De kroeg begint te draaien. Ik ben er al te lang. Op zoek naar de vergetelheid van de drank. Vergeten. Alles. Tot een paar minuten geleden zat ik nog stevig op mijn kruk. Dacht ik. Maar nu ik op mijn benen probeer te staan: Oeps, alles draait. Wazig. Ik moet bewegen nu. Dansen! Vroeger werkte dat: de drank uit je draaiende hoofd dansen. Of toch maar weer zitten en er nog één bestellen? Alles dubbel, vaag.

De muziek dreunt en beukt op me in. ik moet mijn balans zoeken. Kan iemand dat draaien even stil zetten? Ik val bijna om. De rug van iemand anders houdt me overeind. Ik strompel door richting de dansvloer. Daar, tussen die deinende lijven. Daar moet ik zijn. Bewegende, warme lichamen, zwetend. Dat jonge vlees. Strakke shirts, strakke jeans, alles strak. Ik begeef me ertussen. Ik weet dat ik hier niet hoor: te oud, te dronken. Ik zoek mijn ritme en begin te dansen. Bewegen. Meedeinen op de muziek: drijven op de beat. Alles draait om me heen. Vage schimmen. Ik  sluit mijn ogen. Ik voel de muziek, voel de hitte, de lijven om me heen. Maar ze verdwijnen. Onstuitbaar komt in mijn hoofd van binnen een herinnering op en knalt mijn hoofd in …

“De band is hard. Haar haren zwart. Ik voel de bas tot in mijn stuit.”

Het dansen helpt . Ik laat me drijven op de klanken. Mijn voeten vinden weer vaste grond. Mijn handen bewegen als vanzelf. Het ritme neemt me over. En ik dans. Ik dans! Mijn hoofd klaart op. Mijn lichaam wordt licht. Ik beweeg als in een droom. Snelle synthesizer klanken klinken door in de muziek. Ik herken het nummer. Dit is mijn tijd, mijn muziek! Giorgio Moroder vult de dansvloer met een onweerstaanbare discobeat. En dan zachtjes infadend: de zwoele stem van Donna Summer.

“Oooh, it’s so good , it’s so good ,it’s so good, it’s so good, it’s soooo good!”

Ik open mijn ogen en zie jou scherp in het licht voor me, dansend, bewegend. Een little black dress om je bruine lichaam. Je zwarte lange haren zwieren sierlijk om je gezicht. De discolichten geven je een soort aura. Maar dwars door de beat en door mijn roes klinkt in mijn hoofd op een totaal ander ritme. De melodielijnen vlechten door elkaar.

“Haar haar is zwart. De band is hard.”

En daar komt Donna er weer door heen

“Oooh, I’m in love, I’m in love, I’m in love, I’m in love …. I’m in love!”

Je slaat je ogen op en kijkt me recht aan, terwijl je lichaam blijft bewegen en draaien. Je ogen houden me vast. Je strekt je armen naar me uit

”Oooh, I feel love, I feel love, I feel love, I feel love …. I feel love!”

We drijven naar elkaar toe over de dansvloer. Als magneten. Ik word betoverd door je haar, je huid, dat zwarte jurkje, je rode lippen.

”I feel love, I feel love, I feel love…”. terwijl je vlak voor me staat en ik je de woorden zie meezingen. Je blijft me strak aankijken. Dansend. Je zakt door je knieën. Het jurkje valt omlaag tussen je benen.

“Oooh, falling free, falling free, falling free, falling free… falling free”

Je komt met dansende bewegingen weer omhoog. Ik kan mijn ogen niet van je afhouden. Je heupen roepen me. Je hypnotiseert me met je ogen. Ik leg mijn handen op die draaiende heupen.

“Oooh, you and me, you and me, you and me, you and me… you and me’

We bewegen loom op de discoklanken. Je draait je om en vlijt je tegen mij aan. Ik voel je rug tegen mijn borst, je billen tegen mijn kruis, terwijl je dansend langs mijn lichaam omlaag glijdt.

“Oooh, I feel love, I feel love, I feel love, I feel love …. I feel love!”

En omhoog kom je weer, draait je sierlijk om en danst met volle overgave op het refrein

“I feel looove! I feel looove! I feel love…”

In de wegstervende klanken blijven je heupen bewegen en je schouders draaien. In een soort trance houden we elkaar gevangen. En dan weer, alsof het uit een parallel universum, komt dat totaal andere ritme in mijn hoofd met zware pianoklappen

“Haar lippen rood. Haar lichaam groot!”

Ik voel begeerte naar jou. Ik wil je in mijn armen. Dat zwarte jurkje van je lichaam af laten glijden. En jouw naakte, jonge lichaam zien en voelen. Wil je lippen op de mijne. Jou zoenen. De wegstervende synthesizers keren terug. Harde, schelle klappen als zweepslagen. Op iedere slag draai je met je hoofd. Jouw haren volgen de bewegingen van je hoofd. Draaien. Zwiepen om je heen. De beat zwelt weer aan en Donna’s zwoele stem zingt

“Oooh, I got you, I got you, I got you … I got you!’

