De mens is maar een hebberig typje. We willen en moeten van alles hebben en het liefst nog mooier, duurder en beter dan de buren. Alles willen we mijn noemen. Mijn huis, mijn auto, mijn tv, maar ook mijn vrouw, mijn man, mijn ex. Als iemand daar aan wil komen hebben veel mensen last van jaloezie en zijn bang hun ‘bezit’ kwijt te raken.
Begrijpelijk dat je zuinig bent op wat je lief is. En hoezeer spullen ook van mij zijn, mensen zullen dat nooit zijn en nooit worden. Ik kan heel erg mijn best doen om het mensen naar hun zin te maken waardoor ze ervoor kiezen om bij mij te willen blijven maar echt van mij nee dat zullen ze nooit zijn.
Tuurlijk heb ik het over mijn hubby. Maar ik weet donders goed dat ik hem alleen in bruikleen heb. Want hij kiest er voor om bij mij te zijn en ik bij hem. Hij heeft net als mij een eigen wil en zijn eigen visie over leven, liefde en lust. Omdat we samen veel praten over hoe we dingen als lust en liefde zien kunnen we elkaar de ruimte geven en genieten van alle voordelen die dat met zich meebrengt.
Zolang zijn en mijn mening overeenkomen is er niets mis met onze relatie maar als onze meningen uiteen gaan lopen en onoverbrugbaar worden is er een ding zeker: De man die ik nu trots mijn hubby noem zal dan met zekerheid mijn ex worden. Het woordje ‘mijn’ is dus een behoorlijk betrekkelijk begrip.
XXX Rianne
Rianne
Latest posts by Rianne (see all)
- Romeinen … - 17 januari 2020
- Erotisch verhaal: Deadline - 7 oktober 2019
- Watjes - 30 september 2019
