Een van de adviezen die schrijvers vaak krijgen is: “show, don’t tell”. Daarmee wordt bedoeld dat het (vaak) beter is om te laten ‘zien’ wat er gebeurt, in plaats van het in directe woorden te beschrijven. Je kunt bijvoorbeeld schrijven ‘jan was erg boos’. Dit laat weinig aan de verbeelding over. De lezer moet maar aannemen dat het zo is. Maar door de situatie te beschrijven bied je de lezer de gelegenheid om zich in te leven in de hoofdpersoon alsof hij door de ogen van de schrijver kijkt. Laat de lezer zien dat Jan boos is door hem een schaal tegen de muur te laten gooien terwijl hij rood aanloopt en schreeuwt en tiert.
Meer details en dialoog
Om te kunnen laten zien, heb je meer woorden en meer details nodig. Soms heb je enkele alinea’s nodig om te laten ‘zien’ wat je anders in twee of drie woorden kunt ‘vertellen’. Je beschrijft meer de emotie, de verandering, de relatie en het belang van de gebeurtenis voor het karakter of het verhaal. Een veel gebruikte manier om dingen te laten zien, is het gebruik van dialoog, omdat dit de mening en de emotie van iemand goed kan weergeven. Een andere manier is om een uitgebreide beschrijving te geven met veel details die de sfeer van bijvoorbeeld een ruimte goed duiden. Belangrijk is dat de lezer de emotie en de betekenis kan invullen van de situatie.
Gebruik deze techniek alleen wanneer het van belang is voor het verhaal. Onbeduidende feitjes kun je rustig benoemen, maar als je er iets mee bedoelt of als je er iets mee wilt zeggen dan is het beter om het te laten zien. Verveel je lezer niet met details die niet belangrijk zijn voor het verhaal.
Voorbeeld van vertellen en laten zien
Voorbeeld (tell): Het was tegen twaalven. Rachel was laat voor haar afspraak. Het verkeer had haar opgehouden. Ze drukte op de knop van de lift. Zodra de liftdeuren opengingen, stapte ze naar binnen en drukte ze op de knop voor de vierde etage. De deuren sloten en de lift ging naar boven. Toen de deuren weer openden, stapte ze naar buiten en liep ze naar kamer 412. Daar aangekomen, klopte ze drie maal op de deur.
Voorbeeld (show): Rachel keek voor de derde keer op haar Zwitserse horloge. De tijd tikte maar door. Ze voelde een knoop in haar buik terwijl ze herhaaldelijk op de liftknop bleef drukken. Dat klote verkeer ook. En dan is die lift ook nog zo traag. Zo komt ze natuurlijk nooit op tijd. Met de punt van haar pumps tikte ze ritmisch tegen de wand van de lift. Als de lift eindelijk remt, voelde ze de inhoud van haar maag omhoog komen. Ze wierp nog een laatste blik in de spiegelwand van de lift, streek met haar handen haar zwarte jurkje recht en ze stapte resoluut de gang van het hotel binnen.
Beide voorbeelden vertellen hetzelfde verhaal. Maar in het tweede voorbeeld krijg je veel meer een beeld als lezer van de gevoelens van Rachel, zowel fysiek als emotioneel.
Show, don’t tell in een erotisch verhaal
Juist bij het schrijven van erotische verhalen is er een groot risico op het schenden van de regel ‘show – don’t tell’. Bij veel erotica hebben schrijvers de neiging om te vertellen wat er gebeurt en daardoor lezen veel erotische verhalen als een verslag. “Hij stak zijn harde pik in haar natte kut” is een vertelwijze, die je als schrijver ook kunt laten ‘zien’. Je weet wanneer je aan het vertellen bent als de opbouw van je zinnen vaak hetzelfde is. Het leest een beetje als een vierjarige die vertelt hoe zijn dag was (“ik ging naar school, en toen speelde ik met blokken en daarna gingen we buitenspelen en in de pauze at ik een broodje pindakaas”). Beschrijf seks eens meer vanuit de beleving. Wat was er zo mooi aan (of juist zo stom)? Gebruik synoniemen en beeldspraak, maar overdrijf niet. Stimuleer de fantasie. Laat ruimte voor eigen interpretatie.
- Kiiroo Keon & Feel Stroker: ’s werelds meest innovatieve masturbator? – review - 20 maart 2023
- Steak & Blowjob Day (14 maart): zo ben je goed voorbereid - 14 maart 2023
- Hoe verbeter je de smaak van sperma - 10 maart 2023
