Vandaag zat er een brief in onze mailbox, die we graag met je delen. De schrijfster vraagt zich af of er een nieuwe preutsheid is aangebroken. Waarom is het toch nog steeds, of weer, een taboe om over je seksleven te praten?
Hoi Stout,
We volgen elkaar nu al n poos op twitter waar we alle twee een anoniem account hebben. Ik heb je nog nooit irl ontmoet maar ondanks dat, hebben we het vaak over intieme onderwerpen (en nee we hebben geen cyberseks). Wonderbaarlijk hoe anonimiteit een mens open maakt. Ik koester onze cybervriendschap en de openheid waarmee we van alles en nog wat bespreken. Soms persoonlijk en soms volslagen onzin.
Door ons contact ben ik wel over veel dingen anders gaan denken. Over seks bijvoorbeeld. Zoals je weet ben ik bi en met mijn hubby ga ik naar parenclubs en we hebben regelmatig swingdates. Erg conventioneel is dat niet maar het zet me soms wel aan het denken.
Iedereen heeft behoefte aan liefde en seks, daar zullen we het wel over eens zijn. De vorm is misschien voor iedereen anders. De ene gaat voor BDSM en de ander heeft liever tedere vanilleseks. De ene doet dat met zijn of haar eigen partner en de ander… nou ja, je snapt het wel.
Om ons heen horen en zien we de hele dag door zaken die met het onderwerp seks te maken hebben. Luister maar naar de radio: liedjes over liefde en seks. Kijk maar naar de reclames; want tja “sex sells”.
Wat me dan ook bezig houd is: als iedereen die behoefte heeft, waarom rust er dan zo n taboe op?
Waarom is het zo, dat als ik zeg dat ik bi ben dat vrouwen denken dat ik ze zal bespringen? Doen heterovrouwen dat dan bij elke heteroman die ze tegen komen? Waarom kan je niet gewoon vertellen dat je swingt? Wanneer is die bekrompenheid begonnen? De seksuele revolutie is al weer lang en diep weg gezakt. Ondanks het feit dat je via internet meer dan ooit aan porno kan komen, lijkt het wel of de samenleving preutser is geworden.
Ik geniet ervan om op mijn anonieme twitteraccount alles te kunnen delen wat mij bezighoud. Jammer alleen dat als ik dat irl zou doen, ik waarschijnlijk overal met de nek zou worden aangekeken.
XoXo,
Rianne
Lieve Rianne,
Allereerst bedankt voor je lieve brief. Ik waardeer onze twittervriendschap zeer. Het is fijn om via sociale media nieuwe vrienden te maken, ook al blijft het contact anoniem en virtueel.
Seks is in onze maatschappij omringd door sociale normen, religieuze restricties en morele taboes. Ik vraag me ook vaak af waarom. Hoe komt het dat we elke avond naar films en series kunnen kijken vol geweld, dood, moord en misdaad, maar dat erotiek, seks en porno afgedaan wordt als iets dat niet door de beugel kan.
Seks en de dood
Volgens cultureel antropoloog Ernest Becker (auteur van ‘De ontkenning van de dood’), is seks zo’n probleem omdat het ons herinnert aan onze primaire basale dierlijke driften. Het komt er op neer dat mensen omgaan met de angst voor hun sterfelijkheid op basis van geloof en waarden. Zo geloven veel mensen in een hemel, om hun sterfelijkheid om te kunnen zetten in een onsterfelijkheid. Dierlijke instincten en behoeften passen niet in dat beeld. Becker baseert dat op de theorie van Otto Rank, die dat als volgt uitlegde: Zorgen voor het nageslacht is een dierlijke activiteit, dat niet past in ons beeld dat we spirituele wezens zijn. Waarom zou een spiritueel wezen zich mengen in zo’n fysieke en dierlijke activiteit?
Deze theorie, over de relatie tussen sterfelijkheid en seks, is getest door Jamie Goldenberg, een professor psychologie aan de universiteit van South Florida. De bevindingen van deze studies is dat als mensen erg bezig zijn met hun eigen dood, ze minder interesse tonen in fysiek contact (huid-tegen-huid contact, een orgasme, contact met geslachtsdelen). Dat is onder meer aangetoond door woordspelletjes te doen. Proefpersonen kregen een deel van een woord en ze moesten deze delen aanvullen tot een heel woord. Bijvoorbeeld: Als iemand aan seks dacht en de letters ‘g r a __’ moest aanvullen, dan werd daar vaker ‘grave’ dan ‘grape’ van gemaakt. Maar als er een meer romantische en liefdevolle context aan werd gegeven (dieren doen immers niet aan romantiek), dan verdween dat effect.
Je zou dus kunnen zeggen dat onze primaire dierlijke instinct, seks in verband brengt met de dood, behalve als het een romantische en spirituele context krijgt.
