Dit verhaal is een vervolg op ‘De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 16)’.
Door haar voeten tegen elkaar te wrijven probeerde Vivianne ze warm te maken. Ondanks de dikke sokken die ze draagt, leken haar voeten ijsklompjes. Petra gaf een kopje thee aan, dat Vivianne met twee handen omklemde. Ze sloeg haar armen om de schouders van Vivianne en deed een verwoede poging om haar trillingen tot bedaren te dwingen.
“Weet je het zeker?”, vroeg Petra. Het is niet helemaal duidelijk welke beweging Vivianne met haar hoofd maakte. Haar hele lichaam bibberde en schudde.
“Ik ben er helemaal klaar mee. Waar zijn we in verzeild geraakt?” Vivianne rekte haar armen en benen. Die vervloekte stijfheid. Zelfs na een avond flink sporten in de sportschool had ze zelden zo’n spierpijn.
“Maar je bent er bijna! Wé zijn er bijna. Waarom zou je nu opgeven?”
“Het is geen kwestie van opgeven. Ik wil gewoon weer controle over mijn leven. Het leek allemaal leuk om nieuwe ervaringen op te doen, maar mevrouw Jovanka heeft me kennelijk gewoon weggegeven aan die Michael. Alsof ik een ding ben, Petra. We zijn gewoon een speeltje waar je mee kunt sollen en die je aan iemand cadeau kunt doen. Nou, mooi niet. Bekijk het!” Een rilling ging door het hele lijf van Vivianne en ze morste bijna wat hete thee, omdat ze gelijktijdig aan het drinken was. “Echt hoor, ik ga mijn safeword gebruiken. Dan maar geen lid van dat clubje van ze.”
Petra’s handen wreven onafgebroken over de armen en rug van Vivianne. Ze gaf haar een kusje op haar slaap. Het was lastig te bevatten wat Vivianne de afgelopen dagen had moeten doorstaan. Het zag er allemaal zo veelbelovend uit. Ze was uitverkoren door Catherine, maar tijdens de inauguratie ging er iets vreselijk mis. Vivianne had gedacht dat ze haar vader had gezien. Ze was zich vanzelfsprekend kapot geschrokken. Daarna volgde een fikse straf, omdat ze zich niet aan het ritueel had gehouden. En dan werd ze ook nog door een of andere totaal onbekende toegeëigend.
“Ik snap je wel. Denk ik.” Petra had medelijden met dit trillend stukje mens in haar armen. “Maar denk je niet dat je je toekomst vergooid? Ik bedoel … veel leden van Du Commande du Deuxième Cercle kwamen op hooggeplaatste posities terecht.”
“Wat kan mij die verdomde Commande nou schelen? Dan maar geen belangrijke baan, ofzo. Weet je, miljoenen mensen zijn heel erg gelukkig met het leven dat ze leiden, zonder dat een of ander broederschap bepaalt wat ze moeten doen en laten.” Vivianne trok haar knieën op en sloeg haar armen eromheen. Met de rug van haar hand veegde ze langs haar ooghoeken, om de eerste opdoemende tranen weg te vegen. Ze kon nog maar moeilijk geloven dat haar vader hierbij betrokken was en dat hij haar willens en wetens hierin had verwikkeld. Wat was er gebeurd met ‘zijn kleine meisje’ die hij ‘altijd zou beschermen’? Mooi is dat. Hij laat haar keiharde seks hebben met de maatjes van zijn clubje.
“Weet je”, zei Vivianne, “het zou me helemaal niets verbazen als mijn vader betrokken is bij de dood van Bas.” Het was gewoon een kwestie van één plus één. Het kon gewoon niet anders. “Die hele Commande is gewoon een grote corrupte zooi van een paar mensen die denken dat ze boven de wet staan en de wereld naar hun hand kunnen zetten.”
Petra wist niet wat ze moest zeggen. Vivianne zou best eens gelijk kunnen hebben. Het was allemaal wel erg toevallig en ook behoorlijk vreemd, als je er goed over nadacht.
“Dus? Wat ga je nu doen?”
“Wat denk je zelf? Djeez, Peet. Als er nog één keer iemand zijn poten naar me uitsteekt, dan ben ik hier pleite!” Vivianne begon ongecontroleerd te snikken. Petra rechtte haar rug en pakte haar vriendin bij de schouders.
“Als je dat doet, dan trekken zij aan het langste eind, Viev. Denk na! Als je opstapt, dan is er geen enkele mogelijkheid meer om achter de waarheid te komen.” Waar Vivianne’s lichaam hiervoor trilde en bibberde, leek er nu een rust over te zijn neergedaald. Vivianne strekte haar benen en plaatste haar voeten gedecideerd op de vloer. Verdomd, Petra had gelijk. Niet alleen was er maar één manier om achter de waarheid te komen, als ze dit hele stinkende zaakje wilde ontmantelen, dan kon dat alleen door te infiltreren. Vivianne pakte Petra’s gezicht in haar armen en zoende haar lang op haar mond.
“Dat is het!”, zei ze en ze lachte gemaakt. “Natuurlijk, dat ik daar zelf niet aan heb gedacht!” Petra lachte gemaakt terug. Ze was er niet zeker van wat ze had gezegd om Vivianne van gedachten te laten veranderen, maar ze was wel blij dat ze niet alleen achterbleef.
Vanaf de gang werd er plots hard op de deur geklopt.
“Fifteen minutes. You are awaited downstairs in fifteen.”
Vivianne knipoogde opgetogen naar Petra en trok haar enthousiast mee richting de douche. Ze lachten voor het eerst die avond.
‘De Lessen van Vivianne’ is een reeks verhalen. Lees alle verhalen >>>hier<<<.
- 6 suggesties om zelf (nog snel even) een sexy Adventskalender te maken - 6 december 2024
- Coital Alignment Technique: Hoe je de clitoris aandacht geeft tijdens de coïtus - 6 december 2024
- Urethral Fuck Twist Otokonoko Orgasmic Suction – review - 29 november 2024
You might also like
De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 13): Bas
De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (Deel 1: De definitie van discipline)
De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (Deel 3: De kleedkamer)
De lessen van Vivianne – Een verhaal over onderwerping (Deel 4: Regels)
De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 14): de inauguratie