Jouw lippen murmelen de woorden en ik voel hoe ik naar je toe gezogen word. Je slaat je armen om mijn nek. Je ogen vergrendelen in de mijne. Onze lichamen in hetzelfde ritme. En ondertussen in mijn hoofd onstopbaar, die piano dreunend, dwars door alles heen. Met harde klappen.

“Ze vangt me op. Ze gooit me terug.”

De dansvloer verdwijnt. We zijn alleen nog maar met zijn tweeën. Je ogen met een zwoele blik op mij gericht.

“Oooh, what you do, what you do, what you do… what you do!”

Je hoofd gaat achterover terwijl je die woorden fluistert. Je hals strak voor mijn ogen. Mijn lippen moeten je huid raken. En daar knalt die andere muziek weer door mijn hoofd

“En langzaam. En langzaam”

Je reageert op mijn zoenen. Gooit je hoofd nog verder naar achteren. Holt je rug en duwt je warme, dansende lichaam tegen het mijne.

“Oooh, I feel love, I feel love, I feel love, I feel love …. I feel love!”

Jouw borsten schuren tegen mijn borst, je buik tegen de mijne. Ik voel je kruis duwen, terwijl de muziek naar zijn climax bouwt

“I feel looove. I feel looove. I feel love…”

Jouw lichaam tegen het mijne. Duwend, wrijvend, draaiend. Het ritme vindend. Ik moet je hebben. Ik wil je …

”Oooh, I got you, I got you, I got you … I got you!’

Je draait je weer om. Je haar zwiept langs mijn gezicht. Ik ruik de geur van je parfum. Jouw billen draaien tegen mijn kruis.

“Oooh, what you do, what you do, what you do… what you do!”

In een steeds strakker ritme schuur en schok je langs mijn lijf, schuur je langs mijn lul. Die billen. Dat haar. Die huid. Die lippen.

“Oooh, I feel love, I feel love, I feel love, I feel love …. I feel love!”

In de wegstervende muziek drijf je bij me weg. Ik voel de dansvloer onder me wegdraaien terwijl je wegzweeft en oplost. Ik probeer te focussen, maar daar knalt die piano weer door mijn hoofd.

“En langzaam. En langzaam. Langzaam gaan we onderuit!”

Plotseling geen houvast meer. De muziek vloeit over in een anonieme beat. Ik kijk om me heen, maar zie je nergens meer. Ik zoek je zwarte haar, je zwart jurkje, je ogen. Maar je bent weg. En met een klap bezinkt de realiteit. Wat dacht ik nou eigenlijk? Een man van middelbare leeftijd. Dronken. Op de dansvloer. Met zo’n heerlijkheid. Ze had mijn dochter kunnen zijn. Maar ook zo lekker, gehuld in zwart. Ik voelde me tijdloos. Voelde me jong. Kansloos!

“Zij heeft haar trots. En ik de mijne! En langzaam. En langzaam.”

Ik sleep me naar de bar en bestel. Plotseling voel ik me oud. Die dansvloer bracht me terug naar toen ik jong was, maar nooit iets durfde. Al die gemiste kansen. Te bleu, te verlegen, te beladen. En nu? Nu die vrijheid van die meiden. Hun lijven slechts bedekt met een dun bloesje of minimaal jurkje. Wat zou ik graag? Maar dat kan niet. Ze zien me komen. Oude snoeper. Nu ik het eindelijk durf en wil, ben ik te oud. Godver. Kutleven. Ik hef het glas, draaiend op mijn benen.

“En ik drink mijn tiende whisky uit”

In één teug sla de drank achterover en zet mijn glas hard neer op de bar. De drank brandt door mijn keel. “Nog één!” brul ik naar de barman en hij vult mijn glas. Ik neem weer een slok. Ik voel dat het mis aan het gaan is. Ik moet naar huis. Ik heb hier niets meer te zoeken tussen al die jonge, dampende lijven. Leeg dat glas. Ik strompel richting de uitgang. Alles draait en ik voel me ellendig.

“Dood gaan en opstaan. Heel even maar.”

Ik heb echt te veel gedronken. Ik kan nauwelijks nog op mijn voeten staan. Waar is die uitgang? Ik moet weg hier. Vlakbij de deur voel ik hoe twee handen mij bij mijn heupen pakken. Ik kijk op. Door een waas herken ik jou. Van de dansvloer

“Je haren zwart. Je lippen rood. Je jurkje zwart. Je lichaam bloot.“

“Waar ga jij naar toe?” hoor ik je vragen, alsof je van mijlenver komt Draaierig kijk ik naar je gezicht. Gllimlach.

“Naar huis … taxi…”

“Niks daarvan!” En je pakt mijn arm en slaat hem om je nek. “Wij hebben nog iets af te maken.”

