Dit verhaal is een vervolg op ‘De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 18)’.
In de zalen beneden was het drukker dan verwacht. Vivianne liep vlak achter Michael door de menigte. Ook nu was iedereen gekleed in donkere avondkleding en gingen alle mannen en vrouwen schuil achter een of ander masker. Michael leek precies te weten waar hij heen wilde. Zo nu en dan knikte hij vriendelijk naar de mensen die hij passeerde en Vivianne volgde, tot ze bij een deur kwamen die toegang gaf tot een enorme ruimte. Met een handgebaar maakte Michael duidelijk dat ze hier naar binnen moesten.
In de zaal was een soort expositie gaande. Of misschien was ‘beurs’ een beter woord. Langs de muren van de ruimte waren allemaal kleine ‘stands’, waar verschillende ingenieuze, indrukwekkende en soms angstaanjagende meubels, seksspeeltjes en martelwerktuigen ten toon werden gesteld en gedemonstreerd. Vivianne keek haar ogen uit.
Michael bleef even stilstaan bij een machine, die met een enorme snelheid en kracht een dildo kon laten voortbewegen. Een van de andere bezoekers liet zijn soumis vastbinden op een meubel voor een demonstratie. De standhouder bracht vakkundig een dikke laag glijmiddel aan en bracht de machine in stelling. Terwijl de dildo langzaam in en uit de vastgebonden dame ging, gaf de standhouder een droog en technisch verhaal over het toerental en de bedieningsknoppen. Michael keek naar Vivianne, die veinsde dat het haar allemaal niet zo veel deed. De machine werd op volle snelheid gezet om het publiek te imponeren, maar Michael trok Vivianne mee naar de volgende stand.
Daar was een dik touw gespannen tussen twee wielen. In het touw zaten op onregelmatige afstanden dikke knopen. Vivianne had geen idee wat de bedoeling was en wilde nieuwsgierig blijven kijken, toen de demonstratie begon. Een van de propriétaires ontkleedde zijn soumis, op haar hooggehakte schoenen na. Die stapte over het touw, dat nu strak stond tussen haar benen. Ze moest zelfs een beetje op haar tenen staan. De standhouder drukte op een afstandsbediening, waardoor het touw langzaam in beweging kwam. Het touw kon zowel vooruit als achteruit bewegen en gleed daardoor in de gewenste richting tussen de schaamlippen van de vrouw. Het zag er niet erg comfortabel uit voor de dame in kwestie, maar dat zal ook niet de bedoeling zijn geweest. Elke keer als een van de knopen langs haar clitoris gleed kreunde de vrouw diep. Vivianne verbaasde zich over de vindingrijkheid van de uitvinders.
“Interessant?”, vroeg Michael. Vivianne haalde haar schouders op, alsof het haar allemaal niet zo veel deed. Ze was doodsbang dat hij haar ook liet plaatsnemen op het snijdende touw. Ze besloten door te lopen en passeerden enkele stands met leren zwepen en buttplugs van enorme omvang, meubilair waar mensen in de meest onvoorstelbare houdingen aan konden worden vastgebonden, fetisj kleding en zelfs pillen en poeders met geestverruimende werking.
Michael bleef weer staan bij een stand met verschillende urinoirs. De afvoer van een van de urinoirs was verbonden met een masker, dat op het hoofd zat van een geknielde man. Bij een ander exemplaar, zat het urinoir juist onder het hoofd van een vrouw. Vivianne wilde eigenlijk niet weten wat hier de bedoeling van was. De afkerigheid van Vivianne amuseerde Michael, die naar de standhouder liep.
“May I?”, zei Michael, terwijl hij zijn gulp al openmaakte.
“Of course!”, zei de standhouder verheugd. Hij leek blij dat hij zijn zelfbedachte meubels eindelijk kon demonstreren. Maar nog voor hij uitleg kon geven over het materiaal en de duurzaamheid, stak Michael zijn slappe lid in de mond van de vrouw die boven het urinoir was gebonden.
“No, no”, probeerde de standhouder nog. Dit was kennelijk niet zoals hij het bedacht had. Maar Michael liet zijn plas al lopen en duwde zijn dikke geslacht zo ver mogelijk in de mond van dit menselijke toilet. Het kostte haar duidelijk moeite om de penis en het lopende vocht in te slikken. Toch duwde Michael zich nog verder in haar mond, waardoor de vrouw begon te kokhalzen. Tranen liepen over haar wangen en de urine sijpelde langs haar mondhoeken in de opvangbak. Toen Michael klaar was, trok hij zijn lid uit haar mond en de vrouw braakte zijn urine in een dikke straal uit, waardoor meer dan de helft naast de opvangbak op de grond terecht kwam.
“I think your creation needs some more work”, merkte Michael sarcastisch op, voordat hij Vivianne mee trok en de standhouder verbijsterd en kwaad achter liet. “Fucker”, mompelde Michael.
Bij de volgende stand hingen twee mannen aan vleeshaken die door de huid van hun rug was gestoken. Juist toen ze wilden gaan kijken werd hun aandacht getrokken door een grote gong.
