Dit verhaal is een vervolg op ‘De lessen van Vivianne – een verhaal over onderwerping (deel 13)’.
Het visgraatparket voelde verrassend warm aan, onder de blote voeten van Vivianne. Er was haar vertelt stil te staan en recht voor zich uit te kijken en dat koste haar bijzonder veel moeite. Zowel links als rechts van haar stonden enkele soumises; onderdanige mannen en vrouwen. En allemaal waren ze net als zij vrijwel helemaal naakt. Of eigenlijk waren ze gewoon volledig bloot, op een masker na. Een enkeling had een riempje, of een ketting om. Vivianne droeg bijvoorbeeld naast een masker ook een zilveren enkelbandje en een paar grote oorbellen. Het liefst zou ze hen allen willen bekijken, hun lijven bespieden. Rechts van hen zat een groepje mensen op een rij stoelen. Ze waren allen gekleed in avondkleding. Hoewel ook zij allemaal gemaskerd waren, had Vivianne haar pianolerares met gemak herkend aan de manier waarop ze haar delicate lijf bewoog. Het was een fijn gevoel, om mevrouw Jovanka in de buurt te hebben. Vreemd genoeg voelde ze zich daardoor op haar gemak gesteld.
Vivianne ondervond een gevoel van trots en opwinding, zoals ze die voor het laatst had gevoeld toen ze haar VWO diploma uitgereikt kreeg. Ze wiebelde met haar tenen, omdat haar voeten vastplakten aan de vloer. Hoewel mevrouw Jovanka haar wel het een en ander had verteld, was ze daarin toch altijd vaag gebleven. Daardoor had Vivianne geen idee wat ze kon verwachten van deze avond. Ze onderdrukte de neiging om te zwaaien naar mevrouw Jovanka en ze rechtte haar rug.
“Votre attention!” Vanuit een onverlichte hoek in deze ruimte klonk een bombastische stem, die de aandacht van alle aanwezigen trok. Er klonk licht geroezemoes op toen uit het donker een gezelschap kwam aanlopen. Voorop liep een vrouw in een zwart leren jurk, die haar borsten onbedekt liet. Achter haar liepen een aantal mensen wiens gestalte verscholen ging onder een zwarte cape met capuchon. De vrouw ging voor de group soumises staan, op een paar meter van Vivianne. De vijf personen met de mantels bleven achter haar staan. Ze hief haar handen in de lucht, waardoor ze iets weg kreeg van een soort hogepriesteres, ofzo. Het gemurmel verstomde direct en Vivianne hield haar adem in. Ze was er zeker van dat er nu iets belangrijks gezegd zou worden. De seconden die volgden voelde aan als minuten.
De vrouw liet haar armen zakken en vrijwel gelijktijdig lieten de personen achter haar hun mantel vallen. Er was een eensluidende zucht van verwondering te horen toen er vijf naakte mannen onder schuil bleken te gaan. Vivianne wist niet waar ze kijken moest. Deze mannen hadden prachtige afgetrainde lichamen en hun penissen stonden allemaal fier omhoog. Het was wel duidelijk om welke eigenschap deze mannen waren verkozen om daar te zijn! Luid lachend liep de vrouw op haar hoge hakken voor de mannen langs. Het was een demonisch lachje, waarmee ze duidelijk wilde maken dat ze iets van plan was. Iets waarvan je wel kon vermoeden wat dat was, maar waarvan je het toch niet zeker wist. Bij elke man die ze passeerde liet ze haar vingers even langs de enorme erectie gaan. Ze haakte haar vingers achter elke gigantische pik tot deze als een tuimelaar weer terugveerde in de oorspronkelijke imposante positie.
