Het waren mijn maten die vrijwel synchroon hun hoofden draaiden toen zij binnenkwam. Veelbetekenend keken ze elkaar aan en in hun hoofd speelden ongetwijfeld onhaalbare fantasieën. Ik gaf ze geen ongelijk. De vrouw die zojuist ‘Het Drachtige Hert’ was binnengekomen was prachtig. Haar strakke rode jurkje trok niet alleen vanwege de kleur de aandacht. Het liet ook zien dat ze het lijf had van een fotomodel. En haar hoge hakken accentueerden dat alleen maar.
Dit was niet direct het soort bar waar vrouwen van dergelijk allooi pleegden rond te hangen. Hier zaten overwegend mannen van rond de veertig om tafeltjes met halflege biertjes op oude viltjes. Mopperend over hun baas, of hun vrouw. Uitgebluste midlifers met buikjes, teleurgesteld in het leven, zo zou je ze kunnen omschrijven. En ik blende perfect in deze groep. Terwijl mijn maten iets te luid met elkaar fluisterden ‘dat ze wel zouden weten wat ze met haar zouden doen’, viel mij alleen op dat ze wat onbeholpen om zich heen keek. Ze leek verloren, tot haar ogen die van mij kruisten. Haar gezicht leek direct te ontspannen en ik dacht zelfs een glimlachje te bespeuren. Resoluut klemde ze haar tasje tussen haar handen en liep ze onze kant op. Mijn kant op. Pas toen ze “hallo, Gerard” zei, zag ik het.
Het was Carlijn, mijn ex. Ze was getransformeerd van een huismoeke met overgewicht, tot een ware godin. Meer dan twaalf jaren waren we samen geweest. Niet direct de beste jaren van mijn leven. In die tijd had ik haar van een jonge frisse levendige meid zien transformeren tot een slons. Haar garderobe had bestaan uit joggingpakken, sweaters en andere allesverhullende gemakskleding. We hadden een traditionele rolverdeling in het huishouden. Ik bracht het geld binnen en zij deed het huishouden. Maar het eten was fantasieloos en het huis werd er ook niet echt schoner op. In bed was het evenzeer niet wat ik had gehoopt. Op het laatst was ik al blij als we het tenminste één keer per jaar deden. En als we het dan al deden, dan was het in een paar minuten al weer voorbij. Nee, de Carlijn die ik kende leek in het geheel niet op de vrouw die hier nu voor me stond.
“Carlijn?” Mijn maten keken vol ongeloof naar me. Was dit de ex waar ik zo vaak over had gemopperd? Had ik háár verlaten omdat ‘het allemaal niet meer zo spannend was’? Ze waren vol stomheid geslagen en keken mij vragend aan.
“Jongens, dit is Carlijn”, zei ik met enige twijfel in mijn stem. “Mijn ex”, benadrukte ik met enige walging. Carlijn stak haar hand boven de tafel en wachtte geduldig tot één van de jongens het aandurfde om die vast te pakken en zich voor te stellen. Het was ‘Peer’, die zich voorstelde met ‘Peter’, een naam die hij alleen op officiële gelegenheden gebruikte. Daarna volgde Hans, Eric, Stan en Bas.
“Aangenaam.” Het klonk vertrouwd, maar een stemmetje diep van binnen zei dat ik op mijn hoede moest zijn. Vrouwen zijn feeksen. Het kon niet zo zijn dat er enige sprake van toeval in het spel was. Carlijn was hier met een reden. Dat kon niet anders.
“Waar hadden jullie het net over?”, zei ze schalks. “Hoorde ik de heren zeggen dat ze wel zouden weten wat ze met mij zouden willen doen?” Overdonderd door zoveel directheid werd er alleen wat schamel gelachen om de tafel. “Dat zou mooi zijn. Want deze meneer hier”, Carlijn legde een hand op mijn schouder, “die wist dat namelijk niet.” Ik deed een poging om haar te onderbreken, maar de grip van haar hand verstevigde en drukte me stevig tegen mijn stoel.
“Gerard hier, dacht dat het wel genoeg zou zijn om me één keer per jaar een beurt te geven. Twee schamele minuutjes. Twee! Hooguit drie. En dan was deze grote jongen al weer klaar. Bedroevend was het. Met zijn kleine pikkie”, ze hield de pink van haar andere hand duidelijk omhoog om de grootte van mijn geslacht te duiden, “kon hij mij niet bevredigen. Toch, Geer?” Niet alleen was ik verbluft en verbijsterd door haar plotselinge verschijning en metamorfose, ik was ook overdonderd door de vernedering.
“Denk je dat hij me ooit heeft gebeft? Of dat hij ook maar enig idee had waar mijn clitoris zich bevindt? Om nog maar te zwijgen over mijn G-spot?! Ha! deze jongen zou de weg nog niet kunnen vinden als hij TomTom gebruikte.” Ik voelde de blikken van mijn vrienden, die van haar naar mij gingen. De afgelopen jaren had ik haar afgeschilderd als een frigide koelkast met het libido van een betonnen stoeptegel. En hier stond een lekker wijf te klagen dat juist ik niet mans genoeg was geweest. Wie moesten ze nog geloven?
