Vrouwen in mijn omgeving klagen steen en been. Mannen zijn te lief. Ze zijn veel te ver doorgeschoten in hun poging mee te emanciperen. Door de Cosmo-esque artikelen over Metroseksualiteit is de man een halve vrouw geworden. Tenminste, als ik die vrouwen mag geloven. Nooit meer worden ze op bed gesmeten, gepakt en genomen, de kleren van het lijf gerukt. Ook al is de vrouw nog zo gelijkwaardig aan de man, af en toe wil ze zich vrouw voelen.

Het verklaart misschien de toenemende populariteit van het helemaal niet zo goed geschreven boek ‘Fifty Shades’. Natuurlijk willen niet alle vrouwen het klappen van een zweep ondergaan. Maar zo nu en dan eens gedomineerd worden, komt steeds hoger op de seksuele verlanglijst van menig vrouw.

Dat is niet ondanks de emancipatie van de vrouw, maar dankzij. In een interview met Vice zegt de Libanese ontwerper van Fetish kleding Assaad Awad dat in seksueel onderdrukte landen (zoals Libanon) te zien is dat hoe meer macht iemand heeft, des te groter de behoefte om gedomineerd te worden in de privésfeer. Het is een theorie die je vaker hoort bezigen door mensen uit de fetish scene. Klanten van professionele dominatrixen zijn vaak advocaten, rechters, directeuren en andere personen die overdag een dominante rol hebben, maar ’s avonds graag de touwtjes eens laten vieren.

Volgens Psychology Today‘s journalist Matthew Hutson is het logisch dat een vrouw met een WO opleiding, een goed betaalde baan, een koopwoning en een leaseauto, die sterk en onafhankelijk is en overdag een veeleisende baan heeft, hoopt een man tegen te komen die weet hoe hij haar moet domineren. Uit een onderzoek dat is gepubliceerd in het  Journal of Sex Research blijkt dat alle vrouwen wel eens fantaseren over dominante partners, maar dat vrouwen die wat hoger op de sociale ladder staan daar meer behoefte aan hebben.

Er is dus een paradoxaal verband tussen emancipatie en de wens om gedomineerd te worden. Oscar Wilde zei ooit ‘alles in de wereld draait om seks, behalve seks zelf. Seks draait om macht’.