In je leven zijn er momenten die wel worden omschreven als ‘AHA erlebnissen’. Die momenten dat er figuurlijke kwartjes zijn gevallen. Dit zijn er een paar van mij persoonlijk.
“Als je op je 50ste dezelfde man bent als op je 20ste, dan heb je 30 jaar van je leven verkwist” – Mohammed Ali
Kijk, de wijsheid komt ook bij mij gewoon met de jaren. Toen ik een tiener was, was ik vooral gericht op mijn eigen genot. Ik probeerde bij meisjes in hun broekje te komen, maar vooral nog wilde ik dat ze dat bij mij deden. Ik liep, zoals ze dat zo mooi zeggen, “mijn pik achterna”. Gelukkig had mijn vader een abonnement bij Reader’s Digest en vergat hij dikwijls een bestelling te doen, waardoor hij steevast het ‘boek van de maand’ opgestuurd kreeg. Vaak waren dit relatie- en therapie-achtige boekjes. Je kent ze wel: ‘Hoe verbeter ik mijn seksleven in 10 stappen’, dat soort werk. Die boekjes stonden dan tussen Harrie Mulisch, Louis Paul Boon en Henri Miller in de boekenkast in de huiskamer, waardoor ik er eenvoudig toegang toe had. Ik leerde daaruit veel over het vrouwelijk orgasme en dat wierp zijn vruchten af.
In mijn twintiger jaren was ik daardoor meer gericht op het genot van mijn vriendinnetjes dan op dat van mezelf. De vrouwen in mijn leven zijn mijn vader waarschijnlijk dankbaar voor zijn vergeetachtigheid van weleer, want hij had mij zonder het te weten gemaakt tot een goede minnaar. Maar zo rond mijn dertigste veranderde dat. Ik kreeg een soort vervroegde midlife-crisis: ik kocht een leren jas, zette een tattoo en ik ging vreemd met mijn secretaresse. Kortom, ik werd weer een echte vent en niet zo’n softe metroman. Het avontuur lokte en ik kreeg interesse in BDSM. Het moest allemaal ruiger en mijn eigen genot moest weer centraal staan. Vrouwen willen geëmancipeerd zijn? Dan zorgen ze zelf maar voor hun eigen orgasme. Ze mankeren tenslotte niets aan hun handjes!
Maar nu de grote ‘4’ in mijn leeftijd zit en de ‘5’ alras in aantocht lijkt te zijn, raak ik vaker dan eens overvallen door een ‘been-there-done-that’ gevoel. Seks om de seks is leuk voor recreatieve doeleinden, maar uiteindelijk is het veel mooier om je geliefde urenlang te verwennen en te laten genieten. En neen, aan libido en potentie heb ik nog geen gebrek, mocht je dat denken. Ze zeggen dan wel dat jonge mannen er een raam mee in kunnen slaan, terwijl oude mannen er alleen ramen mee kunnen zemen, maar ik kan je vertellen dat hij nog net zo fier is als toen (alleen hou ik het nu wel veel langer vol, dat geef ik grif toe).
Hoe vrouwen zich staande moeten houden in een mannenwereld
Ik ben gezegend met een kudde dochters en dat levert hele interessante gesprekken op over emancipatie en discriminatie. Hoe komt het toch dat vrouwen minder betaald krijgen, dat ze veel minder vaak een toppositie hebben en uiteindelijk niet gelijkwaardig worden behandeld? In tegenstelling tot wat gemakshalve vaak wordt beweerd, is er geen sprake van een samenzwering tussen mannen, om vrouwen achter het aanrecht te houden. Er is veel meer aan de hand. Ik som even wat op:
- Vrouwen hebben vaak een oudere partner. Oudere mensen, hebben vaak een langere loopbaan en daardoor ook een hoger salaris. Als er kinderen komen, komt de vraag: wie blijft er thuis of gaat parttime werken? Dat is dan vaak de persoon die in de relatie het minst verdient en dat is door deze gezinssamenstelling vaak de vrouw, die daarmee haar carrière geen goed doet.
- Vrouwen kiezen voor vrouwenberoepen. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat mannen beter in staat zijn om carrièrekansen te benutten. Vrouwen kiezen voor beroepen als verpleegkundige, communicatieadviseur, of onderwijzer terwijl mannen kiezen voor opleidingen tot ingenieur, econoom, of IT-er. Die mannenberoepen betalen nu eenmaal beter, omdat daar meer schaarste in is.
