Dit verhaal is een vervolg op ‘De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 33)’.

De bizarre en perverse ontmoeting met Ronald Shao had Vivianne en Mariëlle op veel niveaus’s nieuwsgierig gemaakt. Deze man leek een eindeloze duistere fantasie te hebben, waarvan Vivianne nog het een en ander dacht te kunnen leren. En dat terwijl ze zelf toch ook niet bepaald groen meer was. Alleen daarom al hadden ze besloten om op zijn uitnodiging in te gaan, al hadden ze dat niet zo tegen elkaar uitgesproken. Nee, eerder hadden ze gezegd dat dit een uitstekende gelegenheid zou zijn om het netwerk van Du Commande Du Deuxième Cercle verder te ontrafelen. Shao had een onmiskenbaar groot netwerk. Vivianne wilde koste wat kost weten wat de rol van Du Commande was. In het algemeen, in de politiek, in de maatschappij, maar ook in de dood van haar ex, bijvoorbeeld.

“Welkom, Vivianne!” Shao toonde zich een gastvrij man en woof met een breed armgebaar de weg. Dat was tamelijk onnodig geweest. Vivianne hoefde maar op het geroezemoes en de zachte dreunen van een moderne beat af te gaan.

“Ah, nee nee nee”, zei Shao en hij hield Mariëlle aan haar arm tegen. “Jij mag met haar meegaan.” Een prachtige jonge vrouw in een strak leren jurkje stak haar hand uit en nam Mariëlle mee richting de trap, die naar beneden leidde. Shoa knipoogde naar Vivianne en drukte haar een glas champagne in de handen.

Vivianne keek haar ogen uit. De vorige keer had hij hen meegenomen naar de zolderkamer, waar hij een soort SM dungeon had gebouwd. Nu was de ontvangst in een kamer met hoge bewerkte plafonds. Shao had dit gebouw uit de gouden eeuw prachtig gecombineerd met moderne fetisj kunst. Er waren al verschillende gasten gearriveerd en Vivianne herkende er niet een.

“Dag, u bent mevrouw Van Oers, nietwaar?” Een vrouw met prachtig lang blond haar stak haar hand uit naar Vivianne. Ze kon nooit veel ouder zijn dan zijzelf.

“Inderdaad. En u bent?” De vrouw leek geamuseerd dat Vivianne haar niet kende.

“Chrissie. Chrissie Hoffmans.” Vivianne keek glazig. Moest haar dit wat zeggen? “Ik schrijf literotica.” Ongemakkelijk nam Vivianne een slokje uit haar glas, om tijd te winnen. “Zegt je niets?”

“Sorry…” Vivianne haalde haar schouders op en trok een onnozel gezicht, waardoor Chrissie een lach niet kon onderdrukken.

“Ook de eerste keer hier?” Vivianne humde en keek rond. Er waren nog ongeveer vijf of zes personen aanwezig. Iedereen leek wat onwennig. De afstand tussen gesprekspartners was net niet klein genoeg om familiariteit te impliceren.

“Iedereen, denk ik?” Ze wisten het niet.

Een zachte kleine gong klonk en Shao nodigde iedereen uit om hem te volgen naar zijn thuisbioscoop, die gelegen was in de kelder van het pand. Via een steile wenteltrap kwamen ze in een ruimte die aanzienlijk groter was dan ze had kunnen vermoeden. Er was een groot wit scherm en tegenover dat scherm stonden de bioscoopstoelen in een rij opgesteld. Alleen waren dit geen gewone bioscoopstoelen.

Elke stoel was anders en aan elke stoel was op de een of andere manier een soumis vastgebonden. Iedereen keek zijn ogen uit. Shao begon zijn gasten uit te nodigen om de stoelen eens goed te komen bekijken.

De eerste stoel had een gat in de zitting. Daaronder lag een soumis, zodat zijn gezicht door het gat stak. Shao nodigde een van de vrouwen van het gezelschap uit om hier plaats te nemen. Ze slaakte een klein gilletje van genot, trok haar jurk omhoog en ging schrijlings op het gezicht van de jongeman zitten. De andere genodigden applaudisseerden zacht.

Aan de tweede stoel zat een mechanisme met contragewichten. Een naakte soumis hing als het ware met opgetrokken knieën voorovergebogen boven de zitting. Al snel werd duidelijk wat de bedoeling was. Op uitnodiging van Shao ging een van de mannen zitten. Als hij zijn geslacht zou ontbloten, dan kon hij het geketende meisje er met gemak overheen laten zakken.

