Mijn inzending voor de finale van de EWA Schrijfmarathon 2016: Lilith

Afgelopen weekend werd de uitslag bekend van de EWA Nederland Schrijfmarathon 2016. Met mijn verhaal ‘Lilith’ behaalde ik een zesde plaats en dat is helemaal niet zo slecht, als je het uitstekende niveau ziet van de laatste acht auteurs.

De opdracht voor de finale was “Schrijf een erotisch spookverhaal van 1.200 woorden“.

Voordat je het verhaal gaat lezen, hieronder, wil ik je meenemen in het creatieve denkproces. Ik wilde een verhaal schrijven dat niet voor-de-hand-liggend was. Dus geen ronddolende spoken in afgelegen landhuizen, geen weduwe die bezocht werd door haar overleden man, etc. In plaats daarvan heb ik mij laten inspireren door de legende van Lilith. Voor hen die dit niets zegt: Lilith was de eerste vrouw van Adam. Zij werd echter uit het paradijs verbannen door Adam, omdat zij zich niet wenste te schikken aan de ondergeschikte rol die Adam haar had toebedeeld. Uit wrok is zij daarna een demon geworden, die mannen verleidt in hun slaap en zich voedt met hun seksuele energie. Lilith wordt gezien als de moeder van alle succubi en incubi. Het idee dat zo ontstond is, dat Lilith een geestelijke tot waanzin zou drijven en daarmee een Bijbelse tegenstelling tussen goed en kwaad ter discussie zou stellen. De uitdaging zat hem vooral in het Bijbels taalgebruik en de Bijbelse verwijzingen. Ik heb extreem lang gesleuteld aan de tekst (en heb daarbij wat hulp gekregen van Eva). Daardoor werd de tekst (bewust) lastig te lezen, zodat zijn worsteling voelbaar werd voor de lezer. Ik was me er van bewust dat sommige lezers af zouden haken. En dat blijkt ook wel uit het commentaar:

Bij het verhaal van Lillith ben ik na de derde alinia afgehaakt. Deze stijl kon me niet boeien.
Prachtige, poëtische woorden die goed bij de vorm van het verhaal passen. Een gewelddadig spookverhaal met donkere erotiek. Knap gedaan.
De vorm van dit verhaal – grotendeels een monoloog – getuigt van durf. De erotiek krijgt vorm door Lilith’s beschrijving van de verleidingen van het vlees, en haar pleidooi daaraan toe te geven. Maar […] ik heb het idee dat je je hier wat hebt vertild.
Dit verhaal kan twee kanten op. Of je vindt het waanzinnig goed, of je vindt het een enorme draak. […] Maar…, een groot compliment voor de auteur, want hij/zij heeft een bijzonder gedurfd finaleverhaal ingestuurd, terwijl de rest allemaal op veilig heeft gespeeld. Chapeau, want door deze “out of the box” versie, ben je wel mijn nummer 3.
Lilith zou de eerste vrouw van Adam in het paradijs zijn geweest. Zou zij daarom nu zeggen “Gij, hoerenzoon (afstammeling van Eva) begeef uw strijd?” Mooi gevonden, het Bijbelse en magische taalgebruik schept wel veel afstand maar is zo consequent volgehouden dat ik er erg van genoten heb. Ondanks dat spat de zinnelijkheid van Lilith van het perkament, eh… papier natuurlijk. “Zwem in de vreugde van mijn sappen…mijn demonische kut.” Alle registers van worden hier opengetrokken, bravo!
Wel een prachtige clou en waardering voor de originele insteek van de auteur!

Dit was mijn inzending:

Lilith

Hoewel mijn komst door uzelf is bevroed, blijft u nog altijd halsstarrig ontkennen dat de verschijning die hier nu voor u staat inderdaad Lilith is. Maar ik ben wel degelijk de engel, geest, demon, succubus en vampier uit de mythes, zo donker dat ze u angst inboezemen. Oh, ja, al wat over mij gezegd is, is naar waarheid verwoord. Ik ben Gods onvolmaakte weeffout, de lapsus die zelfstandigheid verkoos boven een leven van ondergeschiktheid.

Zie de vertwijfeling in uw ogen. Reeds eeuwenlang breng ik, gelijk de door u aanbeden schepper, menselijke vormen voort, die eender mannen en vrouwen hartlustig , vurig en onstuimig maakt. De vruchten van mijn vlees brachten genoeglijk behaaglijke begeerte. Man, vrouw, engel, of demon vielen ten prooi aan mij lustdorstigheid. En gij, gij bent mijn nieuwste risee.

Ach, stopt toch uw jammerende smeekbede. Want u bent de gunsteling, mijn apostel uit het licht, geroepen naar het duister. U bent uitverkoren, aangezien u één der trouwste volgelingen van de Vader bent, die rituelen uitvoert om puur, onbedorven, zuiver en rein te zijn. Juist daarom zal onze verbintenis zo zoet als molasse op het zachte vlees van een vrouwenborst zijn.

Decennia heeft u met lede ogen toegezien, hoe de vleselijke lusten verlossend waren voor hen die er aan toegaven. Maar u zwichtte nimmer. In plaats daarvan pijnigt ge het verderfelijke lijf met zelfkastijding en doet u nodeloos ondienstig boete om de geperverteerde gedachten uit te bannen. Hoe u ook uw best doet om hen het pad van verlichting te tonen, een pad waar enkel loof voor de Heer gewaar wordt, ze neuken maar door, en door, en door.

