Dit verhaal is een vervolg op ‘De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 17)’.

Opnieuw werd er op de deur geklopt. Aan de manier waarop er wordt geklopt kun je veel aflezen. Het waren drie tikken. Tussen elke tik zat een korte beheerste pauze. Het was geen bons. Het was niet luid. Het was het soort tik die je met de knokkel van slechts je wijsvinger maakt. Nu was het zo ver. Dit was het moment. Vanavond was de laatste ceremonie. Daarin zou worden bepaald wie definitief toegelaten zou worden tot ‘Du Commande du Deuxième Cercle’.  Vivianne en Petra keken elkaar aan. Beiden droegen ze een soort toga van wit katoen, die tot net tot onder hun billen reikte. Een strikje in een klein koordje zorgde ervoor dat de toga niet open zou vallen en hun verder volledig naakte lichaam zou tonen.

Petra knipoogde veelbetekenend. Ze veegde een lok achter het oor van Vivianne en stapte toen op de deur af. Vol enthousiasme zwaaide ze die open, in de verwachting dat er een bediende zou staan die hen op kwam halen. Maar in plaats daarvan stond er een man van in de veertig. Licht grijzend en met een donker pak in een nauwsluitende Italiaanse snit. De man keek onbeschaamd in de ogen van Petra en tot haar eigen verbazing maakte haar dat verlegen.

“Ik ben Michael. Michael Gimbrère”, zei hij, maar hij stak haar geen hand toe om haar de gelegenheid te bieden zich voor te stellen en hij verwachte overduidelijk ook geen antwoord. In plaats daarvan liep hij de kamer in. In in het voorbijgaan zei hij zacht maar gedecideerd tegen Petra dat ze de deur moest sluiten.

“Hallo, Michael.” Vivianne begroette haar ‘oefenmeester’, zoals hij zichzelf de laatste keer noemde. Ze klonk ontspannen en zelfverzekerd. Ze kuste hem op zijn wang. Petra kwam naast haar staan. Dus dit was de man die zich nu de eigenaar van Vivianne noemde? Michael knoopte zijn colbertje los en nam plaats op een fauteuil. Terwijl de vrouwen hem afwachtend aankeken, nam hij de kamer in zich op.

“Vivianne”, begon hij. “Ik ken je nog niet zo lang. Zo meteen zal de inauguratie plaatsvinden en dan zal er besloten gaan worden of je wordt toegelaten tot Du Commande.  Allereerst, gefeliciteerd. Jullie beiden. Dit is een memorabel moment.”

Vivianne glimlachte. Hell yeah. Dit zou inderdaad weleens een heel erg memorabel moment kunnen worden voor de gehele orde van mafketels. Ze zouden wensen dat ze haar nooit zouden hebben toegelaten. Wacht maar. Ze was vastberaden om tot de bodem uit te zoeken hoe het zat met de dood van Bas en de rol die haar vader daar in had gehad.

“Maar …” In de pauze die volgde keken Petra en Vivianne elkaar aan. ‘Wat nou weer?’ “Van onze leden wordt wel het een en ander verwacht.” Opnieuw liet Michael een pauze vallen. Hij deed zijn best om verveeld te lijken en bekeek zijn gemanicuurde nagels. “Weet je, Vivianne, ik heb je CV bekeken en die ziet er geweldig en veelbelovend uit. Gisteren heb je ook laten zien dat je kunt gehoorzamen. Ik verlang echter meer van je. Meer dan dat.”

Petra keer argwanend naar de man die zojuist binnen was komen wandelen. Het liefst wilde ze haar vriendin in bescherming nemen, want er was iets in deze man dat haar helemaal niet beviel. Wie dacht hij wel dat hij was? Nog voor ze iets kon zeggen, legde Vivianne een hand op haar onderarm, waarmee ze ten teken gaf dat ze zich koest moest houden. Het werd Petra al snel duidelijk dat ze iets van plan was. Vanmiddag zat ze nog te trillen als een blaadje in de wind, vastbesloten om hier weg te gaan, en nu was ze de rust zelve.

“Vertel, Michael; wat is het dat je meer verlangt”, zei Vivianne. Michael zakte wat onderuit en ging wijdbeens zitten.

