Het is een fantasie die velen hebben: seks in een soort science fiction setting, het liefst omgeven door buitenaardse wezens. Maar met de ruimtereizen in het vooruitzicht, zou het weleens een belangrijk onderwerp van onderzoek kunnen zijn. Want hoe werkt dat, seks (en reproductie) in de ruimte?
Het is een fantasie die velen hebben: seks in een soort science fiction setting, het liefst omgeven door buitenaardse wezens. Maar met de ruimtereizen in het vooruitzicht, zou het weleens een belangrijk onderwerp van onderzoek kunnen zijn. Want hoe werkt dat, seks (en reproductie) in de ruimte?Mark Lee en Jan Davis
NASA had een ongeschreven regel dat astronauten die samen de ruimte in gingen, geen relatie met elkaar mochten hebben. En dus zeiden Mark Lee en Jan Davis maar niets tegen hun werkgever. Ze hadden elkaar leren kennen tijdens hun training voor een reisje met de space shuttle. Zo gebeurde het dat ze het eerste (en ook het laatste, want toen NASA er lucht van kreeg is de ongeschreven regel formeel geworden) getrouwde stel was dat in 1992 samen tijd door bracht in de ruimte.
En zo begon het gespeculeer. Want, hadden ze ‘het’ gedaan? Waren ze als enige stel ter wereld lid geworden van de thousand mile high club? NASA blijft volhouden dat geen enkel mens ooit seks heeft gehad in de ruimte, maar wat denk je zelf? Wat zou jij doen als je de kans had? Nou dan! Lee en Davis hebben misschien wel meer gedaan dan kikker-eitjes bevrucht (echt, dat was onderdeel van hun taak in de ruimte).
De interesse voor seks in de ruimte is echter niet iets dat alleen gemiddelde mensen met een dirty mind, zoals jij en ik, bezighoudt. Seks en reproductie begint nu ook de grijze massa van menig wetenschapper bezig te houden, nu reizen naar mars steeds reëler worden.
Kindjes maken
Als we echt ruimtereizen gaan maken om ons te vestigen op planeten, ver, ver weg van hier, dan moeten we weten hoe biologische functies beïnvloed worden tijdens een verblijf van, laten we zeggen, langer dan twee jaar in de ruimte. In de afgelopen 50 jaar zijn er vijf diersoorten, van ameuben tot ratten, geweest die mochten reproduceren tijdens hun verblijf. Van andere diertjes werd alleen het eitje en het sperma meegenomen om het in de ruimte bij elkaar te smelten.
En wat uit dat onderzoek naar voren kwam is niet veelbelovend. Allereerst is er de straling, die gekke gevolgen heeft voor DNA. De invloed op de genen zal leiden tot kanker, erfelijke genetische mutaties en andere enge dingen. Onze atmosfeer beschermt het leven op aarde voor deze straling, maar daarbuiten ben je f*cked. De top 3 organen die het snelst worden aangetast door deze straling zijn de geslachtsklieren, de eierstokken en de testikels.
En dan is er nog de gewichtloosheid. Het is bekend dat astronauten kampen met verlies van spiermassa tijdens hun verblijf in de ruimte. Omdat je niet je gewicht hoeft mee te sjouwen, wordt je lichaam verzwakt. Dat heeft echter ook andere gevolgen. Muizen die waren onderzocht in de ruimte, hielden op met ovuleren en ze raakten hun corpus luteum kwijt. Dit is een tijdelijk orgaan dat zorgt voor de productie van hormonen tijdens zwangerschap, die zorgen voor de opbouw van de placenta. Ratten die van Russische wetenschappers mochten paren in de ruimte, kregen om die reden geen voldragen babies. Op mars is er wel enige zwaartekracht, maar veel minder dan hier op aarde en het is maar de vraag of dat genoeg is om de effecten van gewichtloosheid op te heffen.
Het is allemaal niet duidelijk of deze effecten ook bij mensen plaatsvinden. Er zijn simpelweg te weinig vrouwen geweest die mee mochten op ruimtereizen (slechts 11% van de astronauten was vrouw). De vrouwen die wel meegingen waren achter in de dertig en ze waren ook nog eens aan de pil om menstruatie te kunnen stoppen. Van de mannelijke astronauten is alleen bekend dat ze meer meisjes dan jongens hebben verwekt na hun ruimtereizen. Maar of dat een gevolg is van hun beroep, is maar de vraag.
Ook het sperma wordt aangetast door gebrek aan zwaartekracht. Dat kan weer leiden tot aangeboren afwijkingen. Eigenlijk is er veel te weinig onderzoek gedaan en het weinige onderzoek dat er is, is weinig hoopvol.
Gênant
Dat er zo weinig onderzoek naar is gedaan, komt onder meer omdat NASA het maar gênant vind. Journalisten die vragen stellen over onderzoek naar seks in de ruimte worden afgehouden en krijgen vaak alleen te horen ‘dat het geen focus is van NASA om op dit moment onderzoek te doen naar seks in de ruimte’.
En dat zal vast waar zijn. Het is namelijk geen doelstelling van NASA om onderzoek te doen naar kolonialisering. Nog niet. Daarom zal er ook geen geld worden uitgetrokken voor onderzoek naar reproductie in de ruimte.
Toch wil Elon Musk mensen naar Mars brengen. Musk rept echter met geen woord over straling en zwaartekracht en al helemaal niet over seks en kindjes maken. Mensen die mee willen denken onterecht dat aan alles is gedacht. Niet dus. SpaceX, het bedrijf van Musk, houdt zich alleen bezig met het maken van het transportmiddel. De rest laat hij over aan anderen.
- De geschiedenis van de halsband in BDSM - 8 december 2023
- CosmeTheocs - 5 december 2023
- De overgang bij mannen (penopauze) en de invloed op sexualiteit - 1 december 2023
Uit ons archief: Seks in de ruimte – meer dan een fantasie https://t.co/bhu99z2YCx
Seks in de ruimte – meer dan een fantasie https://t.co/yY3Auo6ECY https://t.co/YXOYf43TNA