Vivianne merkte dat haar keel droog werd, waardoor slikken moeizaam werd. Haar ogen volgden de hand van de vrouw en met bewondering keek ze hoe de vrouw de penissen bespeelde. Zonder haar tred in te houden liep de vrouw nu richting de rij soumisses. Het deed Vivianne denken aan een inspectie, zoals ze dat weleens had gezien bij een militaire parade. De vrouw nam iedereen in zich op. Bij de een deed ze het masker recht, bij de ander kneep ze zacht in een tepel of draaide ze met haar vingers door het weinige schaamhaar. Bij Vivianne bleef ze stilstaan. Vivianne probeerde de blik van de vrouw te ontwijken en keek strak voor zich uit. De vrouw kwam dichterbij en pakte de kin van Vivianne. Ze trok haar gezicht wat naar zich toe. Vervolgens kuste ze Vivianne vol op haar lippen. De zoen was bedwelmend en het was op een vreemde manier een prettige gewaarwording om plotseling de tong van de vrouw langs haar lippen te voelen. Het smaakte naar anijs.
“Je vous aime bien”, zei de vrouw met een hese stem en ze pakte de hand van Vivianne, die de vrouw nu gedwee volgde. Er werd haar een plaats aangewezen, in het midden van de toeschouwers. Vrijwel direct gingen er een aantal schijnwerpers aan, die haar lieten baden in het licht, maar die tegelijkertijd zo verblindend waren dat Vivianne er duizelig van werd. Met haar hand probeerde ze haar ogen te beschermen. Daardoor kon ze zien hoe de overige soumises door de vrouw richting de vijf naakte mannen werden gedirigeerd. Elke naakte man kreeg twee soumises toegewezen. Vivianne kneep haar ogen tot spleetjes om te kunnen zien dat de soumises op hun knieën plaatsnamen en de enorme penissen begonnen te masseren en likken. Zowel de vrouwelijke als de mannelijke soumises volgden de aanwijzingen gehoorzaam en gewillig op. Vivianne probeerde de reactie van het publiek te zien op deze vijf mini-orgies, maar door het felle licht zag ze nog uitsluitend silhouetten waar ze eerst nog individuen kon ontwaren.
Nu kwam de vrouw in de zwart leren jurk naast Vivianne staan. Ze knipoogde en glimlachte, waardoor Vivianne ontspande. Voor even. Want direct stak de vrouw een hand tussen Vivianne’s benen en haalde vakkundig een vinger tussen haar schaamlipjes. Vivianne merkte daardoor pas hoe nat ze eigenlijk zelf al was geworden. Verbluft keek Vivianne hoe de vrouw de vinger in haar mond stak, aangemoedigd door een luid gejoel en applaus uit het publiek.
“Vous, ma fille, allez vivre de belles choses”, fluisterde de vrouw zacht. “Qui veut?”, riep ze richting het publiek. Voor Vivianne het wist kwamen enkel mannen en vrouwen uit het publiek op haar afgelopen. Ze lieten hun handen langs haar lijf glijden, knepen in haar tepels en billen, betastten haar haar en haar mond. Ze hoorde goedkeurend gemompel in minstens vier verschillende talen. De aanrakingen maakten Vivianne sensibel. Week. Ontvankelijk. Een vrouw zoende haar op de mond. Een man greep haar hand en wreef ermee langs zijn pantalon, waarin overduidelijk een erectie schuil ging.
Vivianne begon zich af te vragen waar dit toe zou leiden. Wie waren deze mensen? Wat was de bedoeling van de vrouw in de zwart leren jurk? Waar werden die vijf mannen voor geprepareerd? En waar was mevrouw Jovanka gebleven? Opnieuw kneep ze haar ogen half dicht. Er was nog maar één stoelen bezet, en dat was een man. Ze zou toch niet weg zijn? Vivianne keek om zich heen en probeerde de mensen die aan haar zaten te ontwaren. Plotseling voelde ze een vinger tussen haar billen en de vingertop duwde zacht tegen haar nauwe gaatje.