Minder kinderen
Een hele andere theorie zegt dat onze beschaving tot gevolg heeft dat we veel meer kinderen kunnen krijgen dan we kunnen onderhouden. Kindersterfte is in de afgelopen eeuwen afgenomen en we worden steeds ouder. Daarom heeft de mens allerlei mechanismes gecreëerd, van religie tot sociale taboes, tot burka’s, die ertoe hebben geleid dat we de hoeveelheid seks die we hadden gingen beperken. Seks hoort alleen thuis in het huwelijk, achter gesloten gordijnen met het licht uit, tussen twee mensen. Seks is ongepast voor geciviliseerde mensen. Als je het maar doet wanneer je er zin in hebt, dan schop je te veel kinderen op deze wereld.
Seks binnen het huwelijk had bovendien als voordeel dat de kinderen in een stabiel huishouden opgroeiden. Deze norm zien we nog steeds in onze maatschappij: kinderen buiten het huwelijk tussen een man en een vrouw vinden we nog steeds ‘raar’ en ongepast (hoewel dat gelukkig aan het verdwijnen is).
Natuurlijk zou je kunnen beargumenteren dat met de komst van voorbehoedsmiddelen in de jaren ’60 deze noodzaak zou zijn verdwenen. Maar onze normen en waarden zitten diepgeworteld in onze cultuur. Iets dat in eeuwen is ontstaan, verdwijnt niet in enkele decennia. Bovendien is de relatie tussen seks en kinderen baren maar de helft van het spectrum, want daarmee is de relatie tussen seks en huwelijk nog niet beslecht. Zolang monogamie de norm is, zal er een taboe rusten op seks buiten het huwelijk.
Dat dat niet altijd zo geweest is, is duidelijk terug te zien in de rol van het meest geweldige lichaamsdeel van de vrouw in de loop van de geschiedenis: de vagina. Voordat de Westerse religie schaamte voor seks introduceerde, werd de vagina als ‘de oorsprong van al het leven’ vereerd in oude mythologie. Egyptische en Japanse godinnen lieten hun genitaliën vereren om de oogst te verbeteren en kwade geesten te verdrijven. Op 17e eeuwse afbeeldingen is zelfs te zien hoe de duivel werd verdreven door de aanblik van een blote kut (“pak aan, duivel!”). In de prehistorie, toen men het concept voortplanting nog niet helemaal bevatte, was het de vagina die werd vereerd als symbool van vruchtbaarheid en niet de penis. Het duurde tot ver in de middeleeuwen, dat mensen houtsnijwerken maakten van vrouwen met uitpuilende genitalia. Zelfs in middeleeuwse kerken in Groot Brittannië en Ierland zijn daarvan nog voorbeelden te vinden. Veel van deze afbeeldingen zijn echter helaas vernietigd omdat ze te obsceen werden bevonden.
Kinderen maken was iets magisch (lees: iets dat men niet begreep). Toen eenmaal duidelijk werd dat er een verband was tussen seks en kinderen krijgen, werd die magie versterkt in rituelen en ceremonies (zoals het huwelijk). En toen religie en wetgeving een rol gingen spelen, werd het pas echt gecompliceerd. Een vrouw en kinderen werden een eigendom en afkomst bepaalde je sociale klasse. Het erfrecht ging een rol spelen, omdat kinderen zorgden voor ouderen (ze waren je pensioen).
Nu, eeuwen later zien we dergelijke gebruiken en normen nog steeds terug, zonder dat de oorsprong ervan nog duidelijk of relevant is. We zijn seks gaan uitdrukken in kunstmatige termen als ‘fatsoen’ (“het is onfatsoenlijk om je als vrouw uit te kleden voor een vreemde man”: wat betekent dat eigenlijk?). We zijn straffen gaan toevoegen in onze rechtssystemen voor hen die hun seksuele behoeften op een iets te natuurlijke wijze uiten. Religieuze fundamentalisten gebruiken oude excuses en neofeministes gebruiken nieuwe, om regels op te werpen die zijn gebaseerd op zaken waarvan het bestaansrecht niet meer relevant is. Mensen zitten daarvoor in gevangenissen of worden gestenigd. Er bestaan registers van overtreders van sekswetten.
Mensen, en vooral mannen, moeten enorm opletten hoe ze zich gedragen tegenover anderen. Zelfs tegenover hun eigen kinderen. Ze lopen over een spreekwoordelijk mijnenveld en een kleine misstap kan desastreus zijn. Om dat te veranderen zullen we meer dan één generatie verder zijn.
Maar bekijk het ook eens van de positieve kant: Is seks niet veel spannender en leuker, juist omdat het een taboe is?
- Step-Sister’s Secret Relation onahip – review - 10 februari 2025
- NBRplaza bestaat 20 jaar! En dat vieren we met korting en een geweldige OhYes win-actie! - 31 januari 2025
- Well-Rounded Girl MAX-SOFT onahole – review - 29 januari 2025
RT @Stout_Besigheid: Uit ons archief: Ingezonden brief: Wanneer is de bekrompenheid begonnen? https://t.co/OqAYSU1AjZ