Dit verhaal is een het zesde deel van de prequel reeks van ‘De lessen van Vivianne’. Delen van dit verhaal zijn losjes gebaseerd op ware gebeurtenissen. Lees deel 5 van de prequel reeks van de Lessen van Vivianne >>>hier<<<

---

Eindelijk was het een mooie voorjaarsdag. Heel anders dan de regen van de afgelopen 19 dagen. Maart 1757 was uitzonderlijk nat geweest in Medmenham. Agnes en Cecily keken door een spleetje van de zware gordijnen afsluiting. Het geroezemoes van de bezoekers galmde door de grote ruimte waar zij zo meteen verwacht werden ‘op te treden’.

“Wie zijn die mannen in de rode gewaden?”

“Dat zijn de Abots. De leiders. Die linkse is Joshua Vanhooft en die rechts is Gerard Vanhooft. Joshua is de jongere broer van Gerard. Hij kwam in 1718 als jongeman naar Londen om zijn oudere broer te helpen in de zaak. Ze zitten in de handel van koffie, tabak en specerijen, maar ze bankieren ook. Het zijn een van de rijkste mannen van Londen.”

“En die daar? Die derde Abot?”

“Dat is Hugo. De zoon van Anne.”

“Anne? De vrouw van Joshua? Dus het is zijn zoon?”

“Nou … technisch gezien kan half Londen de vader van Hugo zijn. Het schijnt dat Anne met tientallen, zo niet honderden mannen het bed heeft gedeeld. Toen ze zwanger werd deed Joshua het eervolle en vroeg haar ten huwelijk. Daarvoor was Anne zijn kamermeisje geweest. Nu zwaait ze hier in het klooster de scepter.”

“En die Hugo? Wat is dat voor iemand?”

“Dat ga je wel merken. Hij is de enige erfgenaam van de Vanhooft’s. Naar verluid wacht hem een miljoenen-erfenis. Zelf noemt hij zich ‘de hogepriester van de Hellfire Club’. Wacht, er gaat wat gebeuren.”

Het geroezemoes dempte langzaam. Iedereen nam plaats op de stoelen die in een halve cirkel waren opgesteld. De drie mannen in de rode gewaden gingen in het midden van de halve cirkel staan en ze deden hun kappen af.

“Broeders.” Het was Hugo die haast theatraal zijn armen in de lucht stak om de aandacht te vragen. “Welkom op onze tweehonderste bijeenkomst, hier in Medmenham Abbey. Zoals jullie van ons gewend zijn, hebben we weer een geweldig programma, met veel spektakel.” Er klonk wat gelach.

“Allereerst wil ik een warm welkom voor onze speciale gast”, zei Joshua. “Mag ik een applaus voor onze Amerikaanse vriend, wetenschapper en politicus Benjamin Franklin!”

Van achter de coulissen kwam een ietwat kalende man naar het midden van de cirkel gelopen. Anders dan de andere aanwezigen, droeg hij geen broedergewaad, maar een bruin fluwelen pak. Hij maakte een lichte buiging naar de drie Abots en daarna naar de aanwezigen.

“Zoals jullie wel weten, heeft meneer Franklin een aantal wetenschappelijke experimenten uitgevoerd met elektriciteit! En daarvan zal hij vanavond een demonstratie geven”, zei Hugo. Er klonk een teleurgesteld gezucht in de zaal. Wetenschap? Elektriciteit? Daarvoor waren ze niet naar Medmenham gekomen! De meeste aanwezigen waren wel bekend met de vlieger-experimenten en de uitvinding van de bliksemafleider waar Franklin uitgebreid mee in de krant had gestaan. Maar liever wilden ze als vanouds deelgenoot zijn van de perversiteiten van de Vanhooft’s. Zoals ze gewend waren wilden ze frisse dames zien, vastgebonden op een altaar, om er pseudo riten op te kunnen beoefenen. Dat is waar de Hellfire Club om bekend stond!

“Broeders, broeders!” Joshua maande de aanwezigen tot stilte. Zodra de rust was wedergekeerd, klapte hij in zijn handen. Van achter het gordijn kwamen de nuns Agnes en Cecily tevoorschijn. Behoudens de leren boeien om hun enkels en polsen, waren ze geheel naakt. Een zucht van opwinding ging door de zaal. Wat hadden deze twee jonge dames te maken met de wetenschappelijke experimenten die Benjamin Franklin ten toon zou spreiden?

Ook Anne verscheen in een wit gewaad. Ze positioneerde Agnes en Cecily tegenover elkaar en ging druk in de weer met kettinkjes. Zo verbond ze de enkel- en polsboeien van de meisjes met elkaar. Toch leken de meisjes in het geheel niet bang. Ze glimlachten zelfs naar elkaar.

