Dit verhaal is een vervolg op ‘De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 27)’.

Er was veel wat Chi Ling Ming met Vivianne wilde bespreken, voorafgaand aan hun meeting met een aantal vooraanstaande diplomaten. Terwijl hun taxi langzaam mee bewoog over de zes banen brede file op de Changan Jie in Beijing, richting het Grand Hyatt Hotel, wist hij toch niet zo goed waar hij moest beginnen. En daarom zaten ze zwijgend naar buiten te kijken. Ze passeerden het prestigieuze art museum.
Vivianne plaatste bijna onmerkbaar een hand op haar buik en concentreerde zich op haar ademhaling. Duizenden gedachten vochten om aandacht in haar hoofd. Het genootschap, de rol van Chi Ling Ming daarin, en die van haar vader, de meeting met de diplomaten, wat werd er van haar verwacht, wat zou ze doen als ze eindelijk kon doorzien hoe het zat? Het werd haar bijna te veel. Ze dwong zichzelf in het hier en nu te zijn, maar kon de paniek nauwelijks onderdrukken.
“Wat wil je eigenlijk dat ik doe?” Ming was blij dat Vivianne de stilte doorbrak. Overmorgen zouden ze een twaalftal diplomaten ontmoeten en Ming had hele speciale plannen. Alleen wist hij nog niet zo goed, of hij Vivianne voldoende kon vertrouwen. Daar was tact voor nodig. Met een schuddend gebaar van zijn pols, kwam zijn horloge onder de mouw van zijn jasje. Als je niet wist dat het een Patek Philippe was, dan zou je niet vermoeden dat dit uurwerkje duurder was dan de Mercedes waar ze nu in zaten. Het was tien uur ’s ochtends in Beijing, vier uur ’s nachts in Amsterdam.
Ming dacht na. In de lange geschiedenis van China was er veel veranderd op het gebied van seksuele moraal. In het oude China waren homoseksualiteit, polyamory en buitenechtelijke relaties heel gewoon geweest. Het was lang de gewoonste zaak dat mannen hun vrouwen uitleenden aan gasten die op bezoek kwamen. Keizers hadden een druk schema om hun concubines te rouleren. Zo had Keizer Sui Yang To in de zesde eeuw – naast de koningin- twee adjunct koninginnen, zes koninklijke bijvrouwen, tweeënzeventig vrouwen en iets meer dan drieduizend , paleismeisjes. Hij had een soort rolstoel waar hij de meisjes in vast bond en die hun benen spreidden in een positie die het voor hem makkelijk maakte om hen te ontmaagden. Hij geloofde dat seks met maagden hem onsterfelijk zou maken. In de veertiende eeuw waren er overal in het land legale bordelen, die een belangrijke inkomstenbron waren voor de staat. Tijdens de Sung dynastie had prinses Shan-Yin haar eigen bed in een van deze bordelen, dat plaats bood aan maar liefst 30 mannen, om haar gelijktijdig te plezieren. Rond het begin van de westerse jaartelling was de huwelijksnacht iets van een ‘groepsgebeuren’. Veel mannen en vrouwen deden mee om het bruidspaar te laten zien hoe het moest.
“Eindelijk beginnen er weer veranderingen te komen in de moraal in China. Na dertig jaar onderdrukking onder de Culturele Revolutie, waarin seks voor het huwelijk en homoseksualiteit verboden was, zijn er nu tekenen van de xingkaifang; een seksuele revolutie. Maar er is nog veel sprake van censuur en ontkenning, weet je.”
Het was geen antwoord op haar vraag, maar de auto stopte en Chi Ling Ming stapte uit en hield de deur open voor Vivianne.
“Eerst gaan we winkelen”, zei hij en met een breed gebaar nodigde hij haar uit om het pand binnen te treden waar ze voor stonden.
Het bleek een soort antiekzaak. Binnen stonden Chinese vazen, kasten, en beeldjes van jade en marmer. Er kwam een vrouw op hen af en het viel Vivianne op dat ze op geen 30 jaar nauwkeurig zou kunnen inschatten wat haar leeftijd was. Ze droeg een rode zijden jurk tot aan de grond met een enorm split aan de zijkant. Ming boog kort en overhandigde haar met twee handen en de handpalmen naar boven gericht een kaartje.
“Fú ěr wǒ”, zei de vrouw, dat kennelijk zoiets betekende als ‘volg me’, want ze draaide zich om en Ming liep achter haar aan. Ze verdween al snel achter een zwaar gordijn achter in de zaak en Ming volgde haar zonder enige aarzeling. Toen Vivianne bij het gordijn was aangekomen en het opzij hield, keek ze in een slecht verlichte gang. De vrouw en Ming gingen een kamertje binnen en Ming gebaarde Vivanne dat ze voort moest maken.
Er verscheen een vergenoegzame blik op het gezicht van Ming toen hij de verbazing in Viviannes ogen zag. De kamer hing vol met leren en rubberen fetish kleding.
“We zoeken iets dat stijlvol is, geschikt is voor een zakelijke bespreking, maar ook iets dat aangeeft dat er met jou niet te sollen valt.”
Ming bleef Vivianne strak aankijken. Maar nog voor ze rond kon kijken, kwam de vrouw van de winkel al op hen afgelopen. In haar hand hield ze een rode latex jurk, met zwarte biezen langs de mouwen, taille en het enorme split. Net als haar eigen zijden jurk zat er een hoog kraagje op, waardoor het iets traditioneel Chinees uitstraalde. Verder gaf ze er een papieren waaier bij – waarvan het handvat bestond uit een aantal houten kralen – en een armband waar een grote kwast aanhing dat veel weghad van een gordijn-embrasse.
“Yōuxiù”, zei de vrouw. Ze lachte uitgelaten en was zelf nog het meest in haar nopjes van haar keuze. Nog voor Vivianne er ook maar iets tegenin kon brengen, had Ming de vrouw al zijn creditcard gegeven.
“Perfect”, zei hij. “Kun je een beetje op extreem hoge hakken lopen? Mooi. Dan gaan we nu naar het hotel. Daar wacht een kapper op je.”
“Ho, wacht, Chi Ling.” Het ging Vivianne nu even te snel. “Luister ik ben kamerlid, weet je nog? Stel je voor dat er een foto in De Telegraaf komt van mij met … dit aan. Opgetut tot jouw concubine? Wat denk jij nou?”
Maar Ming glimlachte slechts. “Geloof me. Waar wij heengaan zal geen pers zijn. En jij zult zeker niet mijn concubine zijn. In tegendeel. Jij zult de geschiedenis zich laten herhalen, als je hen zult dwingen je te behandelen als prinses Shan-Yin.
‘De Lessen van Vivianne’ is een reeks verhalen. Lees alle verhalen >>>hier<<<.
- Three Ages Onahip – review - 24 maart 2025
- Leviticus 18 - 20 maart 2025
- Liebe Seele – Manga Masturbator NANAMI – review - 18 maart 2025
One thought on “De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 28): Beijing”