Hij maakte haar al snel duidelijk wat hij wilde. Aan het einde van de dag kreeg hij het zelfs voor elkaar om haar haar telefoonnummer te ontfutselen, terwijl ze dat nooit zomaar aan iemand gaf. En nu stond ze op het punt om hem weer te ontmoeten. Wederom in een hotel, maar ditmaal niet met andere cursisten erbij. 10 minuten later dan ze hadden afgesproken, staat ze eindelijk voor de deur van de hotelkamer. Ze haalt diep adem en klopt aan… “Binnen”, hoort ze Ivo zeggen. Met trillende handen opent ze de deur en stapt de kamer binnen. Ze kijkt om zich heen, waar is Ivo? In de kamer waar ze staat is alles wit; de muren, het plafond, gordijnen, beddengoed. Alles! Geen schilderijen, bloemen of andere opsmuk. En ook geen Ivo. Margreeth kijkt om zich heen; wat nu? Ze hoorde Ivo toch? Ivo is in de badkamer en gluurt door een kiertje van de deur. Wauw! Wat zag Margreeth er weer lekker uit! Haar rode jurkje is erg kort en haar kont en tieten komen er heerlijk in uit. Haar donkere krullen vallen losjes op haar schouders en haar rood gestifte lippen zien eruit om nu meteen te zoenen. Hij kan zich bijna niet inhouden, maar wil haar nog even in spanning laten. En van zijn geweldige uitzicht genieten. De spanning bij hemzelf bouwt zich snel op; zijn hart klopt steeds sneller en in zijn pantalon is al een behoorlijke bobbel zichtbaar. Met moeite houdt hij zich stil. Als Margreeth voor de tweede keer zijn naam roept, doet hij heel langzaam de badkamerdeur verder open en loopt naar haar toe. Ze draait zich om en hun ogen ontmoeten elkaar. In haar ogen ziet hij lust, maar ook iets wat op angst lijkt. Langzaam loopt hij naar haar toe, zijn ogen houden de hare vast. Hij steekt zijn hand uit en trekt haar in zijn armen. Langzaam streelt hij haar rug en daalt af naar haar heerlijke billen. “Dit gaat een geweldige avond worden, vertrouw me maar”, fluistert hij in haar oor. Waarna hij langzaam haar nek kust en voorzichtig afdaalt naar haar decolleté. Er gaat een siddering door Margreeth heen. Alle huid waar hij haar kust lijkt in brand te staan. Langzaam maar zeker geeft ze zich over aan het heerlijke gevoel dat door haar lichaam stroomt. Als Ivo zijn handen verder laat afdalen en haar billen omvat, slaakt ze een zucht. Wat is dit heerlijk! Ze voelt zijn handen langs de rand van haar jurk en zijn lippen vinden langzaam hun weg naar haar lippen. Zodra ze zijn lippen voelt, duwt ze zachtjes haar tong tussen zijn lippen om op verkenning uit te gaan. Zachtjes duwen hun tongen tegen elkaar en draaien ze rondjes om elkaar heen. Ondertussen duwt Margreeth langzaam de handen van Ivo weg en dan stapt ze langzaam naar achteren. Verbaasd kijkt Ivo haar aan. Ze knipoogt en draait zich om. Voorzichtig laat ze 1 voor 1 de bandjes van haar jurk van haar schouders afglijden. Ze doet weer een paar passen naar Ivo toe zodat hij de rits van haar jurk kan losmaken. Dan valt de rode jurk langzaam van haar lichaam af en heeft ze alleen nog haar lingerie aan. Ivo staart haar licht hijgend aan. De rood kanten string en doorschijnende BH vallen blijkbaar in de smaak. |
Feedback Sanna | Voor mij komt Margreeth niet erg nerveus over, wel ongeduldig, wat je ook vertelt. Het beeld van Ivo laat een aantrekkelijke man zien zonder dat je hierbij hebt vertelt dat hij aantrekkelijk is. Ook de steriele kamer laat je goed zien. Voor Ivo is Margreeth kennelijk helemaal hot, ik zie het alleen nog niet helemaal voor me, behalve dan dat ze een erg kort jurkje aan heeft. Dat hij ‘vertrouw me maar’ zegt, is niet echt genoeg om haar gerust te stellen, aan de andere kant heb ik ook niet echt gezien dat Margreeth onzeker is. |