Vivianne keek of ze zag waar Mariëlle was. Ze bleek op haar rug op een bankje te liggen. Haar benen werden door een spreidstang wijd uit elkaar gehouden. Een van de aanwezige mannen werd uitgenodigd om tussen haar benen plaats te nemen. Zijn gezicht glunderde als dat van een kind in een pretpark.

De volgende stoel was voor Vivianne. Een jonge gespierde man zat met de armen aan de zitting van de stoel vastgebonden. Vivianne nam plaats en Shao trok aan een hendel, waardoor de rugleuning wat begon te hellen en ze achterover zakte. Daardoor werd haar kruis in de richting van het gezicht van de jongeman geduwd. Shao duwde nog een afstandsbediening in haar handen en liep vervolgens naar de volgende stoel. De knopjes op de afstandsbediening triggerden de nieuwsgierigheid van Vivianne. Toen ze op een ervan drukte, begon de zitting zacht te trillen. Daardoor zag Vivianne niet hoe Chrissie een stoel kreeg waar een gigantische stijve penis uit de zitting stak.

Vivianne keek naar het gezicht dat tussen haar benen zat. Het was een vriendelijk gezicht. Een beetje ‘benig’ met een tamelijk grote neus. Het topje van de neus zag er een beetje uit als een aardbei. Vivianne vroeg zich af of ze zich zou moeten voorstellen.

“Ehm, hallo”, zei ze en ze glimlachte. God, wat was dit ongemakkelijk. Het gezicht deed ook een poging om vriendelijk te lachen, maar de grimas verried de ongemakkelijke positie waarin de jongeman zat vastgebonden.

“Veel plezier”, hoorde Vivianne Shao nog zeggen. Het licht werd gedimd en op het scherm verscheen een film die overduidelijk door Shao zelf was opgenomen op een bijeenkomst zoals deze. Prachtige jonge mensen waren vastgebonden in de meest fantasievolle en perverse meubels, zodat anderen gebruik van hen konden maken.

De beelden maakten bij iedereen wat los en het duurde slechts enkele minuten voordat vrijwel iedereen gebruik maakte van de interactieve stoelen die Shao hen had toebedeeld. Vivianne boog voorover en pakte het gezicht van de man tussen haar handen.

“Luister”, zei ze, “ik heb een uitdaging voor je.” De jongen knikte, om aan te geven dat hij begreep dat hij haar instructies moest opvolgen. “Ik wil dat je niet je mond gebruikt. Begrijp je? Geen tong!” Opnieuw knikte de jongeman, voor zover zijn positie dat toeliet. Viviane deed haar wijsvinger in haar mond en maakte die nat met flink wat spuug. Daarna wreef ze het spuug over het topje van de aardbei-neus en gaf er nog een tikje op. “Alleen met je neus. Begrepen?” Daarna zakte Vivianne onderuit en drukte zichzelf tegen het reukzintuig.

Vivianne genoot van de dikke knobbel op de neus. De eigenaar ervan deed zijn uiterste best om ermee langs haar clit te wrijven en haar zo nat mogelijk te maken. Er was voldoende visueel spektakel om Vivianne op te winden, zowel op het witte scherm als om haar heen. Maar juist toen ze dacht dat ze een orgasme aan voelde komen, kwam Shao naast haar staan. Hij hurkte om op gelijke hoogte met haar gezicht te komen.

“Wat fijn om je zo te zien genieten”, zei hij. “En jouw soumis lust er ook wel pap van!” Hij grinnikte om zijn eigen grap, die bij nader inzien helemaal geen grap was. “Weet dat je altijd welkom bent bij me. Ik vraag er niets voor terug. Maar mocht je zelf een keer een leuk feestje organiseren”, Shao keek demonstratief om zich heen om te hinten wat voor feestje hij in gedachten had, “dan hou ik me natuurlijk graag aanbevolen.”

Shao had precies het juiste moment uitgekozen. Hij had Vivianne op haar zwakste moment getroffen. Het moment waarop ‘nee’ zeggen nauwelijks nog mogelijk was. Ze kon slechts kreunen en een langgerekt ‘ja’ uitbrengen.

“Afgesproken, dan”, zei Shao en hij gaf de jongeman tussen de benen van de trillende Vivianne een klopje op zijn hoofd, alsof het een hondje was die zojuist een stok had geapporteerd.

---

‘De Lessen van Vivianne’ is een reeks verhalen. Lees alle verhalen >>>hier<<<