Volgens vele trendwatchers zal de metaverse een soort internet 3.0 zijn, waarin we leven in een soort virtuele wereld. Mark Zuckerberg, de oprichter van Facebook, gelooft er heilig in en heeft daarom zijn bedrijf alvast hernoemd tot Meta. Als jij denkt ‘maar hoe gaan we dan seks hebben in de metaverse’, dan (ten eerste) houden van jouw manier van denken en (ten tweede) lees dan verder.

Wat is de metaverse?

Bij vrijwel elke nieuwe technologie heeft seks en porno gezorgd voor grote doorbraken. Dat was zo met de schilderskunst, met fotografie en film, later ook met video (weet je nog: dat hoekje in de videotheek met porno op VHS?) en niet te vergeten met het internet. Technologische vernieuwing en seks gaan dus vaak hand-in-hand.

De metaverse is een visie op de toekomst van een virtuele wereld op het internet. Het is een combinatie van virtual reality (waardoor je je met een VR bril kunt wanen in een andere wereld), gaming, shopping, social media, blockchain en NFT. Maar het zal ook een stap verder gaan door via augmented reality de virtuele wereld en de fysieke wereld met elkaar te combineren. Sommigen spreken daarom wel van internet 3.0.

Als je weleens gespeeld hebt met Second Life, Minecraft of Roblox dan ben je al een beetje bekend met de metaverse. Dit zijn allemaal voorbeelden van communities waarin je met je eigen avatar kunt socialiseren in een virtuele wereld. De metaverse is dat, maar dan nog een stapje of wat verder.

De vraag is of – net als bij andere technologieën – seks ook in de metaverse voor een doorbraak kan zorgen.

Porno in de metaverse

Nu al zijn er verschillende platforms waarop je pornofilms kunt bekijken met een VR bril. Maar dat is nog maar pas het begin. Want combineer je VR (of AR) met haptische teledildonics, dan creëer je een multisensorische beleving! En als je geen idee hebt wat deze zin betekent, dan leg ik het even voor je uit.

Verschillende seksspeeltjes van merken als Kiiroo, kunnen nu al door iemand anders – waar ook ter wereld – bediend worden. Je kunt deze speeltjes via internet op elkaar aansluiten. Denk bijvoorbeeld aan een vrouw die in New York een vibrator gebruikt die gelinkt is aan een kunstvagina van iemand in Maastricht. Als zij de vibrator in zich duwt, voelt hij dat in de kunstvagina en vise versa. Door ook nog een virtual reality bril op te zetten, zie je jezelf als het ware seks hebben met (de avatar van) die andere persoon.

In de basis zullen dit soort technologieën terug te vinden zijn in de metaverse. Het zal porno interactiever maken. Je zult jezelf onderdeel wanen van de pornofilm en door middel van sensoren en seksspeeltjes daadwerkelijk voelen wat je ziet. Daardoor kun je ook virtuele seks hebben, die in de fysieke wereld onmogelijk is. Heb jij een fetisj voor ruimtewezens? Droom je van seks met een reuzenmens? Fantaseer je van seks met een vliegende draak? De metaverse zal het mogelijk maken.

De video laat een tipje van de sluier zien van ViRo Playspace. Dit is een app voor volwassenen op Steam met cinematografische ervaringen, volledige integratie van seksspeeltjes en optionele VR-ondersteuning. Naast seks met fantasiefiguren, zal het ook mogelijk zijn om interactie te hebben met andere spelers. Er zullen digitale privéruimtes komen waar spelers elkaar kunnen ontmoeten als virtuele avatars. Daar kunnen ze praten, bewegen en elkaars haptische seksspeeltjes gebruiken, zodat ze aanrakingen ook echt voelen. Zo’n digitale ruimte kan elke vorm aannemen die je wilt. Wil je seks onder een waterval, op een tropisch eiland, in een jaren ’20 setting, of in een ruimteschip? Alles kan.

De seksindustrie zou er heel anders uit kunnen gaan zien door de metaverse, en de metaverse op zijn beurt zou er weleens heel anders uit kunnen gaan zien door de seksindustrie.