Je duwt me in een donkere hoek en zoent mijn mond. Ik beantwoord automatisch jouw zoen en voel je lippen openen. Ik voel de frisheid van jouw tong die bij mij binnendringt. En hap naar je mond, verlang ernaar. Mijn handen dwalen over je lichaam, voelen je borsten. Ons zoenen wordt intenser. Je duwt me af. “Niet hier!” Ik kijk je aan. Mijn hoofd draait. Jij draait. De kroeg draait.

“Ze vangt me op. Ze gooit me terug.”

“Kom mee” zeg je en pakt mijn hand. Je trekt me mee naar buiten. De frisse lucht prikkelt mijn longen. Een harde piep nog in mijn oren van de muziek binnen. Je trekt me verder om het hoekje. Tegen het muurtje. Met je rug tegen de muur trek je mijn mond weer op de jouwe. Ik volg je en voel de geilheid door me stromen. Ik pak je hoofd tussen mijn handen en zoen je gretig. Mijn handen schuiven langs je lijf en vinden je billen. Ik kneed ze en trek ze naar me toe. Jouw mond maakt zich los van de mijne, hapt naar adem. In de verte hoor ik je zachtjes woordjes fluisteren. Geen idee wat je zegt, maar je fluisterende stem klinkt betoverend. Mijn handen schuiven je zwarte jurkje omhoog. Ik voel je adem, je lijf, je billen, je borsten.

“En langzaam. En langzaam. Langzaam gaan we …”

Je pakt mijn hand en trekt me mee. Een paar honderd meter verder trek je me een steegje in en sleurt me via een achterom door een achterdeur. Ik volg je, struikel half naar binnen en jij kunt een giechel niet onderdrukken.

“Kom mee, dronkenlap…. Kom mee, mijn bed in!”

Ik volg je op de trap. Kijk omhoog en zie die prachtige billen voor mijn ogen draaien. Met beide handen glij ik onder dat zwarte jurkje en voel dat jonge strakke vlees in mijn handen. Op de automaat grijp ik je string bij de zijranden en trek hem omlaag. Je stapt er gemakkelijk uit alsof het de gewoonste zaak is. Trekt me mee naar boven en draait je om boven aan de trap. Je slaat je armen om mijn nek en zoent me. Ik voel alleen nog maar jouw lippen op de mijne. Je mond is overal. Ik wil in je verdrinken.

Je opent een deur en trekt me jouw kamer in. Je zoent me weer. Je draait weer van me weg. Je bent te snel voor mij. Met trage bewegingen probeer ik je weer te pakken, maar je dwarrelt bij me weg. Ik zie je rug. Ik zie hoe je vlak voor mij dat zwarte jurkje over je hoofd uittrekt. Dat zwarte haar, die gewelfde rug, die heerlijk blote billen. Je clipt je BH open, gooit hem op de grond en draait in één beweging om. Biedt mij zo de aanblik van jouw heerlijke borsten. Ik stort me erop.

Alles draait om me heen. Alles voelt als in een mist. Er zijn geen remmen meer. Ik hap naar je tepels, zuig ze naar binnen, lik over ze heen. Je trekt mijn shirt uit en sjort mijn broekriem open. Je hand verdwijnt in mijn broek. Mijn broek en boxer vallen op de grond. Je laat je achterover op het bed vallen en trekt me mee.

“Ik wil je in me” zeg je en ik voel mijn stijve pik bij je binnendringen. Heel natuurlijk alsof dat altijd al zo hoorde. Alsof je niet twintig-dertig jaar jonger bent dan ik. Het doet er niet toe. Je bent zo strak en nat tegelijk. Glibberig, warm. Ik stoot in je en voel de lust het overnemen. Ik neem je als een beest. Ik hoor je schreeuwen en janken. Ik stoot door. Je handen klauwen in mijn rug, je nagels trekken rode striemen, schrapen de huid van mijn botten. Je klampt je aan me vast. Je voeten haken achter mijn billen en drijven me nog sneller bij je naar binnen. Harder, sneller. Ik stoot en stoot terwijl mijn dronken mond zich vergrijpt aan je heerlijke borsten. Ik hoor je jammeren en kermen.

De kamer begint te draaien om ons heen. Steeds sneller draaien we rond op het bed. Je bijt in mijn schouder. We stijgen op. Alleen nog maar twee naakte, neukende lichamen. Ik voel hoe we zwevend neuken boven het bed, ronddraaiend, steeds sneller, tollend als in een draaimolen op veel te hoge snelheid. In de verte hoor ik jou schreeuwen, terwijl ik mijn ballen voel samentrekken. Ik voel het zaad door mijn buizen razen en zit dan zelf in die tunnel. Ik stroom mee en spuit naar buiten. Wordt gekatapulteerd in een diepe, zwarte afgrond. Alles trekt samen en spat uiteen. Een diepe oerkreet als nooit te voren. Ik brul het uit en tegelijkertijd ben ik die brul. Ik voel het zwarte gat van die afgrond aan mij trekken en zuigen. Het sleurt me omlaag en omlaag. En alles wordt zwart om me heen.

“Onderuit! Dood in haar armen!

Dood gaan en opstaan.

Dood gaan. Heel even maar ….”