Dit verhaal is een het dertiende deel van de prequel reeks van ‘De lessen van Vivianne’. Delen van dit verhaal zijn losjes gebaseerd op ware gebeurtenissen. Lees het vorige deel van de prequel reeks van ‘De Lessen van Vivianne’ >>>hier<<<
De opdracht die Carolle had gekregen van mevrouw Berkley was duidelijk. Een koets zou haar ophalen en naar een klant brengen. Het was niet nodig om iets anders te dragen dan wat make up en parfum. Voor de kou had ze een mantel omgeslagen.
Carolle was gespannen. Ze had geen idee wat haar te wachten stond. Het idee van een wildvreemde man, die met haar mocht doen wat hij beliefde was aan de ene kant een beetje beangstigend, maar aan de andere kant vond ze het ook opwindend.
Nadat de koetsier op de plaats van bestemming was gestopt, hielp hij Carolle uit de wagen en liep met haar mee. Het was donker in de steeg waar ze waren gestopt. Ze waren duidelijk niet bij de hoofdingang van het gebouw. De koetsier haalde een grote sleutelbos uit een tas en opende een zware houten deur. Daarna nam hij Carolle’s mantel aan en wees naar binnen.
De ruimte die ze betrad, was een soort keuken. Er stonden wat eenvoudige houten meubels. Het was er gelukkig aangenaam warm. Dat was vooral plezierig omdat Carolle nu geheel naakt was. Op de tafel stond een lamp die de ruimte verlichtte. En daarnaast lag een briefje.
‘Volg de gang en ga de trap op. Derde kamer links.’
Carolle vertrouwde volledig op mevrouw Berkley. Ze ging er maar van uit dat zij wist wie de klant was en dat Carolle veilig was. De gang en de trap was schaars genoeg verlicht om haar weg te vinden. Bij de derde deur aan de linkerkant klopte Carolle voorzichtig, maar er was geen antwoord. Ze besloot om maar gewoon naar binnen te gaan.
Ook deze kamer was aangenaam verwarmd door een groot haardvuur. Enkele kandelaars verlichtten de ruimte. In het midden stond een groot bed en ook daarop lag een briefje.
‘Doe dit masker op en wacht.’
Carolle zag nu pas het masker op het bed liggen. Het was van zacht zwart zijde. Ze deed het voor haar ogen en bond het achter haar hoofd stevig vast. Ze zag niets meer.
Het duurde niet lang voor ze de deur open hoorde gaan. Carolle deed haar best om de voetstappen te volgen. Iemand liep om haar heen en bleef voor haar stilstaan. Ze kon de ademhaling van de persoon voelen op haar wang.
“Mevrouw Berkley heeft niet gelogen”, fluisterde een man. Zijn stem klonk warm en aangenaam. Hoe zeer Carolle ook haar best deed, ze kon met geen mogelijkheid de leeftijd van de man schatten. Toen zijn vingertoppen over haar arm en wang gleden, ging er een klein schokje door Carolle’s lijf. “Hier gelden slechts een paar regels. Je spreekt alleen als ik je iets vraag. Het enige dat je zegt is ‘ja, meneer’, ‘nee meneer’, of ‘dank u meneer’. Begrijp je dat?
“Ja meneer”, zei Carolle.
“Goed zo. Mevrouw Berkley vertelde dat je van pijn houdt. Klopt dat?” Carolle knikte slechts. “Klopt dat?” De stem van de man klonk nu indringend.
“Ja meneer”, antwoorde Carolle toen.
De man nam de tepels van Carolle tussen duim en wijsvinger en kneep. “Op een schaal van 1 tot 10, hoe pijnlijk is dit? Een tien?” Carolle genoot van de stekende pijn en was onder de indruk van de vindingrijkheid van de man. Hij probeerde haar pijngrens te ijken.
“Nee meneer.”
De man telde terug van tien naar zes. Bij zes gaf Carolle het antwoord ‘ja meneer’.
“Een zes slechts? Hmmm, dat beloofd wat.” De man liet nu de tepels los.
“Dank u, meneer”, zei Carolle en de man grinnikte. Hij nam nu de polsen van Carolle en bond die achter haar rug aan elkaar. Daarna nam hij een ander touw en bond dat ter hoogte van haar ellebogen om haar armen strak achter haar rug te houden. Daarna liep hij even weg. Toen de man terugkwam hoorde ze metaal rinkelen. Ze voelde een koude ring om haar rechter enkel. Daarna duwde de man haar benen uit elkaar. Nu voelde ze ook een ring om haar linker enkel. Carolle kon haar benen nu niet meer bij elkaar doen. Kennelijk had hij een spreidstang gebruikt.
“Zit het niet te strak? Ben je okay?”
“Ja meneer. Dank u, meneer.”