“Het is tijd”, zei Michael en hij gebaarde dat Vivianne hem moest volgen. Ze liepen door enkele gangen tot ze in een kamer kwamen waar een grote tafel stond. De propriétaires namen plaats aan de tafel, terwijl de soumises aan de rand van de kamer bleven staan. Vivianne keek om zich heen. Ze herkende enkele van de soumises. Dit waren kennelijk de uitverkorenen die in aanmerking kwamen om toegelaten te worden tot de Commande du Deuxième Cercle. Ze dacht ook mevrouw Jovanka te zien en ze probeerde tevergeefs haar aandacht te trekken. Er waren een zestal soumises. Hen werd verteld dat ze onder de tafel plaats moesten nemen en de gasten allemaal oraal moesten bevredigen. ‘Allemaal’, benadrukte een vrouw in een donker gewaad. ‘Geen uitzondering’. En ze mochten pas stoppen als ze daartoe het teken kregen.
Terwijl er grote schalen met zeevruchten werden binnengebracht, kroop Vivianne op haar knieën onder de tafel. Ze keek de anderen vragend aan. Sommigen begonnen zonder aarzeling een broek open te knopen, of deden een rok omhoog, om met hun hoofd tussen de benen van een van de gasten te duiken.
Vivianne meende zich te herinneren waar de vrouw was gaan zitten, van wie zij dacht dat het mevrouw Jovanka was. Het leek haar fijner om diensten te bewijzen aan iemand die ze al kende, dan dat ze het geslacht van een wildvreemde ter hand zou nemen. Op handen en knieën kroop ze naar het andere eind van de tafel, in de hoop dat ze op zijn minst de schoenen of de kleding zou herkennen. Vivianne dacht zeker te zijn dat ze bij de juiste benen was aangekomen. Ze zou die prachtige benen, die ze altijd zo had bewonderd, uit duizenden herkennen. Maar toch twijfelde ze nog.
Op het moment dat ze alle moed had verzameld en haar handen op de knieën legde, van wie ze dacht dat ze tot mevrouw Jovanka behoorden, kwam een van de mannelijke soumises geknield naast haar zitten. Hij knipoogde en lachte naar haar en liet toen zijn handen over de broek glijden van de man die naast mevrouw Jovanka zat. Of tenminste, de vrouw waarvan Vivianne dacht dat zij het was. Vivianne bleef even kijken naar de man naast haar. Hij was achter in de 20, of zo, en had een zuid Europees uiterlijk. Spaans, of Italiaans misschien. Behendig maakte hij de riem en de gulp van de man los en met twee handen trok hij de broek wat naar beneden om beter bij de half harde penis te kunnen die daardoor bloot kwam.
De eigenaar van de penis schoof wat onderuit, om de soumis wat meer ruimte te geven. Daardoor kwam er ook wat meer licht onder de tafel. Vivianne keek nog eens goed naar de buik van de man en schrok.
“Kom Vivianne. Kleed je uit.” Mamma trok de pyjama van Vivianne over haar hoofd. Het geluid van het bad dat vol liep, galmde door de badkamer. Vivianne rilde. De tegelvloer voelde koud aan. Ze sloeg haar armpjes om zich heen om zich warm te houden. Mamma liet een dikke straal badzeep uit een enorme fles in het badwater lopen. De zeep was paars. Vivianne hield van paars. Het was haar lievelingskleur. De badkamer begon naar bloemetjes te ruiken.
“Lekker ruikt dat, mamma.” Mamma knikte en lachte. Met haar hand verspreidde ze de zeep in het water. Een dikke laag wit schuim begon zich te vormen. Vivianne giechelde toen mamma haar onder de oksels pakte om haar in het bad te zetten.
“Heet!”, zei Vivianne en ze zoog lucht tussen haar lippen. De deur ging open en haar vader kwam binnen. Hij had een bootje in zijn handen. Om zijn middel had hij een dikke witte handdoek geslagen.
“Mag ik er bij?” Natuurlijk mocht dat. Vivianne kirde van plezier. Haar vader liet de handdoek op de grond vallen en stapte snel in bad.
“Wat is dat?” Vivianne wees op een grillige bruine vlek op de buik van haar vader.
“Dat? Oh, dat heet een pigment vlek”, zei hij en hij liet zich zakken onder het schuim.
Een enorme woede begon op te borrelen, als een vulkaan die op het punt staat om uit te barsten. ‘Zie je nou wel’, dacht Vivianne. Het was wel degelijk haar vader die ze hier had gezien. En nu zat hij daar. Naast haar. En liet zich aftrekken en pijpen door een kerel! Gadverdamme! Ze moest er niet aan denken dat zij daar zelf had kunnen zitten. Hoe godvergeten pervers was dit? OK, ze had vrijwillig deelgenomen aan dit circus en ze was opportunistisch genoeg om in te zien dat het haar kansen voor de toekomst zou vergroten. Maar jesus! Haar eigen vader had haar hier geïntroduceerd. En nu scheelde het maar een haar of ze had hem moeten pijpen? Nou, alles behalve dat!
Ze wilde de man naast haar wegduwen. Een mes pakken en de pik van haar vader afsnijden. Of zo hard op de kop van de man naast haar slaan dat hij hem er af zou happen. Iets. Maar Vivianne deed niets. Ze bleef zitten en staarde naar het hoofd van de man, die op en neer ging in de schoot van haar vader. Haar maag keerde zich om en een plasje kots golfde over de schoen van haar vader.
‘De Lessen van Vivianne’ is een reeks verhalen. Lees alle verhalen >>>hier<<<.
- NBRplaza bestaat 20 jaar! En dat vieren we met korting en een geweldige OhYes win-actie! - 31 januari 2025
- Well-Rounded Girl MAX-SOFT onahole – review - 29 januari 2025
- OhYes Wave prostaat stimulator – review - 20 januari 2025