Ongehoorzaamheid

‘Ik zit porno te kijken. Kom deze kant uit en pijp me.’

Zijn berichtje was wat het was. Duidelijk, recht-door-zee, geen misverstand mogelijk. Het beeld van hem met zijn broek open op de bank doemde in me op. Terwijl op het scherm van zijn laptop een vrouw was verwikkeld in een orgie met drie mannen en een andere vrouw, ging zijn rechterhand traag op en neer in zijn schoot. De dames op zijn scherm hadden smokey eyes en hun gemanicuurde handen graaiden gretig naar de enorme pikken van hun medespelers. Terwijl de ene een sliert speeksel uit de mond kwijlde, hield de andere haar billen uiteen, zodat een van de mannen haar anaal kon nemen.

Een druppel voorvocht vormde zich op zijn gezwollen eikel. Het beeld van de vrouwen die in ongemakkelijke posities werden gebogen wond hem op. En dat, dat wond mij weer op. Ook al zat dat beeld vooralsnog uitsluitend in mijn hoofd.

Het was verleidelijk om naar hem toe te gaan en mezelf binnen te laten met de sleutel die hij me had gegeven. Ik zou alleen een jurkje dragen en een paar hooggehakte schoenen. Hij zou niet opkijken van zijn scherm, als ik op slechte enkele decimeters van hem verwijderd mijn jurkje op de grond zou laten vallen. Gebiologeerd zou hij naar zijn scherm blijven staren, tot mijn tong de druppel voorvocht van zijn eikel zou likken. Dan zou hij zijn ogen kort sluiten en zijn handen verplaatsen van zijn geslacht naar mijn hoofd. Met kracht zou hij mijn mond over zijn pik duwen en ik zou haast kokhalzen als zijn eikel mijn huig toucheerde.

Ik zou niets liever willen dan dat hij me zou neuken in mijn mond; me gebruiken voor zijn gerief. Het zou waarschijnlijk niet lang duren voor hij me voorover over de leuning van de bank zou duwen. Mijn kontje in de lucht en mijn benen gespreid. Klaar om hem klaar te maken. Voordat hij me zou penetreren zou hij mijn billen met een paar ferme tikken roze laten kleuren en het zou me moeite kosten om niet met mezelf te spelen.

Dat ene zinnetje. Die tekst op mijn scherm. Het was een rupsje in mijn hoofd dat snel ontpopte tot een fladderende vlinder in mijn onderbuik. De gedachte om opgeroepen te worden om hem te laten finishen wond me meer op dan ik tot voor kort voor mogelijk had kunnen houden. Zijn commando maakte me weerloos. Een blauw streepje in een ovalen tekstballonnetje knipperde geduldig op mijn antwoord. Ik tikte: ‘Het gaat nu echt niet. Deadline’ en haalde dat weer weg met de backspace. Er was niets dat ik op dit moment liever zou doen dan opdraven om me door hem te laten gebruiken. ‘Geef me een kwartiertje’, tikte ik, maar ook dat haalde ik weer weg.

Er kwam geen aansporing. Geen smeekbede. Geen uitleg. Het bleef bij dat ene zinnetje: ‘Ik zit porno te kijken. Kom deze kant uit en pijp me.’ En het maakte me week.

“Gaat het?” Het was opgevallen dat ik al een tijdje naar het scherm van mijn telefoon zat te staren en even schoot die mayonaise-reclame door mijn hoofd. Die ene waarin een vrouw met haar vriendinnen op stap is en dan een foto van haar man en kinderen krijgt die thuis frietjes eten. Ze verzint een smoes dat haar dochtertje koorts heeft en naar huis moet. Alle ogen waren op mij gericht en ik wist dat ze op me rekenden als voorzitter in deze directievergadering.

“Het is niets”, zei ik en ging naar het volgende punt op de agenda. Met een doorweekt slipje sleepte ik mijn voorstel tot de overname van de scheepswerf in China er doorheen. En ik hoopte alleen dat hij niet al zijn zaad zou verspillen met het kijken naar porno, zodat hij mij vannacht kon straffen voor mijn ongehoorzaamheid.