Franklin begon een betoog over positieve en negatieve elektrische ladingen, batterijen, wrijving, vonken, ontladingen en bliksems. Het was een verhaal waar de aanwezigen nauwelijks een touw aan konden vastknopen. Totdat Franklin met een wijds gebaar een doek van een apparaat trok. Met deze act zou hij niet misstaan in het beruchte reizend circus van Dr. Archibald Spencer. Zijn elektrostatische machine leek op een groot spinnewiel, met daar bovenop een glazen bal. Door aan het wiel te draaien, wreef de glazen bal langs een soort kussen. Vervolgens liet hij de meisjes ieder een metalen staaf aanraken die was verbonden aan het apparaat. Nu verzocht Franklin de meisjes om elkaar te kussen. Voorzichtig bogen zij hun hoofden naar elkaar en tuitten ze hun lipjes, maar juist op het moment dat ze nog enkele centimeters van elkaar verwijderd waren, sprong er en enorme vonk over tussen hun monden.

Het publiek sprong geschrokken op en er viel zelfs iemand met stoel en al achterover. Ook de meisjes probeerden geschrokken van elkaar weg te stappen, maar hun boeien verhinderde dat. De chaos en het tumult herstelde zich snel, toen Franklin aankondigde een stapje verder te willen gaan.

Daarvoor maakte Anne kettinkjes met een klemmetje vast aan de schaamlipjes van de meisjes en zo werden die ook kruislings aan elkaar verbonden. Als ze nu probeerden achteruit te stappen, dan zou dat pijnlijk voor ze uitvallen.

Franklin draaide opnieuw aan het wiel van zijn machine. En ook nu verzocht hij de meisjes om ieder de metalen staaf weer aan te raken. Vrijwel direct waren de aanwezigen getuige van een gigantische vonk die via de kettinkjes oversprong tussen de lendenen van de meisjes. Er ging een enorme schok door hen heen en ze beefden en trilden met hun hele lijf. Het publiek reageerde verdeeld en vertwijfeld. Sommigen waren nog steeds geschrokken van de bliksem tussen de twee jonge lijven. Anderen waren juist geïntrigeerd. Opgewonden scandeerden ze om meer! Ze wilden zien hoe de jonge naakte lichamen dierlijk schokten en dansten van deze magische duivelse machine.

Na de derde schok vielen de meisjes trillend op de grond. Hun benen maakten spastische en schokkende bewegingen. Anne bevrijdde ze door de kettingen los te maken en dirigeerde de meisjes naar kleine gestoffeerde krukjes, waar ze voorovergebogen overheen werden gelegd en vastgebonden. Daarna gebaarde Anne naar het publiek, om van dichtbij te komen kijken en met eigen ogen te aanschouwen dat de meisjes volkomen ongedeerd waren. Voorzichtig en timide kwamen de eerste broeders dichterbij. Sommigen waren bang dat ze wellicht nog getroffen zouden kunnen worden door een bliksem uit de kutjes van de vastgebonden meisjes. Maar Anne stelde ze gerust, door ze met haar vingers te penetreren. ‘Zie je wel? Niets aan de hand!’

“Aanschouw met uw eigen ogen en voel zelf wat deze magische bliksem heeft gedaan met het libido van onze jonge nuns”, riep ze. Daardoor leek het optreden onbedoeld iets te krijgen van een circusvoorstelling. Het duurde even voor de eerste broeder zijn vingers ook in een van de meisjes durfde te stoppen, maar na deze eerste dappere man, volgden er al snel meer. En daarna was het hek van de dam. Vele handen graaiden naar de meisjes en iedereen wilde ervaren wat de elektrische schok had gedaan. Een van de broeders trok zijn gewaad opzij en ontblootte zijn lid om Cecily ermee te penetreren.

“Oh, broeders”, riep de man uit. “Ik weet niet wat deze machine heeft gedaan met deze meid, maar het voelt geweldig!” Er klonk luid gelach. Agnes knipoogde naar Cecily.

Benjamin Franklin en de Vanhooft mannen keken met enig ongeloof toe, hoe de broeders van de Hellfire Club hier in de Medmenham Abbey een voor een de geëlektrocuteerde kutjes aan het vullen waren met hun zaad. Ze hadden gehoopt dat dit soort wetenschappelijke experimenten hen weerbaarder zou kunnen maken tegen de kerk en het geloof. Voor hen was het een serieuze zaak. Maar het leek wel of wetenschap hun nieuwe religie aan het worden was. Of in ieder geval een bron van vermaak. Voor Hugo was de maat vol. Medmenham Abbey en de Hellfire Club was en serieuze aangelegenheid. Geen theater. Voor hem was het tijd om zijn vader en oom op te volgen en een volgende stap te zetten.

---

‘De Lessen van Vivianne’ is een reeks verhalen. Lees alle verhalen >>>hier<<< Dit is het eerste deel van de prequel. Alle delen van de prequel lees je >>>hier<<<