Feedback Marc | Je laat goed zien dat Margreeth nerveus is, door haar op haar horloge te laten kijken. Het is dan niet nodig om er ‘ongeduldig’ bij te zetten, want dat is weer ‘vertellen’ in plaats van ‘laten zien’. De omschrijving van Ivo geeft een goed beeld van waarom hij knap is. Wat mij betreft had je nog iets meer Margreeths onzekerheid mogen beschrijven. Dat de kamer steriel en sfeerloos is heb je uitstekend laten zien. Ook dat Margreeth sexy en aantrekkelijk is, in ieder geval in de ogen van Ivo. Het is mij niet duidelijk geworden hoe Ivo Margreeth op haar gemak stelt. |
Inzender | Nero |
Inzending | Gehaast keek Margreeth op haar horloge terwijl ze de deur iets te hard openduwde. Hierbij liet ze bijna haar jas vallen die ze op de trap al had uitgetrokken. Ze had ruim op tijd bij het kantoor willen zijn. Haar afspraak stond haar al in de hal op te wachten. Strak in pak, keek Ivo fronsend op haar neer. “Loop maar gelijk door” zei Ivo terwijl hij zich omdraaide en haar voorging naar de openstaande deur van zijn kantoor. Margreeth bloosde van zijn aanblik. Terwijl Margreeth schichtig rondkeek waar ze haar jas kon laten trippelde ze achter Ivo aan. Ivo ging zijn witte kantoor binnen en ging direct achter een leeg bureau zitten. Terwijl Margreeth door de deur liep, bekeek Ivo haar van top tot teen. Hij glimlachte zelfs even naar haar. Met zijn ogen kleedde Ivo Margreeth uit en in gedachte kwam ze bij hem op schoot zitten. “kopje thee?” vraagt hij. En langzaam loopt Margreeth verder de kamer in. Ze hangt haar jas en tas aan de kapstok die naast de deur staat. Met opgeheven hoofd loopt Margreeth heupwiegend naar het bureau. Een voor een begint ze de knoopjes van haar fleurige jurk open te knopen. Ivo buigt zich naar voren terwijl er nog een knoop losgaat. Met elk knoopje kan hij meer zien van de rode, kanten BH die Margreeth draagt. Dan valt de jurk helemaal open ziet hij de bandjes van de rode string. |
Feedback Sanna | Doordat je zeer weinig details gebruikt krijg ik als lezer geen echt beeld. Niet van Margreeth, niet van Ivo en ook niet van de kamer, haar onzekerheid, aantrekkelijkheid, sexyheid etc. Ik heb bijvoorbeeld geen idee waarom Ivo Margreeth met zijn ogen uitkleedt. Ik neem aan omdat hij haar een geweldige stoot vindt, maar dat heb je mij als lezer niet laten zien. |
Feedback Marc | Je laat eerder zien dat Margreeth gehaast is dan nerveus. Dat Ivo knap en overheersend is laat je goed zien door zijn kleding en zijn grootte. Je mag daar best wat verder in gaan (wat is ‘strak in pak’; waaruit blijkt dat?). Het is mij niet duidelijk geworden dat Margreeth onzeker is. Hooguit dat ze wat bloost. Dat de kamer steriel en sfeerloos is, laat je ook zien, maar ook hier zou je best wat meer details kunnen geven. Dat Margreeth sexy en aantrekkelijk is, laat je goed zien (heupwiegen). Kortom, ik kan je aanbevelen om wat meer details te laten zien en vooral actie te laten zien. |
Inzender | Fajne |
Inzending | Ze kijkt op haar horloge, haar hart slaat over. Een koude zweetdruppel baant zich een weg vanaf haar oksel naar beneden, tot het opgenomen wordt in de stof van haar bh. De wijzer staat nog maar een paar minuten verwijderd van het hele uur, maar ze kan de trein niet sneller laten rijden. De gedachte aan zijn voorkomen maakt haar voor haar gevoel nog kleiner. De minuten lijken alsmaar langer te duren. Op het moment dat de trein eindelijk het station binnengeschuifeld is, forceert ze de deuren bijna open en rent zo snel mogelijk naar zijn huis. Hij opent de deur en kijkt op haar neer, zijn gezichtsfeatures maken haar benen week. “Margreeth.” Zijn stem snijdt door haar ziel en klinkt zoals de aanblik van de kamer waarin hij haar ontvangt. Ze kijkt rond en haar hoofd begint te tollen, zoals dat ook gebeurt als ze bij haar tandarts binnenstapt. Hij observeert