De achterkant van Björn’s vingers maken een schurend geluid als hij zijn stoppels voelt. De badkamerverlichting is fel, waardoor hij alle details van zijn gezicht goed kan zien. Iets té goed misschien. Als Björn zijn hoofd van links naar rechts draait, vallen de beginnende rimpeltjes bij zijn ooghoeken direct op. Zelfs als hij zijn wenkbrauwen optrekt, zien zijn ogen er nog steeds vermoeid uit. Voor een veertiger ziet hij er nog best goed uit, vind hij zelf, en hij recht zijn rug en spant even zijn biceps en borstspieren.
Met een diepe zucht spuit het scheerschuim uit de bus en het vormt een groeiende witte berg in zijn linkerhand. Dan zet Björn de spuitbus weg en begint met een paar vingers het goedje te verdelen over zijn gezicht, tot zijn grijze stoppels gelijkmatig zijn bedekt met een dikke laag schuim. Er komt een beetje stoom van het water in zijn wasbak. Even kijkt hij naar de lege wasbak rechts van de zijne en glimlacht om het contrast. Bij hem staat er een bus scheerschuim, een tandenborstel, tandpasta en een flesje aftershave. Rond de andere wastafel lijkt het of een vrachtwagen van de drogist een ongeluk heeft gehad en ontelbare potjes, flacons en tubes heeft verloren.
Bedreven trekt Björn zijn mesje langs zijn wangen en hij maakt de vreemdste grimassen om zijn huid strak te trekken. Als hij zijn mesje schoonspoelt in het warme water van zijn wasbak, ziet hij in zijn spiegel Jeanette binnenkomen. Ze gaapt en wrijft de jeuk uit haar haar. Met haar ogen nog half dicht sloft ze op haar pantoffeltjes door de badkamer, haar witte badjas half open. Ze laat zich bijna tegen zijn rug vallen en slaat haar armen vermoeid om hem heen.
“Goedemorgen, lief.” Ze gaapt een diepe slaperige gaap en nestelt zich tegen hem aan. Jeanette is bijna een kop kleiner dan hij. Hij voelt de warmte van haar lichaam tegen zijn rug en slaakt een behaaglijk grommetje. De handen van Jeanette glijden bijna routinematig en verveeld over de torso van haar vriend en ze geeft kleine kusjes tegen zijn schouder. Het liefst zou ze zo weer in slaap vallen.
Maar dan glijden haar vingers per ongeluk langs zijn kleine mannentepels. Het zijn net kleine korrels op zijn gladde borst en onwillekeurig blijven haar vingertoppen er mee spelen. Jeanette weet dat zijn tepels praktisch net zo gevoelig zijn als die van haar en ze schept er genoegen in om hem daar mee te plagen. Maar Björn scheert onverstoorbaar verder en spoelt opnieuw zijn mesje in de spoelbak. Op het water drijven nu een paar dikke vlokken schuim, als wolkjes in een troebele ochtendlucht.
Soms is Jeanette net een kat, zoals ze om aandacht kan vragen op momenten dat het niet uitkomt. Hoe meer Björn zijn best doet om haar te negeren, des te meer Jeanette haar best doet om hem af te leiden. Ze klauwt zacht haar nagels in zijn borst en bijt teder in zijn schouder.
“Jeane-het!” De klagende stem van Björn spoort haar alleen maar verder aan. Ze laat haar badjas van zich afglijden en wrijft haar borsten tegen zijn rug, terwijl haar handen afglijden naar beneden. De nagels van haar linkerhand zetten zich vast in zijn bil terwijl haar rechterhand zijn slappe geslacht vastgrijpt en die langzaam begint te kneden. Björn kan niet voorkomen dat zijn opwinding begint te groeien, maar hij buigt zich toch voorover richting de spiegel om meer zicht te hebben op de stoppels van zijn bovenlip.
Dan valt Jeanette’s oog op de bus scheerschuim. Ze spuit een flinke hoeveelheid in haar hand en slaat dan opnieuw haar armen om Björn’s lijf. Al snel voelt hij het effect als ze de zeep verdeelt over zijn half harde lul en zijn ballen. Het is vrijwel onmogelijk voor Björn om dit te weerstaan. De prikkeling van de menthol voelt fris en stimulerend en haar handen weten precies wat hij lekker vindt. Met een paar vingers smeert ze ook een flinke klodder tussen zijn billen, waardoor Björn een kreun niet kan onderdrukken. Traag begint ze draaiende en op en neer gaande bewegingen te maken met haar rechterhand. De middelvinger van haar linkerhand dringt voorzichtig tussen zijn billen.
“Jeanette, wat doe je, ik probeer me te scheren?!” Het protest klinkt totaal niet overtuigend. En als het dat wel deed, dan liet zijn lichaam duidelijk merken daar anders over te denken. Soepeltjes maar steeds sneller slaat de hand van Jeannette heen en weer en Björn moet zich nu met twee handen aan de wastafel vasthouden om niet zijn evenwicht te verliezen.
“Dit vind je lekker, toch?”, bijt Jeanette hem met haar tanden op elkaar toe. Zijn goedkeurende kreun is voor haar het teken om de middelvinger van haar linkerhand nog een kootje verder bij hem naar binnen te drukken. Opnieuw zet ze haar tanden in zijn schouder en haar bekken stoten tegen zijn billen, waardoor het lijkt of haar vinger een surrogaat penis is verworden. “Je wilt dat ik je in je kont neuk, hè?” Het is een retorische vraag. Björn kan niet meer nadenken. Zijn bekken beginnen te schudden en alle spieren in zijn lijf spannen zich aan. Het onvermijdelijke gaat gebeuren. Hij weet dat en Jeanette weet dat ook. Ze begint nog sneller te bewegen, maar nu verandert ze van richting, zodat zijn zaad zich zal vermengen met de wolkjes schuim in de wastafel.
“Toe. Toe maar”, moedigt ze hem onnodig aan. Nog één keer zuigt Björn zijn longen vol om vervolgens alle lucht met een diepe kreun uit zich te persen. Jeanette voelt het pulseren in haar hand. Ze probeert langs zijn schouder te kijken en ziet nog net hoe een paar kleine straaltjes langs haar vingers sijpelen.Björn laat zijn hoofd in zijn nek vallen. Zijn gezicht is nog half bedekt met schuim en zijn voorhoofd is bezweet. Zijn handen houden de wastafel nog angstvallig vast, bang om zijn evenwicht alsnog te verliezen. Jeanette grijnst en kust een laatste maal zijn schouder. Dan zet ze de douche aan.
“Ik ben eerst”, zegt ze en ze stapt onder de stomende straal.
Geschreven voor Pittige Proza en NBRPlaza’s Erotica Fest.
- ‘Zin’ – episode: Chekhov’s Gun en Red Herrings - 7 november 2024
- Seksspeeltjes cadeau geven? Dit is waar je op moet letten - 5 november 2024
- ‘Zin’ – episode: Personageschets – de inzendingen en de feedback‘ - 1 november 2024
Dank je Jolanta!
In 1 adem gelezen. Mooi beschreven, zag het voor me gebeuren.
Een lekker, vlot verhaal. Zowel om te lezen als om ‘mee te beleven’. Misschien ligt het aan mij, maar het lijkt een andere stijl te hebben dan ik van je andere verhalen gewend ben. Ik weet alleen niet goed waar dat ‘m precies in zit. Anyway, met plezier gelezen
Dank je. Ik probeerde een verhaal te schrijven zonder twists, maar meer uit het dagelijks leven. Misschien maakt dat het wat anders dan anders?