De lessen van Vivianne - een verhaal over onderwerping (deel 32)

Dit verhaal is een vervolg op ‘De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 31)’.

“What the fuck was dat?” Mariëlle stem sloeg een beetje over. Haar kaken waren op elkaar geklemd, omdat ze probeerde op gedempte toon te praten maar toch haar verbijstering door wilde laten klinken. De wielen van de tram maakten een hoge schrille pieptoon en de scharnieren tussen de wagons kraakten toen ze de Van Baerlestraat inreden. Vivianne keek om zich heen. Het was niet druk in de tram en iedereen keek verveeld naar buiten of naar het scherm van hun mobiel. “Wat probeerde die pianolerares van je nou eigenlijk te zeggen?”

Vivianne dacht terug aan haar eigen geschiedenis. Nadat ze een tijd lang de sub was geweest van mevrouw Jovanka, had die haar een soort van weggegeven aan Michael Gimbrère. Waarschijnlijk was dat niet een vrijwillige keuze geweest van mevrouw Jovanka. Net zoals die nu had gesuggereerd dat het wellicht tijd was geweest om Mariëlle ‘uit te lenen’. En toch was dit anders. Want met mevrouw Jovanka had met Vivianne nooit een partner-relatie gehad. Ze was haar trainer. Haar lerares. In vele opzichten. Maar Mariëlle was wel haar geliefde.

Mariëlle probeerde uit alle macht oogcontact met Vivianne te maken. Maar die probeerde na te denken. Als ze meer invloed wilde hebben binnen Du Commande dan moest ze offers maken. En het was maar de vraag of de relatie met Mariëlle daartegen bestand was.

“Je hoeft niets te doen wat je niet wilt. Nooit.” Vivianne pakte de handen van Mariëlle en kneep en schudde ze zachtjes. “Begrijp je dat?” Mariëlle knikte.

“Wat bedoelde ze dan? Wat willen ze dat ik doe?”

De tram kwam met een klein schokje tot stilstand. Bij deze halte stapten ze uit. Ze besloten koffie te gaan drinken bij Café Lusthof. Een cappuccino voor Mariëlle en een latte voor Vivianne.

“Luister, ik wil je iets vertellen over mijn verleden”, zei Vivianne. “Op een gegeven ogenblik gebeurde er iets waardoor mevrouw Jovanka en ik min of meer gedwongen werden om uit elkaar te gaan. Het had iets te maken met dat ik me niet helemaal aan het protocol had gehouden en dat werd mevrouw Jovanka kennelijk kwalijk genomen. Enfin, doet er niet toe. Ik werd in contact gebracht met Michael. Hij werd mijn nieuwe dom. En van hem heb ik veel geleerd.”

Vivianne zweeg even en nam een slok van haar latte. Ze probeerde over de rand van het kopje naar de reactie van Mariëlle te kijken. Ze leek vooral nieuwsgierig.

“Zie je, van hem heb ik geleerd dat onderdanigheid en dominantie heel dicht bij elkaar liggen. Ze zijn als het ware complementair. Als twee kanten van dezelfde medaille. Michael liet me inzien dat de onderdanige soms juist de persoon is met de meeste macht.”

Mariëlle boog voorover. Ze had het gevoel dat het verhaal nu een wending ging nemen die niet voor de oren van de mensen aan het tafeltje naast hen bestemd was. Vivianne zag dit gebaar als een aanmoediging om verder te vertellen.

“Michael had een fetisj. En die fetisj bleek ook zijn zwakte. Steeds vaker nodigde hij jonge jongens uit. Ik was begin twintig en ik schatte dat die jongens ongeveer van mijn leeftijd waren. Zelf was hij achter in de veertig, weet je. Het wond hem op om te kijken hoe ik die jongens pijpte. In het begin bleef het daarbij. Hij boeide bijvoorbeeld mijn handen en gaf me bevelen om zo’n jonge gast te pijpen. Maar daar stopte het niet. Op een gegeven moment begon hij te vragen om het sperma niet door te slikken. Hij wilde kijken hoe ik ermee speelde met mijn tong. Dat wond hem ongelofelijk op. Dat ging steeds een stapje verder. Dan wilde hij me bijvoorbeeld neuken terwijl ik het sperma van zo’n jongen nog in en rond mijn mond had. En weer later wilde hij ook in mijn mond komen na het neuken, zodat zijn zaad zich met dat van die jongen vermengde. Tot het punt dat hij wilde dat ik hem zoende en het sperma in zijn mond liet lopen.”

Vivianne keek even in de ogen van Mariëlle en probeerde te polsen wat ze van dit verhaal zou vinden. Ze zag geen afschuw. Geen jaloezie. Eerder zag ze een warme gloed om het gezicht van Mariëlle. En ze kende die gloed. Het was dezelfde gloed die ze had als ze samen seks hadden. Het verhaal had haar geil gemaakt!

“En dat was het moment dat ik inzag dat ik Michael in mijn macht had. Ik kon hem laten doen wat ik wilde, zolang ik sperma in mijn mond had. Langzaam begon ik de rollen om te draaien. Het fascineerde me. Ik kon hem op zijn knieën laten zitten met zijn mond open, zodat ik het sperma in zijn mond kon laten lopen. Of ik liet hem me schoonlikken als hij bij het neuken in me was klaargekomen. Ik kon hem zelfs naar me toe laten kruipen op handen en knieën. En als ik iets gedaan wilde krijgen, kon ik hem zelfs dreigen om het sperma door te slikken.” Opnieuw zweeg Vivianne even. Ze staarde naar het restje schuim in haar kopje.

“Dit was een geweldige les voor me, Mar. Het maakte me onafhankelijk.”

“En nu wil die mevrouw Jovanka dat jij mij ook uitleent aan iemand. Aan wie dan? Hoe dan? En wat moet ik dan doen?”

Vivianne wist het niet. Ze haalde haar schouders op. “Je hoeft helemaal niets, hè. Weet dat ik je nooit zal dwingen om zoiets te doen. Maar misschien kan het ons helpen om dichter bij de kern van Du Commande te komen. En misschien vind je het zelfs wel leerzaam en leuk?”

“Mariëlle zei niets. Ze staarde alleen naar buiten. En ze bedacht duizend scenario’s, die haar allemaal even geil maakten.