Onderzoek van de Brigham Young University laat zien dat er een relatie is tussen het gebruik van porno, het beeld dat iemand van zichzelf heeft en de religieuze of culturele achtergrond. Steeds vaker blijkt uit onderzoek dat als iemand van zichzelf vindt dat hij verslaafd is aan porno, dat schadelijker is voor hemzelf dan het pornogedrag zelf.
Damaged goods
Leonhardt, Willoughby en Young-Petersen deden een grootscheeps onderzoek onder 686 alleenstaande volwassenen. Ze onderzochten welk effect pornografie en het geloof van iemand dat hij (of zij) daaraan verslaafd is, heeft op relaties. Een belangrijk onderdeel van het onderzoek was de hypothese over ‘Damaged Goods’. Dit is een bestaande theorie die zegt dat mensen zichzelf zien als gebrekkig of beschadigd, als resultaat van seksueel gedrag, of als slachtoffer van seksueel geweld. Mensen die zichzelf zien als ‘beschadigd’ raken daardoor in een isolement, waardoor de negatieve zelf-perceptie wordt versterkt. Hierdoor ontstaat een ‘self-fulfilling prophecy’.
Een ander effect kan zijn dat mensen met een dergelijk beeld van zichzelf, minder succesvol zijn in het aangaan van relaties. Ze denken dat de relatie gedoemd is te mislukken en dat de ander hen uiteindelijk zal verlaten zodra ze weten welk donker geheim ze met zich meedragen. Vanwege deze angst om afgewezen te worden, houden veel mensen hun pornogedrag geheim. Dat is vooral het geval als mensen religieus zijn en dan nog voornamelijk als ze Christen zijn.
Die conservatieve religieuze achtergrond versterkt het beeld en de schaamte rond pornografie. Dergelijke personen raken in persoonlijke nood door hun eigen pornogebruik en bestempelen zichzelf al snel als ‘verslaafd’. Een onderzoek op een Christelijke school toonde aan dat maar liefst 60% van de mannen die hulp zocht vanwege hun pornogedrag zichzelf als verslaafd zag, terwijl slechts 5% ook daadwerkelijk voldeed aan de criteria die je kunt associëren met verslaving.
Recent onderzoek toont aan dat het geloof dat je pornoverslaafd bent sterker gerelateerd is aan religieuze waarden en normen, dan aan het werkelijke pornogebruik. Dit zelfbeeld is verantwoordelijk voor de negatieve emoties. Niet de porno zelf.
Wat fascinerend is, is dat dit onderzoek veel stof doet opwaaien onder mensen die actief het concept van pornoverslaving promoten. Deze mensen zijn, volgens de studie van BYU, juist deels verantwoordelijk voor het veroorzaken van het schadelijke zelfbeeld.
Mensen die porno consumeren krijgen, volgens het onderzoek, alleen problemen in de relationele sfeer als ze zichzelf zien als pornoverslaafd en ‘damaged goods’. Jezelf zien als pornoverslaafd veroorzaakt schade, doordat de persoon in kwestie zich schaamt voor zijn seksuele gedrag, bang is om afgewezen en veroordeeld te worden. Daardoor raken ze in een isolement en mislukt hun relatie. Dat gebeurt dus niet door de porno, maar door de angst dat anderen hem zullen of zouden moeten afwijzen.
Hoe meer porno, hoe beter
Uit een van de analyses bleek dat bij sommige mensen door een toename in pornogebruik de problemen juist afnamen. De onderzoekers speculeren over de oorzaak daarvan: Als mensen meer porno zien, dan kan het beeld dat iemand heeft over porno (positief) worden bijgesteld. Ze realiseren zich dan (wellicht?) dat ze prima in staat zijn om hun seksuele behoeftes onder controle te houden.
Zelfs religieuze mensen die niet of nauwelijks porno keken en zichzelf niet als verslaafd zagen, hadden meer angst rond relaties in verband met porno, dan niet-religieuze mensen die zichzelf niet verslaafd vonden. Die laatste groep had totaal geen angst rond relaties in verband met hun pornogebruik.
Conclusie?
Als je religieus bent, porno kijkt en het gevoel hebt dat je verslaafd bent, realiseer je dan dat dat niet aan de porno ligt of de hoeveelheid porno die je kijkt. Religie is voor veel mensen een geweldige manier om tot innerlijke rust te komen en betekenisvol te zijn in de gemeenschap. Maar seks en religie gaan niet erg goed samen. In de huidige westerse samenleving, waar porno letterlijk slechts één klik van ons verwijderd is, kan dat tot innerlijke strijd leiden.
Therapie zou niet moeten gaan over het verminderen van het pornogebruik, maar om het verminderen van de schuldgevoelens en het verbeteren van het zelf-beeld, het gevoel dat je zelf in controle bent en het accepteren van je seksuele gevoelens. Behandel de schaamte. Niet de porno.
- De 8 beste anaal glijmiddelen - 11 april 2025
- Seksmeubilair en seksmachines: een perfecte match - 11 april 2025
- Change of plans - 3 april 2025
Uit ons archief: Problemen door porno worden niet veroorzaakt door porno https://t.co/sFKvMbXfCQ
Problemen door porno worden niet veroorzaakt door porno https://t.co/RUOTMtdZ81 https://t.co/wJVxaJMzgw