TV geeft een verkeerd beeld van lesbische seks

Seks verkoopt. Lesbische seks verkoopt beter. Althans, je zou denken dat (Amerikaanse) producenten van TV-series dat denken. Steeds vaker zien we vrouwen zoenen en – smeuïg – elkaar beffen. Maar is dat de manier waarop lesbische vrouwen seks hebben? Serieus? Werkelijk?

Beffen is een misverstand

Helaas voor mannen die graag naar lesbische seks kijken, het is een mythe dat lesbische vrouwen elkaar voornamelijk beffen. Zo eenzijdig als TV-makers ons willen doen geloven is het seksleven van lesbische vrouwen geenszins.

Neem nou het in populariteit groeiende Orange is the New Black, de Netflix serie over het leven in een vrouwengevangenis. De serie zit vol met vrouw-vrouw actie, maar in de vrijscenes krijgen we consequent orale seks voorgeschoteld. De makers hebben behoorlijk wat research gestoken in hoe het leven er in een vrouwengevangenis aan toe gaat, zelfs de pottentaal klopt. Maar helaas hebben de makers zich niet verdiept in de manier waarop lesbiënes elkaar neuken.

De scene waarin Boo zichzelf bevredigd met een schroevendraaier is een stuk realistischer. Ik kan me voorstellen dat er zich in een vrouwengevangenis veel heimelijk onder de lakens afspeelt. Ook de ruige manier waarop, is een realistischer manier van masturberen voor vrouwen dan een beetje laf kietelen van de clit, zoals TV-series ons vaak willen doen geloven.

Intimiteit

Voor OITNB was The L Word een populaire serie over vrouwenliefde. Ook daar kregen we voornamelijk orale seks voorgeschoteld. Zo was er een scene waarin Lara haar partner Dana ging beffen, vlak voordat haar borsten zouden worden afgezet vanwege borstkanker. Zou de scene niet veel intiemer geweest zijn, en realitischer, als Dana en Lara elkaar zouden aankijken, spelend (misschien wel voor de laatste keer) met elkaars borsten en elkaar vingerend? In plaats daarvan ging Lara’s hoofd naar beneden en zagen wij Dana eenzaam huilen.

Ook pornofilms met lesbische seks zijn ver van de realiteit. We zien vrouwen elkaars kutje likken in de meest ongemakkelijke standjes. Goed voor de camera en de mannelijke kijkers, waarschijnlijk.

Want in orale seks shots is veel kut te zien. En dat willen de mannelijke kijkers. Het is wat in de filmindustrie bekend staat als ‘the male gaze‘: de camera laat een beeld zien vanuit het mannelijke perspectief. De populariteit van cunnilingus in mainstream films en TV komt voort uit de hetero normen van de mannelijke producenten. Mannen houden van beffen en aangezien vrouwen geen pik hebben, zullen vrouwen onderling ook wel van beffen houden. In onze maatschappij is er in het algemeen weinig begrip en kennis over de manier waarop homoseksuele mannen en vrouwen seks hebben met elkaar. En als er dan ook nog sprake is van leeftijdsgrenzen en censuur voor bepaalde Amerikaanse zenders, dan vervallen de producenten al gauw in een beperkt scala van seksuele handelingen.

Penetratie is macht

Vroege feministes verkondigden dat penetratie (door mannen) een vorm van macht uitoefenen zou zijn. Daarmee hebben ze wellicht meteen een beeld neergezet dat vrouwen onderling elkaar voornamelijk zachtaardig aaien over de borsten en venusheuvels. Toen feministes in de jaren ’60 tot ’80 porno begonnen te maken, lieten zij voornamelijk orale seks zien en het aaien van elkaars kruisjes. Het was pas in de jaren ’80 en ’90 dat strap-ons en seksspeeltjes voor het eerst hun intrede deden in vrouw-vrouw porno.

Daarmee hebben de vroege feministes waarschijnlijk bijgedragen aan het verkeerde beeld dat we hebben over lesbische seks. Destijds, in de jaren ’60, was orale seks in het algemeen en tussen vrouwen in het bijzonder een taboe. Door dat te laten zien maakte je destijds een politiek statement!

Het lijkt erop dat orale seks in moderne door vrouwen gemaakte lesbische porno in populariteit aan het afnemen is. Misschien wel, omdat het te weinig shockerend is. We willen dingen zien die radicaler zijn en we proberen onze visuele grenzen rekken. Dat verklaart misschien het groeiend aantal pornofilms waarin we vrouwen zien squirten of elkaar zien fistfucken.

Maar voor mainstream films en TV-series is oraal nog steeds een aantrekkelijke vorm van seks. Het is makkelijker te consumeren voor de gemiddelde heteroseksuele mannelijke kijker, dan de complexiteit en variëteit van lesbische seks. Bovendien is de suggestie van beffen zo in beeld te brengen dat geen geslachtsdelen in beeld komen waardoor je de Amerikaanse censuur kunt ontlopen.

Of, misschien is het wel dat cunnilingus populair is geworden omdat het laten klaarkomen van een vrouw nog steeds gezien wordt als iets mysterieus, ingewikkelds en moeilijk. Lesbische vrouwen lukt het, maar mannen moeten dat nog leren. Of misschien loopt de mainstream TV wereld wel gewoon 20 jaar achter op de porno-industrie en is wat in de jaren ’70 nog extreem werd gevonden, nu eindelijk geaccepteerd. Dus misschien dat we over een jaar of 20 dan eindelijk kunnen kijken naar echte lesbische seks op TV?