de vrouw, haar lichaam heeft voor hem de perfecte vormen. In zijn gedachten gaat hij met zijn vinger langs haar gezicht en haar welvingen, hij voelt hoe zijn erectie begint te groeien in zijn broek. Ze staat nerveus in het midden van de kamer en zijn dominante persoonlijkheid krijgt een boost, hij wil dat ze nu doet wat hij van haar verlangt. Hij moet het alleen strategischer aanpakken, om haar niet weg te jagen. Ze wankelt en hij komt naar haar toegesneld. “Margreeth”, fluistert hij nu met een hunkering in zijn stem. Zijn gespeelde afstandelijkheid zet hij even opzij. Ze kijkt hem aan in zijn ogen en ze vindt haar stabiliteit langzaam terug. Hij neemt haar in zijn armen en ze beantwoordt met een innige knuffel. Hun lippen vinden elkaar en ze gaan intens in elkaar op. Hij schuift het bandje van haar jurk opzij en geeft haar een kusje op haar schouder. De blik in haar ogen verraadt haar lust, en hij wil ook, nu. Met enige dwang brengt hij haar handen naar de bandjes van haar jurk en laat haar vingers het kledingstuk van haar lichaam pellen. Ze kijkt naar zijn ogen, maar die van hem zijn strak op haar lichaam gericht. Mooie borsten in een transparante, zwarte stof komen tevoorschijn, omlijnd door zwart leer. Hij ziet de tepels door haar bh, hij wil erin knijpen en haar borsten in zijn handen nemen. Hij houdt er echter ook van om zichzelf te tergen, zijn pik doet pijn in zijn broek en dat houdt hij graag nog even zo. Ze ziet hem trillen van geilheid en doet er nog een schepje bovenop. Met haar eigen handen betast ze haar borsten even voordat ze verder naar beneden afdaalt. Ze ziet wat het met hem doet, maar wil zelf ook graag verder. Op het moment dat haar slipje volledig in zicht is, trekt hij het niet meer. “Margreeth, ga op je handen en knieën zitten”, beveelt hij. Waar haar venusheuvel bedekt was met hetzelfde transparante stofje, zijn haar kutlipjes als een schilderijtje in een lijstje van leer. Hij trekt haar billen uit elkaar en heeft perfect zicht op haar natte schaamstreek. |
Feedback Sanna | Margreeth is overduidelijk nerveus. Haar horloge in combinatie met de koude zweetdruppel, minuten die alleen maar langer lijken te duren. Doordat je schrijft; ‘hij voelt hoe zijn erectie begint te groeien…’ vertel je het. Hoe laat je dit zien zonder dat je schrijft dat het gebeurt? Dit geldt ook voor de zin; ‘Hij ziet de tepels door haar beha…’ Wat ziet hij dan precies? Hoe is dat beeld voor hem? Zij ‘ziet hem trillen van geilheid…’ wat ziet ze dan precies? Schrijf dat, laat het zien. Door woorden als ‘voel’ en ‘zien’ te gebruiken, ben je veel sneller geneigd te gaan vertellen. Dit soort woorden weglaten is een hele goeie oefening in wat je schrijft meer te laten zien in plaats van het te vertellen. |
Feedback Marc | Je laat goed zien dat Margreeth nerveus is, door haar op haar horloge te laten kijken. Dat Ivo knap en overheersend is had je wat mij betreft nog wat duidelijker kunnen laten zien. Nu zeg je alleen dat hij groot is. Zijn hunkering in zijn stem maakt hem misschien niet direct overheersend? Je probeert uit te leggen dat de kamer steriel en sfeerloos is, door het te vergelijken met het gevoel dat je krijgt wanneer je bij de tandarts komt. Maar waaruit blijkt dat? Hoe komt het dat ze dat gevoel krijgt? Gebruik wat meer details om de kamer te beschrijven. Ik krijg eerder het idee dat Margreeth hier de dominante persoon is, doordat zij de leiding neemt. Voor jouw verhaal is dat niet erg, maar in het voorbeeld was dat andersom. |
- NBRplaza bestaat 20 jaar! En dat vieren we met korting en een geweldige OhYes win-actie! - 31 januari 2025
- Well-Rounded Girl MAX-SOFT onahole – review - 29 januari 2025
- OhYes Wave prostaat stimulator – review - 20 januari 2025