Dharma had zich voorgenomen om zich niets voor te nemen. Voor één keer in haar leven zou ze de weg van de minste weerstand nemen en overal ‘ja’ op antwoorden. Al was het maar voor een week. Misschien kon ze met een positieve insteek de wereld een klein beetje leuker maken, in ieder geval voor zichzelf. Nu weet ze beter. Soms is het gewoon beter om ‘echt niet!’ te zeggen.

Tot nu toe was haar leven geordend. Dharma dacht altijd goed en lang na over de belangrijke en minder belangrijke dingen in het leven. Sommigen zouden zeggen dat ze over-analyseerde. Een week lang ‘ja’ zeggen vervulde haar met angst, maar het gaf haar ook een vreemd soort adrenaline-injectie, die haar leven een nieuwe impuls gaf.

Het begon allemaal heel onschuldig, toen Dharma op haar eerste werkdag haar mail opende. Er zaten een aantal verzoeken in die tamelijk normaal waren (‘kun je een lunch regelen voor 4 personen’), tot enkele die tamelijk stompzinnig waren (‘kun je mijn hoofd fotoshoppen op het lichaam van een bodybuilder’). Maar ook op de wat eenvoudigere vragen (‘gaat het wel goed met je’) antwoordde Dharma ‘ja’. Gelukkig had ze geen kinderen, die wellicht snel misbruik zouden hebben gemaakt van haar ‘ja’-week. Sommige ‘ja’s’ werden ‘ja maar’. Zoals toen een collega vroeg of de cijfers ook een dag later in konden worden geleverd. “Ja, maar dan moet je er wel rekening mee houden dat de directeur je de huid vol scheldt.’ Het lukte Dharma goed om invulling te geven aan haar ‘ja-week’. ‘Ja’-zeggen maakte haar leven ook een stuk eenvoudiger. Een beslissing nemen was nog nooit zo simpel.

De grote uitdaging zou komen wanneer ze vanavond haar Tinder date voor het eerst zou ontmoeten. Ze besloot om hem niet te vertellen van haar kleine experiment, om te voorkomen dat hij haar al te veel op de proef zou stellen. De gedachte aan wat er zou kunnen gebeuren maakte haar slipje zo nat, dat je er een paar puppies in zou kunnen verdrinken. Ze hadden afgesproken in een soort eetcafé. Roger was leuk. Misschien niet het type waar ze normaal op zou vallen, maar in ieder geval verzorgd, goed gekleed en welbespraakt.

Of Dharma een Margarita lustte? En nog één? Of ze van oesters hield als voorafje. ‘Ja’-zeggen was leuk en leerzaam. Soms zelfs grappig. Zoals toen hij vroeg of ze haar steak medium of well-done wilde hebben (“ja”). Op dat punt begon haar welwillendheid op te vallen en zelfs een beetje awkward te worden.

“Zeg jij overal ‘ja’ op?”

“Ja.”

En daar was hij: die grijns. Die niet-weg-te-poetsen valse lach. Je kon de gedachtespinsels in zijn hersenen haast op zien borrelen. Het was of zijn brein in turbodrive stond en het ene na het andere scenario opdook. Ze tuimelden over elkaar heen en wedijverden om wie het bizarst was. En daar was de eerste.

“Wil je je slipje uit doen. Nu.”

Dit was het moment waarvan je wist dat die ging komen. Dharma was er zowel bang als opgewonden voor geweest. En dus was het niet het moment om af te haken. In haar hoofd sprongen cheerleaders aanmoedigend en zwaaiend met hun pompoms rond. ‘Doe het! Doe het!’. Ze keek haar date recht in de ogen, omdat ze wist dat de anderen in dit eetcafé haar alleen zouden afleiden. Het kleine stukje stof strubbelde kort tegen ter hoogte van haar knieën en nog even bij haar hooggehakte schoenen. Maar uiteindelijk belande het uitdagend en trots naast het bord van Roger, wiens hersenwerk hierdoor in een nog hogere versnelling kwam. Level up.

“Maak je vingers nat”, hij knikte richting de plek waar zojuist haar slipje nog had gezeten, “en stop ze in mijn mond.”

