Memorabilia van overspeligheid

Was het maar zo eenvoudig. Zo simpel dat er een enkelvoudige oorzaak was voor zijn achteloze handelen. Hij kon het niet verklaren. Natuurlijk had Marcus het wel geprobeerd. Maar hij verviel daarbij in goedpraterij, excuses en smoesjes. Hoe langer hij er over nadacht, hoe meer hij ontdekte dat het een intrinsieke drang was. Een impuls, een oerkracht, een drift, zelfs een angst. De angst om spijt te krijgen. Geen spijt om wat hij had gedaan, maar spijt om wat hij niet had gedaan.

De kus in haar nek ontlokte nog een laatste grom uit de keel van Gaby. Het afgelopen uur hadden ze als beesten geneukt. Gisteren waren ze nog vreemden voor elkaar geweest. Welbeschouwd zijn ze dat nog.

“Ik ga douchen”, zei Marcus en zij antwoordde alleen met een lome glimlach. Maar toen hij goed en wel onder de laffe straal van de hoteldouche stond, had Gaby toch besloten hem te vergezellen.

“Wat doe jij eigenlijk voor de kost?”, vroeg ze. Zijn antwoord was al even vaag als zijn beroep. “Consultant? Goh. Dat klinkt … ingewikkeld. Ik ben kapster. Aan huis.” De hotelzeep rook goedkoop.

“Doe je dit vaak? Zo afspreken met een wildvreemde man in een hotel?” Hij had het niet als een oordeel willen laten klinken. Tenslotte was zij ook niet bepaald zijn eerste. Na Anke, Brenda en Cacey, die hij toevallig in die volgorde had ontmoet, had hij besloten om het alfabet af te werken. Het begin was er tenslotte al. Daarna volgden Dae, Eefje en Frederique. En nu dus Gaby. Gaby de kapster uit Almere, met tatoeages over haar hele lijf, denim-blauw haar en een piercing in elke tepel plus een in haar lip. Hij was al aardig op weg.

“Ach, wat is vaak. Als het jeukt moet je krabben, toch?” De handdoeken waren te klein om om te slaan en dus liepen ze naakt weer terug naar het bed.

“Misschien kunnen we beter óp het dekbed gaan liggen?” Met een zwaai sloeg Marcus het dekbed over de grote natte plekken in het onderlaken. Gaby grinnikte alleen en liet zich met een klein sprongetje vallen op het bed, om vervolgens een sigaret op te steken. Ze zag wel dat Marcus’ blik naar het ‘niet roken’ bordje ging, maar trok zich daar verder niets van aan.

“Heb je weleens vaker een vrouw zo laten squirten?” Marcus moest bekennen dat hij het op diens verzoek had geprobeerd bij Brenda, maar dat hij het niet voor elkaar had gekregen en zijn verwoede poging had gestaakt toen hij kramp kreeg in zijn armspieren. “Vond je toch niet erg, dat ik het bed zo nat heb gemaakt?” Gaby trok een speels pruillipje.

“Weet je wat ik geil vind?” Marcus dacht na over wat er mogelijk zou volgen. Hij had zijn stijve piemel zojuist in haar mond, haar kut en haar strakke kontje gehad. Wat zou ze mogelijk nog meer geil vinden? “Een trio!” Gaby keek hem strak aan en probeerde zijn reactie te polsen. “Een trio met twee mannen”, verduidelijkte ze. Beelden van Gaby die zich gewillig door hem liet nemen, terwijl ze de penis van een andere man in haar mond had, doemden onvermijdelijk op in Marcus’ geperverteerde hoofd.

“En zou je dan ook een dubbele penetratie willen?” De fantasie van Marcus ging met hem op de loop, als bij een kind dat een verlanglijstje mocht maken voor Sinterklaas. Gaby beet op haar lip en keek voor het eerst vandaag een beetje beschaamd naar beneden. Ze zag er eigenlijk heel schattig en onschuldig uit nu.

“Ik bedoel, met twee homofiele mannen. Of, nou ja, een beetje biseksueel dan, want ik wil natuurlijk ook wel aan mijn trekken komen.” Het kostte Marcus wat moeite om de beelden in zijn hoofd te resetten. “Dat ik op het gezicht zit van de ene, terwijl die gepijpt wordt door de ander. Snap je?” Haar hand gleed over het bed naar hem toe en greep voorzichtig zijn slappe lid. Toen boog ze zich naar hem toe en bracht haar lippen naar zijn oor.

“Zou je dat fijn vinden?”, kreunde ze zacht en ze kneep in zijn penis, die onwillekeurig reageerde. Er was geen ontkennen meer aan. Ondanks zijn eerdere orgasmes, wist Gaby hem opnieuw in stelling te brengen. “Ja, hè, dat lijkt je wel wat, toch? Stoutert?” Het liefst had Marcus zich verborgen, maar hij kon geen kant op. Haar hand kneedde traag, daar waar hij dat het liefste had.

“Weet je, ik bel Henk. Die heeft vast zin. Ik kan niet wachten om te zien hoe zijn mond zich hier om heen vouwt.”

Alles dat Marcus kon denken was ‘Henk’. ‘H’. De ‘H’ van ‘Henk’. En hij besloot dat hij Gaby een telefoontje zou laten plegen.