“Een goed lid van Du Commande moet niet alleen laten zien dat hij – of zij in jouw geval – zich kan onderwerpen. Dat zou te gemakkelijk zijn. Zie je, onderwerping kan ook een zekere passiviteit inhouden; Doen wat je gezegd wordt. Initiatiefloos. Weet je, dat kan allemaal gespeeld zijn. Wij, of liever ik, eis van een aspirant lid dat ze ook aantoonbare leiderschapscapaciteit heeft. Gehoorzaam hem die boven je staat, maar wees dominant naar de persoon beneden je.”

Vivianne knikte alleen. Waar wilde hij naartoe met zijn betoog?

“Daarom, lieve Vivianne, wil ik dat je me laat zien wat jouw verborgen verlangens zijn. Ik wil nu niet dat je mijn commando’s opvolgt, begrijp me goed. Nee, ik wil dat je opdrachten uitdeelt. Niet aan mij. Maar aan haar.” Michael wees naar Petra, die onthutst opkeek.

“Wablief?” Petra stond versteld van zoveel arrogantie. Wat dacht hij wel? Dat komt hier een beetje binnenlopen en begint eisen te stellen en opdrachten uit te delen. Petra gehoorzaamde mevrouw Jovanka en niemand anders. Vivianne suste haar door opnieuw haar hand op haar arm te leggen. “What the fuck, Viev?!”

Maar Vivianne leek precies te begrijpen welk spel Michael speelde. Met een simpele beweging maakte ze het koordje van Petra’s toga los, die daardoor open viel en haar jonge slanke lijf toonde.

“Kleed je uit voor Michael en ga op je knieën zitten”, zei Vivianne. Haar stem was een paar octaven lager dan normaal.

“Viev, dit is niet chill!”, siste Petra, maar Vivianne bleef standvastig. Met haar hoofd maakte ze een gebaar waardoor haar vriendin zich gedwongen voelde de toga af te doen en op haar knieën voor Michael te gaan zitten. Ze sloeg haar ogen neer.

“Kijk me aan, Petra. Zet je knieën zo wijd mogelijk uit elkaar.” Met haar voet duwde Vivianne tegen de binnenkant van de knieën van Petra. Het was duidelijk dat ze geen tegenstand duldde. Met een lange haal likte Vivianne een paar keer langs haar eigen vingers. Daarna boog ze traag voorover en haarde haar natte vingers tussen de benen van Petra, die daardoor licht schokte. “Vinger jezelf met rechts. En gebruik je andere hand om in je tepels te knijpen. Maak ze hard. Doe jezelf pijn.”

Petra gehoorzaamde. Haar ogen vertroebelden, maar ze verloor het oogcontact niet met Vivianne. Haar rechterhand draaide bedreven rondjes rond haar clit en met de andere trok ze haar tepels stijf.

“En jij”, Vivianne wende zich tot Michael. “Ik weet dat je haar wilt likken. Je wilt dat jonge kutje proeven.”

Michael opende zijn mond om antwoord te geven, maar de vingers van Vivianne op zijn lippen waren duidelijk. Van hem werd geen reactie verwacht. Alleen dat wat Vivianne wilde was nu van belang. Ze had het in zich en dat zou hij weten ook.

Petra begon al licht te schokken. Het duurde bij haar nooit lang om bij zichzelf een orgasme op te wekken.

“Stop”, zei Vivianne. “Doe je natte vingers in zijn mond.” Opnieuw gehoorzaamde Petra. Ze was verbaasd dat haar vriendin zo’n rust en ontzag uitstraalde, waardoor het voor haar haast onmogelijk was om tegen te stribbelen. Op haar knieën schoof ze naar voren, tussen de benen van Michael. Nog steeds hield ze oogcontact met Vivianne. Zelfs toen Michael gretig de zoete sappen van haar vingers likte. Ze schoof haar wijs-, middel- en ringvinger in zijn mond alsof ze hem daarmee neukte.

“Genoeg. Maak zijn broek open en haal zijn pik eruit. Goed zo. Nu doe je je handen op je rug Petra. Maak hem hard. En gebruik alleen je tong.” Godverdomme, ze wilde alleen laten zien dat ze het in zich had, toch kon ze niet voorkomen dat ze enorm opgewonden werd van dit spel. Het kostte Vivianne moeite om in haar rol te blijven en daarom liep ze om Michael heen, ging achter hem staan en plaatste haar handen op zijn schouders. Uit zijn gezichtsveld kon ze even haar rust hervatten.