“Zoek je mij?” Vivianne herkende die stem uit duizenden en haar hartslag kalmeerde vrijwel direct. “Ontspan, Vivianne, en geniet van wat komen gaat. Catherine heeft jou verkozen voor vanavond. Ga er in mee.” Daarna verdween de vinger en ook de vertrouwde warmte van haar pianolerares. Er werd een paar keer in de handen geklapt en zo snel als het publiek naar Vivianne was gekomen, zo gehoorzaam namen ze weer plaats op hun stoel. De ogen van Vivianne begonnen een beetje te wennen aan de vreemde belichting en ze zag nu dat mevrouw Jovanka plaatsnam naast de man die zojuist was blijven zitten. Ze fluisterden wat in elkaars oor. Vivianne deed haar best om te ontwaren wie de man was, maar daarvoor werd haar weinig tijd gegund. De vrouw in de zwarte jurk, die dus kennelijk Catherine heette, had een van de vijf naakte mannen gehaald. Zijn pik had enorme proporties. Vivianne had niet veel penissen in haar leven gezien, maar deze was zonder twijfel vele malen groter dan welke dan ook. “Mijn god”, dacht ze, “wat een enorm ding.”
“Se penser en avant”, zei Catherine en ze verduidelijkte met een dik Frans accent “bend over, darling!” Onwennig en beduusd maakte Vivianne haar rug hol. “Ne bouge pas. Don’t move.” Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. De man nam achter haar plaats en drukte zijn harde eikel tegen haar ingang. Hoewel ze behoorlijk nat was, leek het onmogelijk om dit enorme gevaarte in zich te laten glijden. “Il est trop grand”, lachte Catherine honend hardop en het publiek lachte schamper met haar mee. Achter zich hoorde ze een zompig geluid en toen ze over haar schouder keek zag ze hoe Catherine een flinke klodder glijmiddel op de enorme eikel smeerde. Binnen enkele seconden voelde ze opnieuw de eikel tegen zich aanduwen en deze keer werd ze tot haar eigen verbazing vrijwel in één stoot volledig gevuld. “Ne bouge pas. Ne bouge pas!” Vivianne probeerde stil te blijven staan, maar ze voelde haar knieën knikken. Gelukkig klemde de man, die haar achterlangs vulde, haar armen vast. Met zijn voeten deed hij haar benen wijder uit elkaar.
Het publiek werd uitgelaten. Vivianne zag hoe ze opgewonden met elkaar praatten. Een enkeling begon te masturberen. Mevrouw Jovanka zat gebiologeerd voorover, alsof ze geen detail wilde missen. Maar de man naast haar keek vreemd genoeg weg. Nu kwam Catherine voor Viviane staan. Ze had een enorme staaf bij zich met daarop een grote knop. Toen Catherine een schakelaar omzette, begon de knop luidruchtig te trillen.
“Ne pas jouir. Don’t come.” Het was een gebod, waarvan Vivianne zich afvroeg wat Catherine daarmee bedoelde, totdat ze de trillende kop tegen haar clitje voelde. Vrijwel direct drongen de diepe vibraties door haar hele lijf. Het was nagenoeg onmogelijk om deze stimulatie te weerstaan. Onwillekeurig en onvrijwillig begon haar bekken te schokken. Bij elke schok voelde ze hoe ze gevuld was. “Ne pas jouir!” Hoe kon Vivianne nu voorkomen dat ze zou klaarkomen? Dit was onmogelijk!
“Laissez la jouir!”, klonk het uit het publiek. “Yes, let her cum!” En “si, lasciala venire..”. Catherine lachte haar demonische lach en zette de trillingen nog harder. Het publiek begon te scanderen. “Let. Her. Cum. Let. Her. Cum.” Aangemoedigd door het publiek, kneep Catherine nu zo hard ze kon in een van Vivianne’s tepels en ze schreeuwde haast “tu l’entends: Cum my darling, cum! Viens!” Vivianne zou later ontkennen dat ze een diepe luide grom had geslaakt en dat het vocht langs haar benen liep.
Het duurde zeker een paar minuten voor ze weer bij zinnen was. Haar eerste reactie was om mevrouw Jovanka te zoeken in het publiek. Die zat, net als vele anderen luid te applaudisseren. Behalve de man naast haar. Die had zijn handen voor zijn gezicht geslagen. Maar voor Vivianne zich af kon vragen wat er aan de hand was, had Catherine een van de andere naakte mannen gehaald. Deze lag nu voor haar op de grond. Met een hand hield ze de al even gigantische penis omhoog.
