Ponyplay is een uniek rollenspel, waarbij tenminste één persoon zich verkleedt en gedraagt als paard. Het is een fetish die voorkomt in de BDSM scene, omdat er vaak ook een vorm van dominantie en onderdanigheid bij komt kijken.

De geschiedenis van Ponyplay

Mensen verkleden zich al sinds mensenheugenis als dier om daar seksueel opgewonden van te raken. In het oude Rome bijvoorbeeld, was er al sprake van mensen die zich als paardachtigen verkleedden met seksuele bedoelingen.

In het Romijnse boek Metamorphoses of Apuleius gaat over de magische en seksuele avonturen van Apuleius. Deze man wilde transformeren tot een vogel, maar toen dat misging werd hij een ezel. In deze paardachtige vorm beleeft hij een reeks avonturen die misschien wel de eerste vastgelegde vorm van Ponyplay was.

In de eeuwen die volgden komt ponyplay slechts sporadisch voor.

Zo is er het verhaal van Aristoteles en Phyllis. Phyllis verleid Aristoteles en hij moet haar zijn liefde tonen door haar toe te staan om op zijn rug ‘paardje te rijden’ (inclusief een bit in zijn mond). De oorsprong van dit verhaal is wat twijfelachtig, omdat het voor het eerst in de veertiende eeuw is opgetekend (ruim 1000 jaar nadat het zou hebben plaatsgevonden). Desondanks wordt ponyplay soms ‘Aristoteles perversiteit’ genoemd.

Verhalen van een man die zich laat berijden als paard door een vrouw, komen in alle culturen voor. In een toneelstuk uit 1634 met de titel ‘The Late Lancashire Witches’ komt ook een scene voor die wat wegheeft van ponyplay. Een vrouw berijdt daarin een man in plaats van een paard:

Mrs Generous:…and must I then be controlled by him, and now by you? You are a saucy groom!
Robert: You may say your pleasure. (He turns from her)
Mrs Generous: No, sir, I’ll do my pleasure. (She bridles him)
Robert: Aw!
Mrs Generous: ‘Horse, horse, see thou be, And where I point thee carry me.’
Exeunt, [he] neighing”

Vanaf de 18e eeuw zijn er steeds meer verhalen en romans waarin ponyplay voorkomt. In de jaren ’50 werd ponyplay regelmatig afgebeeld in het SM-blad Bizarre Magazine en vanaf 1987 verscheen het blad Equus Eroticus, dat geheel in het teken staat van deze fetish (niet te verwarren met Equus Magazine, dat een ‘gewoon’ paardenblad is).

Ponyplay in slavernij

Slaven werden letterlijk als werkpaarden gebruikt. Zwarte slaven kregen van hun Amerikaanse eigenaars vaak namen die tot dan alleen gebruikt werden voor honden en paarden. Ook kregen die slaven vaak halsbanden en teugels en vaak werden ze zelfs gecastreerd, zoals dat ook gebeurde met vee. Slaven werden dikwijls gestraft met zweepslagen en daarbij moesten ze soms ook een bit in. Maar ook in de Britse koloniën werden mensen als paard ingezet in de 18e en 19e eeuw. In wat nu Pakistan heet, liet generaal Sir Charles James Napier gevangenen zijn rijtuig voorttrekken.

Waarom ponyplay?

Bij ponyplay is er tenminste één persoon die de rol van een paardachtige speelt, terwijl anderen de rol innemen van berijder of verzorger. De reden waarom iemand paard wil zijn kan variëren.

Sommige ponyplay fetishisten spelen een kinderspel (‘paardje spelen’). Bij anderen is er sprake van ‘autozoöfilie’, een vorm van seksuele opwinding door zich voor te doen als een dier in het algemeen of een paard in het bijzonder. Ook is er de theorie die Erotic Target Location Error (ETLE) wordt genoemd. Een persoon wordt dan opgewonden als hij of zij zich voorstelt iets anders te zijn dan zijn eigen fysieke vorm. De meest bekende vorm van ETLE is wanneer een man zich voordoet als vrouw, maar ook bij ponyplay is hiervan soms sprake.

Ponyplay kan een leuke en sexy fetish zijn, maar het is ook een nogal dure hobby die nogal wat vrijetijd vereist. In Nederland zijn er verschillende meesteressen die de mogelijkheid bieden om een ponyplay sessie te volgen, maar bij ons zijn geen ponyplay evenementen in Nederland bekend.

