Het is 1959 als de roman ‘Emmanuelle’ anoniem wordt gepubliceerd. Het beschrijft de seksuele avonturen van de vrouw van een diplomaat. Het is pas in 1968 dat ‘Emmanuelle’ wordt uitgegeven onder het pseudoniem Emmanuelle Arsan (die eigenlijk Marayat Andriane heet). De Thaise Andriane is de vrouw van een Franse diplomaat. Ze is pas 20 als ze dit autobiografische roman schrijft. Haar werk is vergelijkbaar met dat van Markies de Sade en ‘Histoire d’O‘, maar verschilt van deze erotische literatuur omdat het de vrije vrouwelijke seksualiteit beschrijft. Een belangrijk thema in het boek is het conflict tussen de zoektocht naar liefde en lust.
Net als bij ‘Histroire d’O’, gaat ook bij ‘Emmanuelle’ het hardnekkige gerucht dat het boek geschreven zou zijn door een man. En net als bij ‘Histoire d’O’ wordt van het boek ook een stripverhaal en een verfilming gemaakt. De verfilming van ‘Emmanuelle’ heeft de Nederlandse Sylvia Kristel in de hoofdrol. De film was een groot succes, met 45 miljoen bioscoopbezoekers wereldwijd. Vanwege het succes, kon een vervolg niet uitblijvem. Na het eerste deel uit 1974 volgden een aantal delen waarvan ‘Emmanuelle 6’ in 1988 de laatste was.
Voor Arsan is seks een bevrijding en ze is van mening dat iedereen meester moet zijn van zijn verlangens, fantasieën en plezier.
Het stripverhaal
Guido Crepax zet Emmanuelle’ in 1978, drie jaar na zijn versie van ‘Histoire d’O’, om in een stripverhaal. De tekenaar is trouw aan de roman. Hieronder hebben we een paar afbeeldingen uit het stripverhaal weergegeven. Wil je het in zijn geheel lezen, kijk dan hier.
De film
Het was in 1974 dat Net Jaeckin de verfilming van het boek naar de theaters brengt. In de hoofdrol speelt Sylvia Kristel, die dan nog een onbekend jong Nederlands model is. Het is al snel een enorm succes. Kristel blijft voor altijd het synoniem voor Emmaunuelle, in de rotan stoel met parels. De actrice blijft vervolgens de iconische rol 14 jaar lang spelen. Voor het eerst in 1975 in ‘Emmanuelle de antivierge’ van Francis Giacobetti en vervolgens in 1977 in ‘Goodbye Emmanuelle’ van François Leterrier, in 1984 in ‘Emmanuelle IV’ van Francis Leroi, in 1986 in ‘Emmanuelle 5’ van Walerian Borowczyk. ‘Emmanuelle 6’, geregisseerd door Bruno Zincone, werd uitgebracht in 1988 en dat zou de laatste keer zijn dat Sylvia Kristel de heldin speelde. Hieronder staan de eerste vier speelfilms in volledige lengte.
- Boekrecensie: Lustgravin, door Sanna Es - 30 november 2022
- De garage – gastblog voor NBRPlaza’s EroticaFest #72 - 30 november 2022
- Hoe gebruik je een anaal douche (klysma) en waarom? - 28 november 2022