Ach, ween niet in tranen zout als brem. Het menselijke vlees hunkert nu eenmaal naar de verslavende vreugden der zonde en zij zal er naar blijven smachten tot het lijf krachteloos en afgemat achterblijft, tot het moedeloos voor het oprapen ligt en begeerte de mistroostige ziel heeft overgenomen. En daar, in de diepte van de donkere obscuriteit, ben ik de ongeveinsde verlichting, die uw wonden betert en uw leegtes vult.

De vertrekken hier zijn van poëtische schoonheid. De brandende kaarsen rond het Christusbeeld aan het houten kruis zetten uw aanbiddingen kracht bij. Ramen zo hoog, dat ze u dichter bij de hemel doen lijken, met omlijstingen van het fijnste beukenhout. Door diezelfde ramen heb ik u gadegeslagen. Ik aanschouwde hoe u ’s avonds het nachtgewaad aantrok en ging liggen, ook als u geen slaap had. Onvermijdelijk dwaalden uw handen richting uw getergde geslacht. De wanhoop in uw ogen, de vuisten gebald, omdat uw smeekbedes niet gehoord leken. Mijn ogen hebben getreurd om uw ondraaglijke leed.

Het is vernuftig en dapper om zo bedreven puur te willen blijven en niet toe te willen geven aan de vleselijke ontucht en verleiding. Maar het is onmogelijk om te kiezen tussen wat gij goed en kwaad noemt, zonder minstens geproefd te hebben van de zoete zonde. Hoe wreed is het om mensen aan te zetten zich voort te planten, maar ze een schuldgevoel te geven als ze dat advies ook daadwerkelijk opvolgen.

Ik ben niet zo wreed en barbaars als uw onbarmhartige schepper, want ik zal u niet ontzeggen waar uw lichaam en geest al zo lang naar hunkert. U zult mij begeren en uw honger naar gemeenschap zal onmetelijk blijken. Oh, luister naar mijn kreunend genot. Zie hoe ik sierlijk pronk voor uw ogen in de puurste verleiding. Sta mij toe uw eenzaamheid te verdrijven.

Het was ik, die u dwong te kijken naar de voorbij schrijdende vrouwen en die het nijpende verlangen losmaakte om hen te aanschouwen, te ruiken, te voelen. Die avond dat ge in bed lag en de vingers zich om uw opwinding vouwden, toen was ik het stemmetje dat fluisterde: “Pak hem vast”. Maar mij overvalt geen spijt voor het binnendringen van uw dromen. Laat mij toe. Laat mij u verleiden tot er geen weg meer terug is.

Luister niet naar uw kwellingen. Ze zijn slechts een dwaling. Leven naar Zijn voorschrift brengt bitter weinig vreugde. Ik zal uw ziel rust brengen, want slechts ik heb de onuitputtelijke lijfelijke en weelderige rijkdom. Laat onze affectie stromen in overvloed. Uw dikke harde lid, gestoken in mijn vrouwelijke ontvankelijkheid. Mens of demon, neuk mijn aardse vlees! Laat uw dikke lul in mijn hete, vochtdoordrenkte demonische kut glijden. Ach, kijk nou toch! Uw harde lul steekt reeds zichtbaar af achter uw gewaad.

Gij, samengezworen rot! Gij, hoerenzoon, begeef uw strijd. Kom, laat me u helpen. Kijk naar mijn ronde wellustige borsten, Kijk! Alles wat u nodig heeft ligt hier voor het grijpen. Plaats uw handen op mijn ronde heupen, terwijl ik uw pik diep, diep, diep in mijn smachtende kut steek. Mijn lichaam zal u omhelzen. Zwem in de vreugde van mijn sappen en ruik mijn kut, als ik het langs uw tong laat glijden.

Oh, laat mij u pijnigen om uw schuldgevoelens te stillen. Voel mijn nagels, zo hard als ijzeren weerhaken, rode striemen in uw huid trekken, tot uw zondige bloed van de oppervlakte sijpelt. Voel hoe het gewicht van mijn lichaam u de adem ontneemt. Voel hoe mijn handen uw keel omklemmen. Neuk me! Kom tussen mijn gespreide benen tot in de diepte van mijn diepste. Neuk me en geef toe aan de eerste van vele zonden. Kom in me en schenk me uw kostbare zaad.

En als de ochtend komt, zult u iedereen vertellen dat ik er was, want anders zal ik terugkeren en uw ziel toe-eigenen en kapotmaken tot u helemaal van mij bent en van mij alleen. Kom in mij. Kom en laat uw laatste zaad uit u stromen even als uw laatste adem.

Op de ochtend van de derde dinsdag in september van het jaar 1023, verscheen Gunther Withand niet aan het gezamenlijke ontbijt in het kanunnikhuis waar hij woonde en werkte. Eerst werd gedacht dat hij zich in de bibliotheek had verschanst, waar hij al maanden onderzoek deed naar demonen en exorcisme, tot een novice het levenloze lichaam van Gunther Withand naakt aantrof in zijn vertrek. Zijn hals vertoonde tekenen van wurging, zijn borst zat vol bloedige striemen en de kamer was gevuld met een penetrante geur. Het duurde niet lang voordat de naam van Lilith, voor wie Gunther Withand zo vaak had gewaarschuwd, werd gefluisterd als dader van deze gruwelijke moord. Het bevestigde de verregaande macht van deze nachtduivel. In de maanden die volgden, werden steeds meer bewoners bezocht door Lilith of een van haar succubi-kinderen. De Bisschop had geen keus, anders dan het gebouw in brand te steken, met allen die door haar waren bezocht, geketend aan een crucifix.

Like?

[#0 / Avg 0]