Rollen binnen Ponyplay

Trainer

De trainer is de dominante persoon en dat kan zowel een man als een vrouw zijn. Sterker nog, geslacht speelt vaak een zeer ondergeschikte rol bij ponyplay. Een trainer kan daarnaast ook een andere rol op zich nemen (zie onder).

De trainer moet nogal wat tijd steken in zijn ‘hobby’. Hij neemt namelijk de verantwoordelijkheid op zich om een onderdanige te trainen om een echte ponyboy of ponygirl te worden. Dat is namelijk niet iets dat je zo 1-2-3 wordt. De pony moet de verschillende gebruiken leren, zoals galopperen, de manier van kleden, paardgedrag, enzovoorts.

Sommige trainers hebben meer dan een pony. Sommigen hebben zelfs een heuse stal waar ze de ponies van anderen trainen. De trainers nemen hun rol zeer serieus. Hun doel is het perfecte paardje af te leveren. Sommige trainers zijn gespecialiseerd in een bepaald type paard, zoals een hengst (voor seks), showpaard, of rijpaard.

Eigenaar

Een eigenaar is de dominante persoon die verantwoordelijk is voor een specifieke pony. Zij zorgen voor het voeden, de uitrusting, het kleden en het showen van de pony. Ponies worden ook wel uitgeleend aan andere eigenaren met als doel het geven van een show, ‘fokken’, of racen. Overigens is er zelden sprake van exclusiviteit in de rolverdeling tussen de pony en de eigenaar, trainer, bereider of verzorger.

Groomer (verzorger)

Een groomer is verantwoordelijk voor de uitrusting van de pony en de verzorging van de pony. Dat gaat van de verzorging van de specifieke uitrusting, tot het borstelen, geven van massages, wassen en de aftercare van de ponies.

Berijder

Iedereen die wordt toegestaan om paardje te rijden is een berijder. Vaak zit de berijder niet op het paard zelf, maar in een rijtuig dat wordt voortgetrokken door één of meer ponies.

Ponyboys & Ponygirls

Er zijn verschillende soorten Ponyboys en ponygirls. Bij verschillende rollen hoort een andere soort training. Er zijn trekpaarden, rijpaarden, showpaarden, circuspaarden en fokpaarden.

Trekponies

Een trekpony of trekpaard is iemand die een karretje moet voorttrekken waar een berijder in zit. Daar is behoorlijk wat fysieke kracht en uithoudingsvermogen voor nodig. Een trekpony of cart pony wordt soms uitgedost als paard, maar dat hoeft niet. Grotere karren worden soms voortgetrokken door meerdere ponies.

Rijponies

Een rijpaard of rijpony moet de fysieke kracht hebben om iemand op zijn of haar rug te dragen. Vaak is het de trainer of eigenaar die plaatsneemt op de rug van de pony. Een rijpaard kan op twee of op vier ‘benen’ lopen. Er zijn zadels in de handel voor beide gevallen.

Showponies & circusponies

Showponies hebben een bepaalde attitude en charisma nodig. Ze worden getraind om op een bepaalde manier te bewegen en moeten goed verzorgd voor de dag komen. Soms worden er shows georganiseerd waar prijzen te winnen vallen. Circusponies zijn showponies die daarnaast ook bepaalde trucjes doen. De trainer of eigenaar neemt dan vaak de rol aan van een spreekstalmeester.

Fokponies

Tenslotte zijn er de fokpaarden. Zij worden naar andere paarden gebracht om ’te paren’. Een fokpaard spreekt wellicht het meest tot de verbeelding. Een fokpaard kan zowel een hengst als een merrie zijn. Maar er kan ook heerlijk op los gemengd worden. Soms wordt een showpony ook als fokpony gebruikt.

Kleding en uitrusting

Zij die in een dominante rol zitten, dragen vaak rijbroeken en rijlaarzen met sporen, handschoenen, een helm en een paardrijd jack. Dergelijke artikelen kun je vaak gewoon kopen in een winkel voor paardrijtoebehoren. Maar er zijn ook speciale winkels die dergelijke kleding maken van rubber of latex. Rijzwepen en paardenkarren completeren de outfit.

Voor de ponies is er een grote variëteit van kleding en accessoires, zoals hoofdduig met bit, knevels of bitten,  buttplug met staart, teugels, latex kleding, harnassen, maskers, paardenoren, oogkappen en laarzen (met hoeven).