“Nee, nee, niet zuigen. Alleen likken. Maak hem hard. En hou je handen op je rug.” Uit het zicht van Michael duwde Vivianne even haar hand onder haar eigen toga. Fuck, wat was ze nat. Niets laten merken, beet ze zichzelf toe. Nog even wachten tot het Michael grijs voor de ogen wordt. Bij elk likje van de tong van Petra, maakte de pik kleine sprongetjes. Het was een indrukwekkende penis. Niet extreem groot, maar zeker ook niet te klein. Er zat een kleine kromming in en de eikel was dikker dan de schacht. Inmiddels glom hij van het speeksel.

Nu nam Vivianne ook op haar knieën plaats, naast Petra, tussen de benen van Michael. Voorzichtig nam ze zijn penis in de hand en kneep er zacht in, alsof ze hem taxeerde en beoordeelde. In de ogen van Michael las ze zijn vurige wens om door beide dames tegelijk oraal bediend te worden, maar hij bleef in zijn rol en liet alle besluiten bij Vivianne. Die nam zijn stijve in haar hand en stak die recht omhoog.

“Draai je om en ga hier op zitten”, zei ze tegen Petra. Die deed wat haar werd opgedragen. Traag liet ze zich over Michael’s pik zakken. Als ze zelf niet zo nat was geweest, dan had haar speeksel op de harde pik er wel voor gezorgd dat hij haar makkelijk kon vullen. Zodra hij in haar was, haalde Vivianne haar hand weg en ging ze weer rechtop staan.

“Kijk me aan. Allebei.” Vivianne kneep hard in de tepels van Petra en sloeg haar een paar keer op haar billen. Michael grinnikte, maar daaraan kwam snel een einde toen Vivianne hem met de vlakke hand in zijn gezicht sloeg. “Geen geluid. Allebei!”, zei ze streng.

“Neuk hem!” Ze greep Petra nu bij haar keel. “En koppen dicht!”

Het was muisstil in de kamer. Alleen het soppende geluid en het kletsen van de twee lichamen was te horen. Soms ontsnapte er een lichte kreun of een zucht uit een van de monden van het stel. En elke keer als dat gebeurde siste Vivianne als een surveillant tijdens een tentamen. De bewegingen van Petra werden al snel ongecontroleerd en Michael probeerde met ingehouden adem omhoog te stoten. Hun ademhaling werd onregelmatig. Het deed haar denken aan Bas, die ook nooit geluid maakte en alleen plichtmatig en mechanisch neukte tot hij met een diepe zucht zijn zaad in haar liet sijpelen.

“Kijk me aan! Blijf me aankijken!” Vivianne klonk onverbiddelijk. Het zweet parelde op het voorhoofd van Michael, die duidelijk moeite had om zijn ogen op Vivianne gericht te houden. Liever had hij naar zijn schoot gekeken, zodat hij kon zien hoe zijn penis keer op keer in de schoot van Petra verdween. En Petra? Die maakte vastberaden bewegingen om het onvermijdelijke zo min mogelijk uit te stellen.

Het was een soort oerkreet, die Michael slaakte. Het klonk alsof iemand een mes in een autoband stak en alle lucht er in enkele seconden uitspoot. Zijn handen grepen de heupen van Petra in een poging nog dieper in haar te stoten. Petra stak haar hand tussen haar benen. Ze had nog een paar stoten extra nodig, en haar eigen behendige vingers op haar clit. Tenminste, dat wilde ze. Vivianne dacht daar echter anders over. Ze trok Petra haast van hem af.

“Nee. Stop!” Vivianne klonk niet kwaad of geschokt, maar eerder kalm. “Het gaat hier niet om jou, Peet. En nu: schoonlikken!”

Michael lag nog na te hijgen met zijn hoofd in zijn nek, toen Petra gehoorzaam en teleurgesteld zijn halfharde geslacht in haar mond nam en zijn sappen die vermengd waren met de hare begon af te sabbelen. Het duurde enkele ogenblikken, misschien slechts een seconde of tien, voordat Michael weer bij positieven kwam. Hij keerde terug in zijn rol, duwde Petra van zich af en fatsoeneerde zijn kleding. Zonder Vivianne of Petra een blik waardig te gunnen stond hij op en liep hij richting de deur. Toen draaide hij zich nog even om, vlak voordat hij de kamer verliet.

“Jullie worden beneden verwacht. Wees niet te laat.”

‘De Lessen van Vivianne’ is een reeks verhalen. Lees alle verhalen >>>hier<<<.