Ik ben een fan van de MTV serie Catfish. Het is een soort van guilty pleasure. Zondags op de bank in een jogging broek met een bak chips en een glas wijn, kijken hoe sommige mensen zich in de maling laten nemen door mensen achter een nepaccount op social media. Heerlijk.
Ik ben een fan van de MTV serie Catfish. Het is een soort van guilty pleasure. Zondags op de bank in een jogging broek met een bak chips en een glas wijn, kijken hoe sommige mensen zich in de maling laten nemen door mensen achter een nepaccount op social media. Heerlijk.Zo was er laatst (seizoen 5, episode 16) een vrouw die niet zo goed kon communiceren met haar man. Ze hadden allebei behoorlijk wat trauma’s achter de rug (iets met jeugd en uitzending vanwege hun beroep als militair) en dat had een uitwerking op hun relatie. De vrouw was in contact gekomen met iemand op een online marktplaats waarmee ze wél kon praten. En nu wilde ze via Catfish met die man in contact komen. Om een lang verhaal kort te maken, die meneer bleek haar eigen man te zijn, die op deze manier makkelijker met haar over emoties kon praten dan face to face. Hoe dan ook, aan het einde van die aflevering zei Nev Schulman (de bedenker en presentator) dat het onmogelijk is om een partner te hebben die alle behoeftes in kan vullen die je hebt.
Schulman bedoelde dat het helemaal niet zo’n slecht idee is om zo nu en dan eens met iemand anders (dan met je partner) te praten over intieme en emotionele dingen. Iemand die je zo nu en dan eens uit je dagelijkse realiteit haalt, je verhaal aanhoort, je op een andere manier naar jouw werkelijkheid laat kijken, of gewoon een schouder kan bieden.
You can’t always get what you want
But if you try sometimes you just might find
You just might find
You get what you needYou Can’t Always Get What You Want—The Rolling Stones
En dat zette me aan het denken. Want hoe vaak hoor je niet dat er in een relatie sleur ontstaat, dat partners geen emotionele connectie meer voelen, of dat er al maanden geen seks meer heeft plaatsgevonden. Soms is er een gevoel van onbehagen, zonder dat we precies weten wat er aan scheelt. Soms weten we dat wel, maar praten we er niet over en soms praten we er wel over, maar lijkt de partner het maar niet te (willen) begrijpen. Er ontstaan in dat soort gevallen onzekerheden. Geef ik zelf wel genoeg in de relatie? Als ik iets mis in de relatie, of als niet al mijn behoeftes worden vervult, zit er dan iets fundamenteel fout? Ik zou er toch eigenlijk niet om moeten vragen, want in een relatie horen dingen toch van twee kanten te komen? Die onvervulde behoeftes kunnen op allerlei vlak liggen; steun ondervinden, respect krijgen, acceptatie, fysieke aanhankelijkheid, eerlijkheid, een gevoel van opwinding, spel, vrijheid, autonomie en controle, etcetera. Als je weet welke van deze behoeftes niet worden ingevuld door je partner, dan kun je dat bespreekbaar maken.
Maar als het waar is wat Schulman zegt, dat het onmogelijk is dat een partner al jouw behoeftes in kan vullen, dan betekent dit dat het goed is voor iemands welzijn om de onvervulde behoeftes op een andere manier in te vullen. En ik snap dat. Het is zo nu en dan goed om eens een ander geluid te horen. Om eens te praten met iemand die tegengas geeft, in plaats van je altijd maar gelijk geeft. Het is fijn om een vriend, of een complete onbekende, te hebben met wie je dingen deelt. Samen met je mattie naar een wedstrijd gaan, een glas wijn drinken met je beste vriendin, op vakantie met je zus, een beurs bezoeken samen met iemand die dezelfde passie deelt…
Maar hoe zit dat dan, als die onvervulde behoefte op het gebied van seks ligt? Wat als jij behoefte hebt aan een bepaalde spanning, bepaalde handelingen, of het ontdekken van je seksualiteit? Zou Schulman dan net zo ruimdenkend zijn? Als het voor een relatie goed is om met een ander te praten om bepaalde behoeftes in te vullen, waarom zou het dan niet ook goed kunnen zijn voor iemands welzijn, om met een ander seks te hebben, als dat onvervulde fysieke of emotionele behoeftes kan vervullen?
Begrijp me goed: ik zeg niet dat je niet eerst moet proberen om je behoeften met je partner in te vullen. Ik zeg ook niet dat iedereen zo maar vreemd moet gaan. Ik vraag me alleen weleens af, of we niet wat minder strak vast moeten houden aan het idee dat vreemdgaan altijd alleen maar slecht is. Seks met iemand anders dan je eigen vaste partner heeft ook zo zijn voordelen en de wereld zou best eens een stukje leuker kunnen worden, als we ons dat zouden realiseren.
Wat een mooie manier om er naar te kijken! Ik ben benieuwd hoe je vriendje reageert.
Goed verhaal, ik vraag hetzelfde me soms af. Eigenlijk is vreemdgaan een enorm taboe terwijl het liefdevol is, en dat is het vaak ook richting de partner die je bedriegt. Want je wil ook je relatie niet verbreken uit liefde. Ik ga het aan vriendje laten lezen. X
RT @Stout_Besigheid: Onvervulde behoeftes https://t.co/JT2YwC1LXt https://t.co/FzTL5o9vOp