- Vrouwen met dezelfde opleiding als mannen, nemen genoegen met minder. Ze zijn veel minder goed in onderhandelen over hun positie en salaris. Daardoor zie je dat vrouwen en mannen die dezelfde opleiding hebben genoten, toch een andere functie accepteren dan mannen. Dat komt onder meer omdat vrouwen in het algemeen risicomijdend zijn.
Willen wij mannen dan geen vrouwen in de boardroom? Helemaal wel! Hoe meer vrouwen op de werkvloer hoe beter (op een niet seksistische manier). Ik schreef daar al eens deze blog over. Het probleem is alleen dat veel vrouwen denken dat ze zich alleen staande kunnen houden in een mannenwereld, als ze mannengedrag gaan imiteren. En dat is het domste dat een vrouw kan doen. Ik schets een beeld. In dit erotische verhaal zegt de vrouwelijke hoofdpersoon:
Succesvolle mannen zijn altijd omgeven door mooie, vaak ook jonge vrouwen. Zelfs de meest lelijke dikke zakenman kan met gemak een veel jongere dame aan de haak slaan. Destijds heb ik minister Balkenende, toch niet meteen het toonbeeld van een woest aantrekkelijke kerel, wel eens gade geslagen in een Haagse kroeg, terwijl hij was omringd door politieke groupies. En de andere mannen? Die hebben respect voor dit soort alpha-males. Je ziet ze, hooguit een tikkeltje jaloers, bemoedigende blikken toewerpen. Een soort mentale ‘high fives’. Heel anders is het als je, net als ik, een succesvolle zakenvrouw bent. Mannen zijn eerder geïntimideerd dan dat ze naar je toekomen. Ze vinden het idee van een dominante vrouw afschrikwekkend. Of toch tenminste slecht voor hun gevoel van mannelijkheid. Maar ook de andere vrouwen zijn eerder vijandig. Waar de succesvolle man in de kroeg is omringd door vrouwelijke fans en mannelijke aanhangers, moet je het als vrouwelijk equivalent doen met wat beleefdheden en dodelijke blikken. Ik hou van mijn werk. Ik ben trots op wat ik heb bereikt. Maar de eenzaamheid stemt me vaak weemoedig.
Ik heb ze vaak gezien: succesvolle vrouwen die proberen met mannengedrag hun positie te verwerven. Vaak branden ze na enige jaren af. Ze missen authenticiteit en ze hebben hun sterkte (hun vrouwelijke intuïtie en inzicht) te veel genegeerd. Wij mannen zijn niet op zoek naar een mannelijke vrouw als collega, maar naar evenwicht, een spiegel of misschien zelfs een ‘moeder’ die bedrijfsbeslissingen in evenwicht kan brengen door de testosteronpoel wat te ‘feminiseren’.
Nu ik het bovenstaande teruglees, bekruipt mij het gevoel dat ik wel heel erg openhartig ben geweest en dat voelt een tikkeltje naakt, maar ik weersta de drang om de ‘backspace’ toets in te drukken en klik op ‘publiceren’ in de hoop dat het je niet te veel heeft afgeschrikt.
- Tweetheats – De verleidelijke portretten van Linda Rusconi - 15 januari 2021
- Dag 15: Public Humiliation – #JanuariKinksFetishes2021 - 15 januari 2021
- Dag 13: Tripsolagnia – #JanuariKinksFetishes2021 - 13 januari 2021
Dank je voor het compliment.
Er zijn inderdaad goede voorbeelden van vrouwen aan de top die niet proberen een man te zijn.
Franse auto’s zijn best fijn, maar je moet er zo nu en dan wel wat peut ingooien, ja.
Wat een fijne, persoonlijke brief! Je hoopt dat het me niet teveel heeft afgeschrikt dat je jezelf ietwat hebt blootgegeven in deze brief. Ik ben een plaatjesdenker en ik weet nog niet zo goed wat ik aan moet met het idee dat je bij mij de ramen komt zemen ;-P, maar voor de rest top! Ik vind bijvoorbeeld Edith Schippers een mooi voorbeeld van vrouwelijk leiderschap zonder je vrouwelijkheid te verliezen.
PS: En ik weet nu eindelijk waarom die Franse auto’s zo vaak langs de weg staan zonder benzine, no way dat die vrouwen gaan tanken!