Weer kneep hij in haar tepels, dit maal iets harder. Carolle kreunde zacht. Zijn warme zachte handen waren een groot contrast met de kracht waarmee hij kneep. Daarna volgde een paar ferme tikken tegen haar tepels, die inmiddels hard en stijf waren. Nu voelde ze een knijper op haar ene tepel en daarna op haar andere. De klemmen waren met elkaar verbonden met een ketting. De man trok er zacht aan.
“Is dit niet te pijnlijk?”
“Nee meneer. Dank u, meneer.”
Nu trok de man de ketting omhoog. Kennelijk maakte hij het ergens aan vast, want hij had inmiddels beide handen weer vrij terwijl de ketting aan de klemmen op haar tepels bleef trekken. Weer hoorde ze de man om haar heen lopen. Nu was hij achter haar gaan staan. Vanuit het niets gaf de man een ferme klap met zijn vlakke hand tegen de billen van Carolle. Ze kreunde en probeerde haar evenwicht te houden, wat nog niet meeviel door de spreidstang, haar vastgebonden armen en de ketting aan de tepelklemmen. Carolle herpakte zich.
“Dank u, meneer”, zei ze. De pijn had haar stem en octaaf hoger laten klinken.
“Je bent heel braaf”, zei de mannenstem. Hij was duidelijk onder de indruk. Opnieuw sloeg hij met de vlakke hand tegen haar billen. En nog eens. En nog eens. Hij liet weinig tijd voor Carolle om tussen de klappen te herstellen. Bij elke klap gromde Carolle. Ze hield van de stekende pijn. Het was alsof de opgekropte energie uit haar lijf nu naar de oppervlakte van haar huid kwam. Toen het slaan eindelijk ophield, haalde Carolle een paar keer diep adem.
“Dank u, meneer”, zei ze weer. Dit maal met de tanden op elkaar van de pijn. Nu voelde ze de vingers van de man tussen haar benen.
“Sjonge, wat ben jij nat”, zei de man. “Je vindt dit echt lekker, is het niet?”
“Ja meneer”, antwoorde Carolle braaf.
Weer ging de man achter haar staan. Nu hoorde ze duidelijk hoe hij zijn kleding uitdeed. Het duurde slechts enkele ogenblikken, voordat ze de warme handen van de man op haar heupen voelde. Hij trok haar wat naar achter, waardoor de klemmen op haar tepels nog wat strakker kwamen te staan. Carolle Probeerde op haar tenen te gaan staan en haar rug hol te maken, om de pijn wat te verzachten. Daardoor stak ze haar billen ook richting de man. Ze voelde zijn stijve lid nu tussen haar wijd geopende benen. Het was zover. Hij zou haar gaan neuken.
Carolle was nu zo nat dat de harde pik van de man gemakkelijk in haar gleed. Haar warmte omsloot het enorme geslacht van de man en ze genoot van het gevulde gevoel. De handen van de man gleden van haar heupen. Met zijn rechterhand betaste hij nu haar gevoelige clitje en de duim van zijn linkerhand duwde tegen haar strakke kontje. Carolle had het niet meer. Ze draaide met haar heupen. Als ze naar voren stootte voelde ze de vingers langs haar clit en bij elke stoot naar achteren duwde ze de pik en de duim verder in haar. Toen de duim helemaal in haar strakke achterste zat, begon de man ruw te stoten, tot hij na enkele minuten zijn zaad in haar loosde. Hij bleef nog even ongecontroleerd doorstoten. Precies genoeg om Carolle ook over het randje te helpen.
Nog even bleven ze zo staan. Nahijgend. Daarna maakt de man haar los. Eerst de tepelklemmen. Daarna de spreidstang en de touwen om haar armen en polsen.
“Dank u, meneer”, zei Carolle opnieuw.
“Hou de blinddoek nog twintig tellen op. Daarna ga je weer terug zoals je hier gekomen bent. Je koetsier zal op je wachten”, zei de man. Carolle was teleurgesteld. Ze had graag gezien wie deze mysterieuze man was, die haar zojuist een heerlijk orgasme had gegeven. Maar ze wist beter dan hem tegen te spreken.
“Ja meneer”, zei ze daarom. Ze telde tot twintig en hoorde de man in deze tijd de kamer verlaten. Ze wreef met haar handen langs haar polsen, waar het touw een afdruk had achtergelaten. Een straaltje sperma liep nu langs haar benen richting haar knieën. Carolle deed na de afgesproken twintig tellen haar blinddoek af. Op het bed lag een buidel met geld. Ze pakte het op en keek nog één keer goed rond in de kamer. Er was niets dat de identiteit van haar geheime minnaar verried.
‘De Lessen van Vivianne’ is een reeks verhalen. Lees alle verhalen >>>hier<<< Dit is het dertiende deel van de prequel. Alle delen van de prequel lees je >>>hier<<<