En relaties? Hoe zit het daar mee?

Naast relaties zoals we die nu kennen, zal de metaverse het ook mogelijk maken om een relatie met iemand te hebben die puur digitaal is. Zonder dat je de ander ooit in het echt ontmoet, ziet of fysiek aanraakt. Lange-afstandsrelaties zullen een heel andere betekenis krijgen.

Er zijn al datingapps die hier op inspelen, zoals Flirtual. Via deze app kun je met elkaar op date gaan in virtuele ruimten. Met je VR bril op kun je bijvoorbeeld gaan zwemmen tussen haaien, een potje biljarten in een bar, of samen door de ruimte zweven. Misschien is het daardoor wel spannender en intiemer dan een date in de echte wereld.

Het mooie van de metaverse is dat het relaties ook binnen handberiek brengt van mensen die daar nu moeite mee hebben. Bijvoorbeeld vanwege een beperking of ziekte. Of gewoon omdat ze verlegen en introvert zijn.

Maar zullen grote tech bedrijven wel seks toestaan?

Nu al is er sprake van het weren van naakt op platformen als Tumblr, Facebook, Instagram en andere social media platforms. Een tepel of een onderbroek kan je zelfs een ban opleveren. In november, liet Meta’s nieuwe CTO Andrew Bosworth weten dat ze van plan zijn om het platform uit te rusten met “Disney levels of safety”, waarmee hij impliciet aankondigde dat Horizon Worlds (het metaverse platform van Facebook) een seksloos universum zal zijn. Zelfs Google maakt het vinden van seks op internet steeds moeilijker. Daar zit een interessante paradox. De grote aanbieders promoten de metaverse als virtuele mogelijkheid om relaties aan te gaan, terwijl ze aan de andere kant hun stinkende best doen om een van de belangrijkste onderdelen van een relatie (seks en intimiteit) te weren. Roblox staat zelfs niet eens toe dat avatars hand in hand lopen.

In plaats daarvan lijkt het daarom waarschijnlijk dat er naast deze giganten ook platforms zullen ontstaan voor virtuele seks.

Is het allemaal echt zo leuk en mooi, dat metaverse?

Natuurlijk zijn er ook zorgen. Bijvoorbeeld over virtueel seksueel geweld, inbreuk op privacy, hacken van apparatuur, etc. Zelfs in het seksloze Horizon World van Meta was er een betatester die vertelde dat ze was betast in de virtuele wereld. Ze had dit openbaar gemaakt op een Facebook pagina van de betatesters.

Meta’s interne onderzoek van het incident wees uit dat de beta-tester haar “Safe Zone” had moeten gebruiken. Dit is een veiligheidsfunctie in Horizon Worlds. Safe Zone is een beschermende bubbel die gebruikers kunnen activeren als ze zich bedreigd voelen. Daarbinnen kan niemand hen aanraken, met hen praten of op een andere manier met hen communiceren totdat zij de veilige zone opheffen.

Het incident staat niet op zichzelf. Ook in online gaming is ‘groping’ (betasten) iets dat voorkomt. Zelfs tijdens shooters zijn er andere spelers die tegen je aan beginnen te schurken. Stanton en Schenker, oprichters van het spel Quivr plaatsten al eens een verontschuldiging voor een incident en boden daarop ook een in-game fix. Avatars kunnen hun armen strekken in de vorm van een V, waardoor belagers weggeduwd worden. Cijfers over hoe vaak dit soort incidenten voorkomen zijn er niet.

Het probleem is dat spelers in virtuele werelden soms denken dat er geen sprake is van aanranding als het gaat om contact tussen avatars. Juristen buigen zich al over de vraag wie verantwoordelijk is voor dergelijk gedrag. In hoeverre is de aanbieder van een platform aansprakelijk? Door tools aan te bieden waarmee gebruikers zich kunnen weren, verschuiven de aanbieders impliciet de verantwoordelijkheid naar zichzelf. Maar zelfs met dergelijke tools, is er geen garantie dat misbruik niet voor zal komen. En daarom zit er niets anders op dan overtreders te disciplineren.