Ook ditmaal bleef Dharma oogcontact houden. Ze las de jongensachtige opwinding in zijn ogen, zoals ze die kende van haar jongere broertje wanneer die aan het gamen was. Toen haar hand over de tafel richting zijn mond ging, was een klein sliertje zichtbaar tussen haar wijs- en middelvinger. Roger zoog haar vingers naar binnen met een geagiteerde en hebzuchtige wellust, omdat hij zich realiseerde dat hij wellicht de jackpot had gewonnen. Hij zat nog net niet te wippen op zijn stoel. Voor Roger was Dharma een soort toverfee die hem zojuist een aantal wensen had beloofd en hij wist niet welke hij eerst zou vragen.

“Betaal jij? En ga je dan met me mee?”

Ja. En ja. Ze fietsten door Amsterdam Noord en Dharma hoopte dat hij haar zou behandelen zoals Christian dat zou doen bij Anastasia. Hoe noemde ze dat ook al weer? Je innerlijke godin?

In plaats van een speelkamer, bleek Roger een studentenflat te hebben, inclusief Ajax-vlag aan de muur, opgestapelde bierkratjes in de gang en een stuk of 6 maten, die zojuist eigenhandig die bierkratten hadden geleegd.

“Jongens dit is Dharma!” De ‘jongens’ staken hun handen omhoog in een poging gastvrij te zijn en mompelden iets van ‘hoi Dharma’, alsof ze zich zojuist had voorgesteld tijdens een AA-meeting. Het interesseniveau kon haast niet lager zijn. Roger heeft weer eens een chickie. So what? Maar toen speelde Roger zijn troef. Opnieuw verscheen die jongensachtige grijns en hij wreef zelfs in zijn handen.

“En Dharma zegt vandaag over ‘ja’ op!” Onverhoeds had Roger hun onverdeelde aandacht. Maar Roger lachte alleen breeduit en knikte iets te overdreven. Toch leken zijn maten nog allerminst overtuigd. En daarom moest Roger wel een daad stellen.

“Wil je je rokje even optillen?” Dit was misschien het moment geweest voor Dharma om onraad te ruiken en de benen te nemen. Maar Dharma wilde voet bij stuk houden. Voor één keer in haar leven wilde ze bij haar voornemen blijven. Dus weldra werden de jongens getuige van het ontbreken van haar slipje, die Roger nu triomfantelijk in de lucht hield, vergezeld van dat zelfde overdreven knikje met bijbehorende besmuikte lachje.

“Alles?”, vroeg een jongen met guitige krulletjes vol ongeloof. Zonder zijn antwoord af te wachten wuifde hij met zijn biertje richting Dharma, alsof ze een foto was die je kon swipen. “Wil je je bloesje uit doen?” Ja, dus. En binnen ogenblikken was ze naakt en stond ze in het midden van een groep studentikoze kereltjes, die hun geluk niet op konden. Toch werden de regels van het spel gerespecteerd. Zij stelden een vraag en Dharma zei ‘ja’.  Keer op keer. Op keer. Op keer.

En zo gebeurde het dat Dharma die avond ja zei op de volgende vragen:

“Wil je me pijpen?”

“Mag ik je neuken? “

“Mag ik mijn vinger in je kont stoppen?”

“Mag ik je in je kont neuken terwijl hij jou neukt?”

“Mag ik in je tepel bijten?”

“Wil je mij dan ondertussen ook even pijpen?”

“Mag ik mijn biertje over je heen gieten?”

“Wil je mijn kontje likken?”

“Zal ik je op je billen slaan?”

“Mag ik nu in je kontje?”

“Mag ik in je mond pissen?”

“Mogen wij ons zaad over je gezicht spuiten?”

Pas aan het einde van deze lange, vermoeiende avond, toen alle jongens uitgeput op de bank achterover hingen, durfde Roger de eerste onbaatzuchtige vraag te stellen. Het was een vraag die iedereen even de adem in deed houden. De vraag was confronterend en had wellicht als eerste gesteld moeten worden, zo realiseerden ze zich.

“Vond jij het ook lekker?”

Dharma antwoordde ‘ja’, maar tot op de dag van vandaag weet niemand of zij het ook meende.