Dit verhaal is een het vierde deel van de prequel reeks van ‘De lessen van Vivianne’. Lees deel 3 van de prequel reeks van de Lessen van Vivianne >>>hier<<<
Het leek wel een bijenkorf in het estate van de Vanhooftjes. Joshua en Gerard hadden een aantal van de meest vooraanstaande aristocraten uitgenodigd. Het idee was ontstaan toen Joshua en Gerard bij een hanengevecht waren. Of bij de opera. Ze waren het eigenlijk al weer vergeten. Het leek hen wel een grappige gedachte om een clubje op te richten die tegenwicht kon geven aan de ridicule religieuze gemeenschap in Londen.
“Laten we de gastenlijst nog eens doornemen”, zei Joshua. Het waren niet de eerste de beste die zo dadelijk op bezoek zouden komen. Sir Peter Ellys uit Buckinghamshire was handelaar en zoon van een vooraanstaand politicus, en stond vooral bekend als een aanhoudende dronkenlap. Dan de Lord of Middlesex, die een groot deel van zijn fortuin besteedde aan archeologische opgravingen en een liefhebber was van Italiaanse opera’s. Ook de Earl of Sandwich had de uitnodiging geaccepteerd. Hij was zojuist teruggekeerd van een reis naar het Ottomaanse rijk. En tenslotte zou ook de politicus William Wharton aanwezig zijn.
Mary Brockhold gaf laatste aanwijzingen aan het personeel. Het kwam aan op de kleinste details. Zelf draaide ze een vaas recht en schikte nog wat bloemen.
In de personeelsvertrekken sprak Anne de meisjes toe. Sarah, Francis en Hannah stonden keurig op een rij te luisteren.
“Onthoud wat ik jullie geleerd heb in de afgelopen maanden, meisjes. Stel je onderdanig op. Volg aanwijzingen. Maar vergeet niet dat onderdanigheid niet hetzelfde is als jezelf verloochenen. Een goede onderdanige meid krijgt gedaan wat ze wil. We hebben hiervoor getraind, dus ik verwacht veel van jullie.”
Toen Sarah met de wijnkaraf de living betrad, waren de gasten al gearriveerd. Mevrouw Brockhold verwelkomde Sarah met een wijds gebaar. De mannen waren druk met elkaar in gesprek en bulderden van het lachen. Ze hadden Sarah niet eens opgemerkt. Mary, Joshua en Gerard hadden afgesproken dat ze de mannen eens goed zouden choqueren. Telkens hadden ze een grote mond gehad dat ze de kerk maar betuttelend vonden. Maar hoe bekrompen waren ze zelf eigenlijk?
“Heren, een glaasje wijn?” Mary haalde de stop van de karaf die Sarah vasthield en keek om zich heen. “Oh, verdorie, waar laat ik deze nou weer?”, zei ze, om vervolgens het jurkje van Sarah op te tillen en de stop overduidelijk in haar te steken. “Zo”, zei Mary tevreden, “nu heb ik mijn handen tenminste vrij.
De heren keken vol verbazing naar Mary. Hadden ze dit nou goed gezien? Had ze de stop van de karaf in de vagina van het dienstmeisje gestoken? En had die dat volkomen normaal gevonden? Alsof er niets was gebeurd, schonk Mary de glazen van de heren vol. En toen alle glazen gevuld waren, liet ze Sarah voorover bukken. Mary tilde het jurkje opnieuw op en met een theatraal gebaar trok ze de stop uit het meisje. Even rook ze aan de glazen stop. “Hmm, de geur van een onschuldige maagd”, mijmerde ze en ze deed de stop terug op de karaf.
“Het komt allemaal aan op de juiste training”, zei Joshua, waarmee hij antwoord gaf op de vraag die onmiskenbaar leefde bij zijn gasten. “Wij geven onze meisjes een opleiding waarmee ze , met de juiste toewijding en overtuigingskracht, van ongekende waarde zijn van ons en onze gasten.” Hij zei het alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Hun gasten waren welbespraakt en hadden de hele wereld over gereisd, maar toch waren ze sprakeloos. Zoiets hadden ze nog nooit meegemaakt. “Oh, en niet alleen Sarah is gedisciplineerd en devoot.” Hij knikte naar Mary, die vervolgens in haar handen klapte.
De deur opende en Francis en Hannah volgden Anne de kamer binnen. Ze hadden dit vooraf ingestudeerd en wisten precies waar ze moesten gaan staan. Alle vier keken ze verwachtingsvol naar Mary – Mevrouw Brockhold voor hen. Zodra die een knikje gaf, knoopten ze hun jurkjes los en lieten die op de grond vallen. De gasten zuchten geschokt. Vier jonge meisjes lieten zich onbeschaamd bekijken. Moesten ze dit toejuichen, of was dit onbetaamd?
