
Al sinds het begin van de algemene adoptie van het internet door het grote publiek, wordt ‘vrijheid van meningsuiting’ gezien als een van de grote principes van het web. Natuurlijk is dit recht niet voorbehouden aan het internet, maar de kracht van het gemak waarmee meningen kunnen worden uitgedragen is via internet wel groter dan ooit in de geschiedenis. Het succes van revoluties als ‘de Arabische lente‘ worden deels toegeschreven aan internet. En toch is er iets vreemds aan de hand.
Persvrijheid en gedragscode
Toen er nog geen internet bestond, en het nieuws ons voornamelijk bereikte via TV en krant, heeft de pers gedragscodes opgesteld. Die komen er onder andere op neer dat een journalist feiten weergeeft en deze niet filtert of subjectief voorstelt. Die objectiviteit staat in de gedragscode hoog in het vaandel. Journalisten mogen zich niet laten beïnvloeden en moeten onafhankelijk blijven. Doordat we, zeker in Nederland, een aantal onafhankelijke nieuwsbronnen hebben, kunnen we als consument van de informatie een beeld vormen van de realiteit.
Maar met de komst van internet gebeurt daar ineens iets vreemds. Massaal gebruiken we Google (marktaandeel 93%) om te zoeken naar informatie. En daar gaat het mis.
De rol van Google
Google is een prachtig middel. Het bedrijf is meester in het verwerken en analyseren van grote hoeveelheden data (Big Data). Dat levert de gebruiker een schat aan waardevolle en bruikbare informatie op. Zo kan Google op basis van ons zoekgedrag voorspellen waar griep heerst.

Wat weinigen zich realiseren is dat zoekmachines een aantal gedragscodes van journalisten schenden. Op basis van ons zoekgedrag en met behulp van cookies worden zoekresultaten gefilterd. Als twee personen exact dezelfde zoekterm intikken, dan kan dat resulteren in compleet verschillende resultaten. Als ik bijvoorbeeld de hele avond heb gezocht naar vakantiebestemmingen en ik zoek dan op ‘Egypte’, dan is de kans groot dat ik hotels en toeristeninformatie over dat land vind. Maar iemand anders, die heeft gezocht naar informatie over de voornoemde Arabische lente, zal na het intikken van ‘Egypte’ resultaten krijgen voorgeschoteld die juist daarmee verband houden.
Webwinkels maken ook gebruik van soortgelijke technologie. Het is min of meer publiek geheim dat vakantiesites de prijs aanpassen aan het soort browser dat je gebruikt en aan de frequentie waarmee je naar een bepaalde bestemming zoekt. Een beetje geïnformeerde surfer gebruikt daarom privacy-instellingen op zijn browser.
Handig of gevaarlijk?
Journalisten en technologie-aanbieders zijn het er nog niet over eens of de mogelijkheden van het internet een zege of een vloek zijn. Natuurlijk is het handig als een zoekmachine je helpt om voor jou relevante websites eerder te tonen. Maar aan de andere kant wordt informatie onthouden, die door een onopgemerkte verandering van context niet wordt getoond.
Waar journalisten een gedragscode hebben, is die er niet voor zoekmachines. Nu claimen bedrijven als Google dat ze vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel hebben staan. Zo weigeren ze mee te werken aan censuur in landen als Turkije en China, door plaatselijke filters te omzeilen. Volgens Google-topman Eric Schmidt kan internettechnologie burgers beschermen tegen overheidscensuur. Maar het bedrijf worstelt aan de andere kant al jaren met hun verantwoordelijkheid op dit gebied.
Deep Web
Toch is slechts een fractie van het internet geïndexeerd door zoekmachines als Google. De schatting is dat de informatie 4000 tot 5000 maal zo groot is als dat wat door zoekmachines is geïndexeerd. Mike Bergman, oprichter van BrightPlanet , zei ooit dat zoeken met een zoekmachine is als vissen met een klein net in de oceaan: je vangt best veel, maar het merendeel vang je niet.
De rest, het zogenaamde ‘deep web’, bevat informatie die soms opzettelijk verborgen wordt gehouden. Dat kan alleen bereikt worden als je het ip-adres weet of door speciale software als Tor te gebruiken.
Door deze ontwikkelingen lijkt zich een maatschappij te ontwikkelen van onwetende mensen die afhankelijk zijn van de technologie van een enkele aanbieder (Google) en een kleine groep nerds die beter geïnformeerd zijn dan de meute, gewoonweg omdat ze bekend zijn met de valkuilen van technologie.
Google filtert porno
Een uitstekend voorbeeld van de impliciete censuur van Google zijn de recentelijke veranderingen in maart en juni 2014 in het beleid van het bedrijf op het gebied van porno in AdWords. Ook heeft Google apps uit de Playstore verwijdert die pornografisch materiaal bevat.
Anti-porno groeperingen in de Verenigde Staten melden vol trots dat ze een overwinning hebben behaald na het onder druk zetten van Google. Ondanks Google’s mening over vrijheid van meningsuiting, zijn er nu restricties voor porno in de dienstverlening opgenomen. Dat blijkt uit een bericht dat het bedrijf stuurde aan adverteerders.

Google is kort geleden gestopt met het doorgeven van advertenties voor websites met expliciet pornografisch materiaal. Dawn Hawkins, Executive Director van Morality In Media (MIM) en PornHarms.com, vertelt trots dat webhosts daardoor verantwoordelijk zijn geworden voor content die door gebruikers wordt geupload. Als een webhost niet aan deze richtlijnen voldoet, verliezen ze alle inkomsten die zijn gegenereerd met Google advertenties.
Als een website dus, naast hardcode porno, strategisch bedekt naakt, doorkijkkleding, provocerende houdingen of close-ups van borsten, billen of het kruis laat zien, kan het al geweigerd worden door Google. Hoewel Google de richtlijn nog niet heeft gepubliceerd, roept MIM al van een historische overwinning in de strijd tegen porno. MIM heeft zelfs al een virtueel ‘bedanktkaartje’ online gezet, waarmee mensen hun steun kunnen betuigen.
Porno duurder
Omdat Google 93% van de zoekmarkt bezit, heeft het voor adverteerders weinig zin om uit te wijken naar bijvoorbeeld Bing, zegt James Cybert van AdultRental.com. “Alleen als mensen geen porno meer kunnen vinden via Google en daardoor andere zoekmachines als Search.xxx gaan gebruiken, zou er mogelijk iets kunnen veranderen. Tot die tijd is SEO het enige middel voor adult bedrijven.”
Voor bedrijven die in deze business zitten zal het steeds duurder worden om traffic te genereren en die traffic tot conversie te leiden.
- NBRplaza bestaat 20 jaar! En dat vieren we met korting en een geweldige OhYes win-actie! - 31 januari 2025
- Well-Rounded Girl MAX-SOFT onahole – review - 29 januari 2025
- OhYes Wave prostaat stimulator – review - 20 januari 2025