“S’il te plait, asseyez. Sit down.” Vivianne liet zich van de eerste man afglijden en besteeg schrijlings de liggende man. Zijn pik gleed veel makkelijker in haar, waarschijnlijk omdat de eerste haar al had voorbereid. Vanzelf zocht Vivianne opnieuw naar mevrouw Jovanka. Die keek nu vol bewondering naar wat zich met haar leerlinge afspeelde. En nogmaals viel de man naast mevrouw Jovanka op. Hij haalde een paar keer zijn handen door zijn haar en schoof ongemakkelijk op zijn stoel. Eerst dacht Vivianne nog dat de opvoering hem niet kon boeien, maar nu leek het vooral dat hij zich ongemakkelijk voelde. De blik van Vivianne werd getrokken door Catherine, die nu met grote armbewegingen aanwijzingen leek te geven. Al snel werd duidelijk waarom, want ze voelde een eikel tegen haar kontje duwen. Vivianne schreeuwde haast “oh god!” toen ze in beide openingen gevuld werd door penissen van meer dan gemiddelde afmeting. Een lachsalvo klonk op uit het publiek. Als een ware spreekstalmeester galmde de stem van Catherine, die “you ain’t seen nothing yet!” riep, direct gevolgd door armbewegingen die de andere drie naakte mannen haar kant op moesten dirigeren.
Catherine commandeerde naar drie soumisses dat ze deze drie mannen voor het gezicht van Vivianne moesten aftrekken. Zo nu en dan stak een van de mannen zijn gevaarte in de mond van Vivianne, die bijna flauwviel van de dubbele penetratie. Ze hoorde niet meer hoe het publiek juichte als voetbal hooligans. Het was haar ook onduidelijk hoe lang het duurde noch hoe vaak ze klaarkwam. Vivianne gaf zich volledig over tot ze weer enigszins bij zinnen kwam toen de eerste man zijn lading in haar gezicht spoot. Een luid applaus moedigde de tweede man aan om ook zijn zaad te spuiten, maar dan in haar mond. Gehoorzaam gaf hij gehoor aan het verzoek van de toeschouwers en Vivianne deed moeite om alles door te slikken. Toen ook de derde man zijn zaad in het gezicht van Vivianne spoot, zag ze vanuit haar ooghoeken dat de man die naast mevrouw Jovanka zat, opstond en wegliep.
Ze kende die pas. Die houding. Nu pas drong het tot haar door. Die man. Dat was haar vader. Al haar vermoedens waren dus toch juist? Haar vader was ook lid van Du Commande du Deuxième Cercle! Dat verklaarde de relatie die hij had met haar pianolerares. Het verklaarde zelfs zijn positie als partner bij het prestigieuze advocatenkantoor en zijn al even gewichtige clientèle. Nu pas besefte ze dat haar eigen vader al die tijd had zitten toekijken hoe zij keiharde seks had met vijf mannen, onder toeziend oog van alle belangrijke leden van Du Commande. Een blinde paniek maakte zich van haar meester. Ze moest naar hem toe. Of nee, toch niet. Maar ze moest hier mee stoppen. Als een wilde begon Vivianne om zich heen te slaan.
“Stop! Stop!”, riep ze. “Pappa!” Dikke tranen rolden over haar wangen. Ze trokken dramatische zwarte strepen mascara. Uit alle macht duwde ze de mannen van haar af an stond op. “PAPA”, ze schreeuwde de longen uit haar lijf.
“Get that crazy bitch out of here,” brulde Catherine naar mevrouw Jovanka. Het publiek was in totale shock en vol verbazing. Ze hadden geen idee wat de plotselinge wending had veroorzaakt. “Get her out of my sight!” Vivianne voelde hoe een paar armen een mantel om haar heen sloegen en haar meetrokken. Weg van de tumult. Weg van deze voorstelling. Weg van dit theater.
‘De Lessen van Vivianne’ is een reeks verhalen. Lees alle verhalen >>>hier<<<.
- OhYes Pulse G-spot vibrator en clitoris zuiger – review - 14 januari 2025
- Trio met een escort - 6 januari 2025
- ‘Zin’ – episode: Chekhov’s Gun en Red Herrings – de inzendingen en de feedback - 6 januari 2025