In de jaren ’70 was het mantra van feministe Robin Morgan: “Porno is de theorie, en verkrachting is de praktijk”. Nog steeds zijn er veel anti-porno activisten wereldwijd, die het met deze stelling eens zijn. Maar is dat terecht?
In de jaren ’70 was het mantra van feministe Robin Morgan: “Porno is de theorie, en verkrachting is de praktijk”. Nog steeds zijn er veel anti-porno activisten wereldwijd, die het met deze stelling eens zijn. Maar is dat terecht?Zet porno aan tot geweld?
Uit onderzoek blijkt dat alle mannen naar porno kijken. Door de groeiende hoeveelheid porno die we online tot onze beschikking hebben, groeit de zorg dat het geweld tegen vrouwen toe zal nemen. “Niet dat alle mannen die porno kijken direct over zullen gaan op verkrachting”, zegt anti-porno activiste Gail Dines tegen The Guardian in 2010, “maar porno geeft het beeld dat het OK is om vrouwen te behandelen zoals dat in porno gebeurt.” Ze doelt daarmee op filmpjes waarin vrouwen worden geslagen in het gezicht of op de billen, bij de keel gegrepen, gespuugd, uitgescholden en vernederd. Tegenstanders van porno vinden dat het seksistisch, gewelddadig en gevaarlijk is.
In het boek ‘The Pornography Industry’ dat eind deze maand uit komt, beschouwt Shira Tarrant de verschillende porno-onderzoeken zo neutraal mogelijk. En dat is lastig, want de meeste onderzoeken en discussies vertrekken vanuit een bepaalde ideologie. Tegenstanders proberen aan te tonen dat porno gevaarlijk is en voorstanders proberen het tegendeel te bewijzen. Het resultaat is dat de verschillende onderzoeken elkaar tegenspreken en er geen enkele conclusie meer mogelijk is.
Als voorbeeld noemt Tarrant een onderzoek dat door Chyng Sun, een professor media studies aan de New York University, is gedaan dat concludeerde dat 90% van alle porno ‘geweld’ bevat. Maar het begrip ‘geweld’ is niet verder gedefinieerd. Zo zag het onderzoek haren trekken en spanking (billenkoek) als geweld, terwijl zulke bezigheden niet per sé gewelddadig hoeven te zijn. Vaak is dat afhankelijk van de context. Daarom zijn wetenschappelijke cijfers niet altijd duidelijk over hoe vrouwen de handelingen percipieerden in de betreffende scène.
Een ander onderzoek uit 2013 concludeerde dat er een verband is tussen geweld en porno, maar alleen als de mannen intrinsiek al seksistisch zijn. In dat geval is het niet de porno die de man seksistisch of geweldadig maakt.
Ook geeft Tarrant aan dat de omgeving waarin de onderzoeken plaatsvinden invloed hebben op het resultaat. De doelgroep krijgt porno te zien die ze misschien nooit zelf zouden uitzoeken in een klinische omgeving. Ze zitten niet thuis en reageren daarom anders op de porno in het onderzoek dan ze normaal gesproken doen (want dan zouden ze aan het masturberen zijn, en dat is tijdens deze onderzoeken meestal niet toegestaan). Daarom kan de mate waarin iemand de porno als gewelddadig ziet niet objectief gemeten worden, aldus Tarrant. “Het zegt meer over de onderzoeksopzet, dan over het effect van porno.”
Porno is zo realistisch als geweld in films
Natuurlijk is porno vaak seksistisch en onrealistisch. Dat kan verwarrend zijn. Vooral als jongeren porno gebruiken als bron voor seksuele opvoeding. Zeker in landen waar kinderen weinig of eenzijdige seksuele opvoeding krijgen, is porno de enige bron van informatie. In 2012 bleek uit onderzoek in Australië dat 64% van de jongeren porno zag als bron voor sekseducatie. Uit dat onderzoek bleek dat meisjes zich afvroegen of ze wel seks konden hebben als ze zich niet hadden geschoren en een jongen begreep niet waarom zijn vriendin het niet kon waarderen als hij haar ‘bitch’ noemde.
Ook in de Vervelende Staten is de kwaliteit van seksuele opvoeding beroerd. Volgens Tarrant zou er meer aandacht moeten zijn (in de US) voor voorlichting aan kinderen. Zo kunnen ze beter begrijpen wat ze via de media krijgen aangeboden. In porno is het vaak erg onduidelijk of vrouwen opgewonden zijn en of ze wel toestemming geven voor de handelingen. De kijker moet begrijpen dat de filmpjes niet een juiste weergave zijn van de realiteit. Anderzijds zou dit volgens Tarrant ook een argument zijn om betere porno te maken. Gelukkig komt er steeds meer alternatieve porno waarin mensen met verschillende lichaamsverhoudingen en huidskleur te zien zijn. Als voorbeeld noemt Tarrant het ‘Make Love Not Porn‘ project van Cindy Gallop, waar ‘gewone’ mensen seksfilmpjes van zichzelf kunnen uploaden.
Is porno gevaarlijk?
De vraag of porno gevaarlijk is, vindt Tarrant net zo misleidend als de vraag “zijn films gevaarlijk?” In beide gevallen is het antwoord “dat hangt er van af”. Verschillende porno, bekeken in verschillende situaties, door verschillende kijkers, kan verschillende effecten hebben.
In plaats van minder porno, zou er misschien juist meer porno moeten worden gemaakt, volgens Tarrant. Ze vergelijkt porno met nieuwsmedia. “Als we afhankelijk zouden zijn van één nieuwsbron, bijvoorbeeld Fox News, dan zouden we flink in de problemen zitten. Gelukkig zijn er ook andere nieuwsbronnen. Zo zou het ook moeten zijn met porno. Want porno gaat nooit verdwijnen.”
- De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (prequel deel 11): Du Commande Du Deuxième Cercle - 22 september 2022
- Maak je eigen sekspop - 20 september 2022
- Hoe kies je de beste dildo en onze top 10 - 15 september 2022
