![achille-deveria-musset-1911-erotica-nude-print.-gay-interest.-gamiani-[2]-66216-p](https://www.nbrplaza.com/wp-content/2015/11/achille-deveria-musset-1911-erotica-nude-print.-gay-interest.-gamiani-2-66216-p.jpg)
In een blaadje over psychologie las ik ooit dat humor een teken van intelligentie is. Je hersenen moeten namelijk in rap tempo ongebruikelijke verbindingen maken en daar de absurditeit van in kunnen zien. Dat zou betekenen dat mensen zonder gevoel voor humor niet intelligent zijn en dat mensen die niet intelligent zijn alleen platte makkelijke grappen snappen. Overigens zegt datzelfde stuk dat mensen met gevoel voor humor succesvoller zijn in het vinden van een partner en dat mannen meer humor hebben dan vrouwen. Maar daar heb ik al eerder al iets over geschreven.
Humor is vaak niet erg sexy, maar dat wil nog niet zeggen dat er af en toe niet gelachen mag worden tijdens seks. Maar dat roept direct de volgende vraag op:
Wat maakt een verhaal erotisch? En ook: wat maakt een erotisch verhaal goed/interessant?
Ik heb daar een uitgesproken mening over. Ik schreef daar ook al eens eerder over. Een goed erotisch verhaal moet volgens mij aan een groot aantal spelregels voldoen en ik moet toegeven dat ik me daar zelf ook niet altijd aan hou en ik zal dat bewijzen aan de hand van de linkjes verderop. Ik ben tenslotte ook geen bestsellerauteur, en daarom leek het me beter om kritiek op mezelf te hebben dan op anderen.
Clichés
Het is veel moeilijker dan veel mensen denken om een goed stuk erotica te schrijven. Vaak is ‘de daad’ het middelpunt of het letterlijke hoogtepunt van het verhaal. En, tsja, het vocabulair daaromtrent is nogal beperkt, waardoor clichés op de loer liggen. Het schrijven van erotica is best wel een ambacht, eigenlijk.
Veel (beginnende) schrijvers van erotica maken de fout om het verhaal te schrijven als een verslag. Het is dan geschreven vanuit de eerste persoon en de gebeurtenissen worden in chronologische volgorde beschreven. De zinnen hebben dan vaak dezelfde structuur (“ik deed dit en toen deed hij dat”) en de opbouw van het verhaal zelf is niet spannend (“we kenden elkaar van twitter, we spraken stiekem af, we neukten nog lang en gelukkig”). Dat kan werken, maar dan moeten de gebeurtenissen an sich verschrikkelijk geil zijn. Je kunt veel leren van de structuur van andere stijlen. Zo begint een detective bijna altijd met de vondst van het lijk (de clou). Waarom zou je een erotisch verhaal niet kunnen beginnen met een orgasme en dan daarna vertellen wat daaraan vooraf is gegaan? Of misschien moet een verhaal juist stoppen op het moment dat het neuken begint?
De daad centraal?
Bij de meeste erotische verhalen staat de daad centraal. Daardoor is er vaak weinig verdieping in de personages. Waarom deden ze wat ze deden? Wat trok hen in elkaar aan? Personages hebben vaak ook een perfect lichaam in de meeste verhalen. Dat is best jammer, want iemand wordt eigenlijk veel interessanter van sproeten, littekens, een bril, of een kaal hoofd. Ook de seks wordt interessanter als het niet perfect is. Een sok die maar niet uit wil, kramp in je kuit, of een onmogelijk standje dat tot gestuntel leidt.
Over gestuntel gesproken. Vaak lees ik in erotische verhalen dingen die niet kunnen. Ik weet het, ik ben zo iemand met wie je niet naar films en series moet kijken, omdat ik vaak roep dat iets niet kan. Ik zie details die er niet zouden moeten zijn (“Waar is die deuk in die auto nou gebleven? Net zat ie er nog!”). Een slipje dat er eerst wel was en er later opeens niet meer is, dat kan niet.
Identificeren met personages
Veel tamelijk slecht geschreven erotica is toch bijzonder populair en dat komt volgens mij vooral omdat het toegankelijk is. Het succes van de ‘Fifty Shades’ trilogie is volgens mij vooral te danken aan het feit dat lezeressen zich kunnen identificeren met de hoofdpersoon, die per ongeluk in een droomwereld van een puissant rijke maar perverse man belandt. Seks vindt immers vooral tussen de oren plaats. In een erotisch verhaal mag de fantasie de boventoon voeren. Er kunnen gebeurtenissen in plaatsvinden, die in het dagelijks leven wellicht helemaal niet geil zouden zijn, maar die het in een erotische setting wel goed doen. Denk bijvoorbeeld aan verkrachting, bestialiteit, pijn, urineren, incest. Ook kunnen alle genres ‘verheven’ worden tot erotica, zelfs Science Fiction, waarin bijna alle fantasieën werkelijkheid kunnen worden.
Neuken is neuken, maar als er iemand meekijkt is het ineens spannend
Belangrijk is volgens mij dat je een balans vindt tussen stijl, structuur en diepgang. Zoiets als neuken kun je heel plat beschrijven, maar je kunt er ook een haast literaire en poëtische verhandeling over schrijven. Of je kunt er iets aan toevoegen, waardoor het een andere lading krijgt. Heleen van Rooyen (ook niet de beste schrijfster, als je het mij vraagt) doet dat bijvoorbeeld door voyeurisme toe te voegen. Neuken is maar neuken, maar als er iemand meekijkt is het ineens spannender.
Geil
Maar het allerbelangrijkste van een erotisch verhaal, is dat je er als lezer (en niet alleen als schrijver) een nat slipje of een strakke plasser van krijgt. Het moet geil zijn en opwindend. Het moet de fantasie prikkelen. Als dat lukt, is er niet veel meer nodig.
Een belangrijk woordje in de vorige paragraaf is het woordje ‘lezer’. Als de lezer opgewonden moet raken, dan moet je wel een beeld hebben bij wie de lezer is. Wie is de doelgroep en wat vindt die doelgroep geil? Nu heb ik hierboven een hele verhandeling gegeven over stijlelementen waarvan ik vind dat die in erotica moeten voorkomen (met wat voorbeelden van hoe ik dat zelf heb aangepakt). Maar de vraag is natuurlijk: vindt mijn doelgroep dat eigenlijk wel geil?
- Het einde van een tijdperk: NBRplaza stopt! - 22 april 2025
- De allergeilste video’s: drie vrouwen en één man - 18 april 2025
- Seksspeeltjes voor mannen; wat je moet weten en hoe je moet kiezen - 18 april 2025
You might also like
Voorkomen van clichés en andere uitdagingen bij het schrijven van erotica
NBRplaza’s Erotica Fest #10: Internet Rule 34
De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 24): De deal
De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 25): De parkeerplaats
De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 26): De leider
Uit ons archief: Schrijven is een ambacht – Brief aan Meisje https://t.co/zvQ28kHza5