“Houding één”, zei Joshua. Het klonk niet eens als een commando. De meisjes gingen braaf op hun knieën zitten, met de benen uit elkaar, hun handen voor hun kruis en de ogen naar beneden gericht. Tevreden keek Joshua naar zijn gasten, die verbaasd met elkaar fluisterden.
“Twee”, zei Joshua. De meisjes keerden zich om, zodat ze met hun rug naar de gasten toe zaten. “Drie.” Nu bogen de meisjes voorover. Ze legden hun onderarmen gekruist op de grond en lieten hun hoofd daarop steunen. Daardoor staken hun achterste in de lucht en hadden de gasten een perfect uitzicht op wat er tussen de benen van de meisjes schuilging.
“Heren”, zei Gerard. “Mijn broer en ik hebben jullie vanavond bij elkaar geroepen omdat we van mening zijn dat de kerk een veel te grote invloed heeft op onze maatschappij. Wij kunnen daar iets aan doen. Wij kunnen het volk bevrijden van het juk van de kerk. Vrijheid, volledige vrijheid. Dat is wat we nastreven! De wetenschap laat zien dat wat de kerk ons al eeuwen voorspiegelt, berust op nonsens. En daarom, heren, is het tijd voor een genootschap. Een broederschap waarin we samenwerken om op de achtergrond de invloed van de kerk terug te dringen! ”
“Hear, hear”, klonk het.
“En ik noem dat broederschap: The Hellfire Club! Niet dat we de duivel aanbidden, maar omdat de kerk ons het hellevuur toe zal wensen. The Hellfire Club streeft naar vrijheid. Vrijheid ook op seksueel gebied. Wij laten ons niet voorschrijven om seks alleen te zien als middel voor de voortplanting. Seks is genot. Seks is leven. Het leven is genot! En daarom, heren: geniet vanavond van onze gastvrijheid. Aan tafel!”
Het gezelschap genoot van een heerlijk diner, opgediend door de naakte dienstmeisjes. Zo nu en dan probeerde een van de heren voorzichtig in een bil te knijpen of een kusje te stelen. De vrijpostigheid was hun nog wat vreemd, maar de meisjes lieten het zich welgevallen.
Na afloop van het diner ging Mary staan en tikte tegen haar glas, waardoor alle gesprekken snel verstomden.
“Heren, het doet me deugd dat we vanavond The Hellfire Club officieel hebben gelanceerd. Daarom is het nu tijd voor likeur! Who wants to liquor?” Het woordgrapje ontging de meeste mannen nog, totdat de meisjes op tafel klommen en ieder wijdbeens op de rand van de tafel voor een van de gasten gingen zitten. Mary had een soort van Delfsblauw theepotje. Daarmee liep ze eerst naar Sir Peter Ellys. Voor hem zat Francis. “Would you like to lick her?” Mary lachte om haar grapje en schonk een dun straaltje absinthe over het zorgvuldig onthaarde geslacht van Francis. Dat liet Peter zich niet twee keer zeggen en hij likte het sijpelende alcoholische drankje van haar lipjes.
Zo ging Mary langs alle meisjes, tot alle gasten hun hoofd tussen de dijen van de dienstmeisjes hadden gestoken om de absinthe op te likken. Gerard en Joshua keken tevreden naar het tafereel. Als geen ander begrepen ze dat dit een bezegeling was voor een vruchtbare samenwerking met het broederschap. Geen van de heren kon zich een schandaal veroorloven en door de meisjes te likken, hadden ze zich tot elkaar veroordeeld.
Mary ging nog een paar keer rond met haar absinthe kannetje tot de gasten dronken waren en de dienstmeisjes voldaan. Daarna was het tijd om ieder naar zijn eigen vertrek te gaan. De meisjes gingen hen voor en wezen de weg en ze zorgden ervoor dat het de gasten aan niets ontbrak.
‘De Lessen van Vivianne’ is een reeks verhalen. Lees alle verhalen >>>hier<<< Dit is het eerste deel van de prequel. Alle delen van de prequel lees je >>>hier<<<
- Seksspeeltjes cadeau geven? Dit is waar je op moet letten - 29 november 2023
- Boekrecensie: De verlangenlijst – Marise van der Boom - 27 november 2023
- Het Grote NBRplaza Ejaculatie Onderzoek - 24 november 2023
One thought on “De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (prequel deel 4): Hellfire Club”