Demonstratief maakte ze twee knoopjes van haar jurkje los, waardoor haar door kant omsloten boezem zich ontluikte. Mijn gabbers begonnen haast te kwijlen als honden die een bot werd voorgehouden.
“Jullie niet toch?” Carlijn draaide een rondje om hen de koopwaar te tonen. Zelfs toen ik haar net leerde kennen had ze niet zo’n lekker lijf gehad. Nooit had ik geweten dat deze vrouw in Carlijn verscholen zat. Letterlijk. Zoals een beeldhouwer een kunstwerk uit een blok graniet haalt, zo was het haar gelukt om deze prachtige vrouw te sculpturen uit de Carlijn die ik had gekend. De Carlijn die hier stond kon met gemak twee keer in de Carlijn die destijds naast mij in een pyjama had liggen snurken.
Nogmaals maakte Carlijn een paar knoopjes los en ze draaide daarbij met haar heupen op ontbrekende muziek. Langzaam werd haar strakke buik zichtbaar, maar Carlijn stopte niet. Ze bleef knoopjes open maken, zelfs toen een slipje van hetzelfde kant zichtbaar werd. Inmiddels was de striptease ook de andere mannen in de bar niet ontgaan. Terwijl ik nerveus en met enige plaatsvervangende gêne rondkeek, zag ik hoe sommige van hen er eens goed voor gingen zitten. Ik zag zelfs de oude Sjaak zijn gulp openmaken en zijn onverwacht grote geslacht naar buiten frummelen. Carlijn kon het allemaal niet schelen. Ze leek een missie te hebben, want toen mijn blik weer bij haar was aanbeland, lag haar rode jurkje op de grond en maakten haar handen achter haar rug behendig de sluiting van haar BH los. Twee stevige borsten staken parmantig naar voren en en klein litteken aan de onderkant verrieden dat ze nieuw waren, al was mij dat direct duidelijk.
Uit de bar klonk gejoel toen Carlijn één voet tussen mijn benen op mijn stoel zette.
“Zet deze jongen even met stoel en al op de tafel. Dan heeft hij goed zicht zometeen!” Het leek of ik door honderden gehypnotiseerde handen werd opgepakt en op de dichtstbijzijnde tafel werd neergezet. Voor ik er goed en wel erg in had werden mijn armen en benen met broeksriemen aan de stoel vastgezet. Mijn protesten werden niet gehoord. Nu maakte Carlijn een dansje en liet haar slipje boven haar hoofd rond haar vinger draaien alvorens ze die in de menigte wierp. Daarna riep ze alleen nog “wie kan Gerard laten zien hoe het wèl moet?” voordat ze zich voorover boog over de stamtafel. Het gevlekte Perzische kleedje ving weldra de stoten op. Één voor één verdrongen de mannen zich om achter mijn Carlijn plaats te nemen. Één voor één grepen handen haar heupen om haar harder over de smachtende geslachten van mijn kroegmaten te trekken. En één voor één leegden ze hun ballen diep in haar, terwijl zij hen aanmoedigend toeriep dat ze Gerard moesten laten zien hoe het hoorde.
Nog altijd vraag ik mij af waar het misging. Waarom wist ik niet wat haar werkelijke diepgewortelde behoeftes waren? Hoe komt het dat ik nooit heb geweten dat zij met dergelijke fantasieën had rondgelopen? Wat was er gebeurd in het hoofd van mijn Carlijn? Natuurlijk was ze gekrenkt toen ik haar verliet. Misschien had ik ook wel een wraakactie verwacht. En uiteraard zou Carlijn geen dingen doen waarmee ze een gevangenisstraf zou riskeren.
Nog diezelfde avond heb ik het dorp verlaten. Carlijn is nu getrouwd met het hoofd van de basisschool, die – naar ik later begreep – ook deelgenoot was geweest van mijn vernedering. Samen wonen ze nu in het huis boven ‘Het Drachtige Hert’ en ik heb gehoord dat die tent nu in de wijde omgeving bekend staat om de gangbangs die er wekelijks worden georganiseerd.
- OhYes Wave prostaat stimulator – review - 20 januari 2025
- Allergeilste videos: trio in de gym - 18 januari 2025
- 5 Spannende cadeausuggesties voor valentijnsdag (en 10% korting op ALLES!) - 18 januari 2025
RT @EWA_Nederland: Gewoon een lekker geil verhaal… Of misschien toch niet? Het Drachtige Hert door @Stout_Besigheid voor #Thewa https://t…
Gewoon een lekker geil verhaal… Of misschien toch niet? Het Drachtige Hert door @Stout_Besigheid voor #Thewa https://t.co/4Pr1neZ8Bs #fb
Wat een heerlijk geil verhaal, ondanks de wraakactie. Nee wacht, juist door de wraakactie. Ik heb genoten!
Het Drachtige Hert – Voor Thewa #25 https://t.co/XtxqBN5Z8P https://t.co/QRGk93AJW6