Uren kan ik naar je kijken. Zoals je lichtvoetig door de kamer loopt, als een pluisje dat voortbewogen wordt door de wind. Het is alsof de zwaartekracht nauwelijks grip op je heeft. Zelfs de manier waarop je gaat zitten of liggen is gracieus. Jouw naaktheid deert je niet. Je vleit je tegen me aan, krult je op en in het holletje van mijn gebogen lichaam vind je geborgenheid. Ik heb geen enkele invloed op jouw liefde voor mij. Jij hebt mij eenzelvig gekozen.
’s Morgens maak je me wakker met een kus en het spreekt voor zich dat ik jouw ontbijt bereid. Het voelt nooit als een last, eerder als een eer. Als ik naar mijn werk ga rek jij je nog een keer uit en als ik terugkom wacht jij me al weer op. Jouw begroeting is altijd warm en liefdevol en nog voor ik goed en wel ben gaan zitten neem je op mijn schoot plaats om te luisteren naar mijn verhalen.
Mijn handen volgen je ranke lijf en mijn vingertoppen woelen in je haar. Je gromt alleen van genot. Jouw liefde is categorisch en onvoorwaardelijk. Ze dwingt een slaafse beantwoording af. Anderen denken dat je me hebt betoverd en in zekere zin is dat zeker waar. Het voelt niet als een onderwerping als ik slaafs jouw non-conformistische grillen volg.
Je bent de vrouwelijkste van alle vrouwen. Sla je nagels in mijn huid en hou onomwonden van me, zoals ik ten volle van jou hou.
Dit was mijn inzending voor de mini-schrijfwedstrijd van Editio.nl. De opdracht was: schrijf een Ode aan de Liefde in niet meer dan 250 woorden. Motto van de wedstrijd was: als liefde niet krankzinnig is, dan is het geen liefde. Ik liet mij inspireren door mijn liefde voor … mijn kat.
- Doe mee met NBRplaza’s Erotica Fest #49: De langste nacht - 1 december 2020
- NBRplaza’s Erotica Fest #48: Nordic Noir - 1 december 2020
- Lockdown peniskooien - 30 november 2020
Uit ons archief: Solitaire liefde https://t.co/9P0mJZ4G5Z
Solitaire liefde https://t.co/gFt9gov7Wv https://t.co/riiRkIFv3c