De ChristenUnie wil dat in Nederland online porno automatisch geblokkeerd wordt. CU-Kamerleden Gert-Jan Segers en Joël Voordewind willen daarmee dat de regering het voorbeeld van de Britse premier David Cameron volgt. Wij van NBRplaza vinden dat belachelijk.
‘Porno geeft met name kinderen en tieners een verkeerd beeld van seksualiteit’, zegt Voordewind op de site van de christelijke partij. ‘Laten we hopen dat Rutte net zo veel lef toont als Cameron om dit tegen te gaan.’
We zijn het eens met de stelling dat je kinderen niet direct bloot moet stellen aan extremen. Dat geldt niet alleen voor seks en porno, maar ook voor bijvoorbeeld geweld. Je wilt ook niet dat een kleuter filmpjes kijkt van een zelfmoordterrorist die zichzelf in duizend stukjes blaast, of een drugsbende die zijn tegenstanders onthoofd en laat opeten door gieren.
En zo zijn er vast nog wel meer filterwaardige zaken op het wonderbaarlijke web te vinden. Wij hier op NBRplaza hebben er een dagtaak aan om die dingen juist te tonen.
Het is een opvoedkundig besluit van de ouders om te bepalen hoe ze kinderen kennis willen laten maken met het fenomeen internet. Het is net als met een speeltuin. Je kunt kinderen verbieden ergens op te klimmen, omdat ze er anders af kunnen vallen, of je kunt ze leren hoe ze het meest veilig kunnen klimmen. En natuurlijk laat je ze dan niet meteen de Himalaya beklimmen.
De vraag is niet of je kinderen wilt beschermen tegen porno, maar de vraag is of de regering moet besluiten waartegen? En de vraag is of de regering mag besluiten om iets weg te filteren dat op zichzelf niet illegaal is?
Verder gaan tegenstanders van porno er van uit dat porno vrouwonvriendelijk is. Vaak kunnen zij niet geloven dat er vrouwen zijn die vrijwillig en zonder dwang zich laten vernederen, slaan en misbruiken. Voor hen hebben wij nieuws: er zijn wel degelijk vrouwen die dat met liefde ondergaan. En mannen ook trouwens. Het overgrote deel van pornofilms wordt wel degelijk gemaakt met instemming van alle acteurs. Natuurlijk zijn er ook misstanden in deze industrie. Maar die zijn er in elke industrie. We roepen even de arbeidsomstandigheden in uw herinnering in de kleding- en elektronicaindustrie. Dat is geen reden om de producten van de industrie te verwerpen, maar wel reden om de arbeidsomstandigheden aan te pakken.
Want het is een industrie. Porno is een bedrijfstak waar vele mensen wereldwijd in werken. De films en video’s zijn een weergave van de fantasie van mensen. Net zoals andere films dat zijn. Maar zolang de acteurs de kleren aanhouden, vraagt niemand zich af wat de beelden doen met de belevingswereld van kinderen. Mijn kinderen schrokken zich de tering toen ze in Disneyland voor het eerst Mickey in levende lijve tegenkwamen. Zij dachten dat het een klein (5 centimeter hooguit) wezentje was. Maar daar stond hij: levensgroot! We moeten kinderen er dus niet van weerhouden om naar Disneyfilms te kijken voordat we naar Disneyland gaan, maar we moeten ze uitleggen wat het verschil is tussen fantasie en werkelijkheid. Tussen film en realiteit. Tussen geweld in films en in het echte leven. En ja, tussen porno en seksualiteit. Je kunt het onderwerp vermijden, maar je kunt er ook over praten.
En is het echt schadelijk voor kinderen als ze abusievelijk een pornosite tegenkomen? Onderzoek heeft uitgewezen dat kinderen de wereld fundamenteel anders zien dan volwassenen. Dat heeft te maken met het gebrek aan context. Als kinderen kijken naar een Griekse vaas op de afbeelding hiernaast, dan zien ze 8 dolfijnen (in het donker, jij viespeuk) en niet twee neukende mensen (in het wit, maar dat had je al gezien). Het concept ‘seks’ zegt kinderen nog niets. Pas in het begin van de pubertijd beginnen kinderen enige interesse en context te ontwikkelen. Ze zullen dan zelf op zoek gaan naar verhalen en ervaringen om hun nieuwsgierigheid te prikkelen. Deden ze dat vroeger met plaatjes en boeken, nu doen ze dat met internet. Het grote verschil is dat seks door internet makkelijker toegankelijk is geworden.
Je moet kinderen dus niet beschermen, maar in staat stellen eigen beslissingen te kunnen nemen die passen bij hun leeftijd. Dat is geen taak van de overheid maar van opvoeders. Gelukkig zijn een aantal politieke partijen het met ons eens.
goed geschreven!
Dank je