Vandaag is de deadline, die ene alles beslissende deadline. Je bent er nog niet helemaal klaar voor want de presentatie is nog maar voor 80% klaar. Wanneer je beneden komt is puber niet te genieten en sleept het hele gezin mee in zijn negatieve kijk op het leven wat middelbare school heet. De koffie is nog niet aangezet en het duurt voor je gevoel een uur eer er koffie is. Je vrouw vraagt of je na het werk nog even bij je schoonmoeder kan gaan verven en wanneer je eindelijk je auto de snelweg oprijdt staat er een file waar je net niet op gerekend had.
Je hoop om in de auto even na te kunnen denken over de laatste 20% van de presentatie zit er niet in want de weggebruikers om je heen gedragen zich als idioten en eisen dus al je aandacht op.
Eindelijk ben je op je werk. Net op tijd, dus snel inloggen en de presentatie… een post-it op je scherm geeft aan dat de afdeling IT nog bezig is met een update van het hele systeem.
Je hoofd denkt maar een ding. Er moet iets kapot, NU.
Je vaste telefoon gaat over en een vriendelijke vrouwenstem stelt zich netjes voor en vraagt of je mee wilt doen aan een enquête die over je vakgebied gaat.
Al je frustratie van die ochtend was blijkbaar nog niet genoeg dus deze anonieme dame moet kapot. Niet omdat ze iets misdaan heeft maar omdat het kan. Boeit je niks.
Je scheldt haar de huid vol en je gooit echt alles in de strijd om haar tot een ruzie te verleiden. Een weerwoord geeft immers een oppermachtig gevoel om nog meer te zeiken en haar te beledigen. Met een klap gooi je de hoorn op de haak.
Zo, dat lucht lekker op.
Voor een enkeling van jullie moet dit herkenbaar zijn. Ik ben namelijk zo’n vriendelijke vrouwenstem die zich netjes voorstelt en vraagt of je mee wilt doen aan een enquête met betrekking tot je vakgebied.
Ik leg beleefd uit wie ik ben en waarvoor ik bel en dat ik onderzoek doe en dus niks verkoop. Ook vraag ik of er interesse en tijd is om mee te werken aan het onderzoek. Altijd netjes, altijd beleefd.
Jullie willen niet weten wat ik al allemaal voor een verwijten en opmerkingen heb mogen ontvangen. Ook ik ben die ochtend mijn bed uitgestapt en heb op mijn koffie moeten wachten en puber naar school moeten helpen.
Iemand zei na een minuut of 2 schelden dat ik beter iets nuttigs kon gaan doen. Toen ik daarop antwoordde dat ik afgekeurd was en ook een uitkering kon gaan afhalen werd de persoon in kwestie wakker en bood zijn excuses aan voor zijn lompe gedrag.
Nu lijkt dit een klaagstukje te worden maar vergis je niet.
Ja, ik baal van die onbeschofte horken die ook gewoon “nee, dank u” konden zeggen.
Het zijn echter de gesprekken die tijdens zo’n onderzoek buiten de vragen om ontstaan. Soms lig ik dubbel, soms hoor ik trieste dingen. Maar wat me nog het meeste verbaast is de oppertune houding van sommige mannen die van een enquête gewoon een scoremomentje maken.
Als ik wil zou ik behalve informatie over het onderzoek waarvoor ik bel ook een goede volle agenda met dates over kunnen houden.
Ik kijk nergens meer van op.
- Lachen om een mislukt standje - 21 juni 2024
- Eurovisiesongfestival - 7 mei 2024
- Dutchy - 29 januari 2024