Op kerstavond 2014 publiceerden een groep Franse wetenschappers de resultaten van hun onderzoek naar het vrouwelijk spuitend orgasme. Ze concludeerden dat het vocht dat onvrijwillig vrijkomt bij het spuitend orgasme (squirten) grotendeels uit urine bestaat.

Squirten

Squirten en (onvermijdelijk daaraan verbonden) de G-spot blijft een controversieel onderwerp. Sommige vrouwen ervaren dat door stimulering van de G-spot er soms grote hoeveelheden vloeistof met kracht vrijkomt. Bij veel vrouwen die dit ervaren gaat dat gepaard met een krachtig orgasme, maar sommigen geven ook aan dat het ‘anders’ aanvoelt dan een orgasme dat is opgewekt door clitorale stimulatie.

Onderzoek

Aan het Franse onderzoek werkten slechts 7 vrouwen mee. Het onderzoek richtte zich op de blaas van de vrouw. Ze lieten de vrouwen eerst de blaas legen. Daarna werd bij de vrouwen een spuitend orgasme opgewekt. Met een echo werd de blaas van de vrouw in de gaten gehouden. Het vocht dat vrijkwam tijdens het squirten werd onderzocht.

De echo liet zien dat vlak voor het spuitend orgasme de geleegde blaas werd gevuld. Dat vocht kwam tijdens het orgasme vrij via de urinebuis. Daarna was de blaas opnieuw leeg. Het vocht bestond uit urea, creatinine en urinezuur. Bovendien zat er een stof in die kan worden vergeleken met prostaatvloeistof PSA (prostatic-specific antigen). Hoewel de eerste drie stoffen ook in urine aanwezig zijn, is de laatste dat zeker niet. De onderzoekers concluderen dat het daarom vrijwel zeker is dat vrouwen die squirten, eigenlijk onvrijwillig hun blaas legen (en dus feitelijk aan het plassen zijn).

Controverse

Toch is er veel mis met dit onderzoek. Ten eerste is slechts een zeer beperkt aantal vrouwen onderzocht en de uitkomsten waren ook niet bij alle vrouwen gelijk. En juist deze onzekerheid leidt tot grote discussies. Als squirten gewoon plassen zou zijn, dan is dat een ontkenning van het vrouwelijk orgasme. Maar als het meer is dan plas, dan is het alleen maar een bron dat de mannelijke fantasie voedt.

In de afgelopen maanden werd de twijfel als argument gebruikt door Britse tegenstanders van squirten. In de UK is squirten in Britse porno namelijk onlangs in eerste instantie verboden. Maar omdat er onzekerheid was over de samenstelling van de vloeistof, werd squirtporno gemakshalve geschaard in de categorie urolagnie (plasseks), wat dan weer niet verboden is.

Squirting is de zesde meest gebruikte zoekterm bij pornosite PornHub. Mannen kicken er op om vrouwen hevig te zien klaarkomen. De discussie gaat dus niet over de biochemische samenstelling van de vloeistof, maar over de vraag of vrouwen net zo intens kunnen (mogen?) genieten van seks als mannen.

 Vrouwen zijn boos. Heel boos

Bloggers van over de hele wereld zijn boos, omdat de conclusies van het onderzoek wel heel erg kort door de bocht lijken. Collega-blogger Luna vloekt “squirten niet hetzelfde als plassen en squirtvocht is geen urine!” En ook haar collega Epiphora weet het zeker: “Squirting is real and not peeing!” Vergeet vooral niet de reacties te lezen die het tegendeel van het onderzoek bewijzen (met al evenveel wetenschappelijke waarde als het onderzoek zelf). Ook op Reddit gaat het los.

Alle reacties van vrouwen die kunnen squirten zeggen globaal hetzelfde:

• Squirtvocht ruikt, voelt en smaakt anders dan urine
• Vrouwen kunnen ook met een lege blaas squirten en kunnen na het squirten hun blaas legen
• Squirten voelt anders dan plassen
• Een vrouw die behandeld wordt met een geneesmiddel dat als bijwerking heeft dat haar plas oranje kleurt, heeft wel transparant squirtvocht
• Het is niet relevant wat de samenstelling is van het vocht. Het is het resultaat van een heftig orgasme
• Als het niet loopt als een eend, en het kwaakt niet als een eend, dan is het geen eend