Er stond een lange rij voor de balie. Megan deed haar best om niet nerveus te worden en iedereen één voor één te woord te staan.

“Goedemiddag. Welkom. Voor wie komt u?”

Haar uniform bestond uit een strak mantelpakje met een logo van het beveiligingsbedrijf waarvoor ze werkte. De meeste mensen die stonden te wachten hadden een bezweet voorhoofd of zelfs natte plekken onder hun oksels. Megan merkte niets van de zomerse dag. Goddank was er airco.

“U wordt verwacht op de 16e verdieping. De liften zijn hier links om de hoek. U wordt daar opgehaald. Fijne dag nog!”

Ze kon het riedeltje dromen, maar desondanks klonk Megan bij iedere bezoeker even vriendelijk. Ze registreerde ze en gaf ze een bezoekersbadge. Naast de bak met badges stond – uit het zicht van de bezoekers – een monitor. Daarop waren 6 verschillende beelden van bewakingscamera’s te zien. Zo nu en dan keen Megan even naar de beelden, maar er was eigenlijk nooit iets te zien dat de moeite waard was.

Een van de beelden was van het dak. Vandaag waren er werkzaamheden gepland. Er zou een nieuwe laag bituum worden aangelegd. Megan had medelijden met de dakdekkers. Je zal met deze hitte maar op het dak moeten staan en met branders in de weer moeten.

Zo nu en dan zoomde Megan met een joystickje in op de beelden van de dakdekkers. Naarmate de dag vorderde leek het wel of er steeds meer kledingstukken uitgingen. Ze moest moeite doen om niet op haar lip te bijten bij het zien van de gespierde en getatoeëerde bovenlijven. Het was vast niet toegestaan volgens de ARBO regels om zonder beschermende kleding dit soort werk te doen, maar Megan genoot van de aanblik van zoveel mannelijk moois.

Het liep al tegen drieën toen Megan’s blik opnieuw werd getrokken naar het beeld van de bewakingscamera op het dak. Één van de dakdekkers was een vrouw. Dat ze dat nog niet eerder had gezien?! Megan klikte op het beeld, dat daarna op volledig scherm werd getoond. De vrouw had haar overal naar beneden gestroopt en met de mouwen om haar middel gebonden. Ze droeg een stak wit hemdje met vieze zwarte vegen. De vrouw haalde een flesje zonnebrandolie uit haar zak en begon haar collega’s nu in te smeren. De mannen stonden om haar heen en toonden klaarblijkelijk meer dan professionele belangstelling voor haar.

“Goedemiddag. Welkom. Voor wie komt u?” Het werk van Megan ging onverminderd door, maar ze kon het niet helpen om met één oog de videobeelden van het dak in de gaten te houden. De dakdekkers begonnen nu ook de vrouw in te smeren. Eerst haar armen en schouders, maar er gingen ook wat handen onder het shirtje. Megan’s professionele houding verstarde. Ze was alert. Was deze vrouw OK? Was hier sprake van aanranding? Ze had haar mobieltje al in de aanslag, toen ze zag dat de vrouw zelf het initiatief nam om de broek van haar collega open te knopen. ‘What the fuck’, zei Megan in zichzelf en ze wreef met haar benen tegen elkaar in een poging om een opkomende kriebel weg te drukken.

“U wordt opgehaald op de 18e verdieping. De liften zijn daar om de hoek.” Toen Megan opnieuw naar de monitor keek, zag ze hoe de vrouw omringt was door 4 mannen, die allemaal hun pik hadden ontbloot. De vrouw nam ze een voor een in haar mond en met haar handen probeerde ze haar collega’s zo goed als ze kon te bevredigen. Megan kon het niet helpen dat de aanblik haar opwond. De dakdekkers waanden zich vast onbespied. Nu ging de vrouw gebukt staan. Ze liet zich door een collega neuken, terwijl ze een andere aan het pijpen was. ‘Goddamn’ wat was dat geil.

“Goedemiddag. Welkom. Voor wie komt u?”

“Goedemiddag. Mijn naam is Menckeberg. Ik ben de opzichter van dakdekkersbedrijf Menckeberg en ik kom het werk op het dak inspecteren.”

Megan verslikte zich bijna. Deze man zou weldra naar het dak gaan en daar deze orgie aantreffen. Ze moest iets doen om de werklui te waarschuwen, maar wat?

“Maar natuurlijk meneer. Dit is uw badge. De liften zijn daar. Als u naar de bovenste verdieping gaat, dan kunt u vanaf daar met de trap naar het dak. Fijne middag nog!”

Terwijl de man richting de liften liep, schoten allerlei scenario’s door Megan’s hoofd. Ze kon niets doen en op afstand het drama aanschouwen dat zich dreigde te voltrekken. Of ze kon proberen de dakdekkers te waarschuwen, zodat ze niet in de problemen zouden komen. Maar hoe?

Megan zag hoe een man zijn lading sperma in het gezicht van de vrouw schoot, die daar overduidelijk erg van genoot. Megan vloekte inwendig. Ze had misschien een minuutje of twee voordat de opzichter boven zou zijn. De enige manier om hen te waarschuwen was om iets om te roepen. Maar dat zou in het hele pand hoorbaar zijn. Ook in de lift. Wat moest ze in godsnaam zeggen? ‘Pas op neukende dakdekkers, jullie baas komt er aan?’ Een lichte paniek maakte zich van haar meester, terwijl de vrouw op het dak zich nu door een andere collega liet neuken.

Megan boog de microfoon van het omroepsysteem naar zich toe. Haar wijsvinger bleef een tijdje boven de knop zweven. Ze moest vliegensvlug iets bedenken. Snel! Megan drukte op de knop en vrijwel direct was een ‘ding-dong’ te horen door de speakers. Nog steeds had ze geen idee wat ze moest zeggen. Megan schraapte haar keel, wat met een lichte galm overal hoorbaar was.

“Attentie?” Megan twijfelde. Ze moest iets doen. “Willen de dakdekkers de deur naar de trappenhal ontgrendelen, zodat de inspecteur toegang krijgt tot het werk. Ik herhaal, willen de dakdekkers de deur naar de trappenhal ontgrendelen om toegang te verlenen voor de inspecteur!”

Megan keek naar de monitor. De mannen trokken geschrokken en gehaast hun werkkleding aan en ook de vrouw trok haar overal zo snel ze kon recht. Ze waren net op tijd weer aan het werk toen de deur openging en hun baas het dak betrad. Net op tijd. Megan kon een glimlach niet onderdrukken. Ze was trots op zichzelf.

“Hmmm, goedemiddag. Welkom. Voor wie komt u?” Megan glimlachte van oor tot oor, maar hield met één oog nog steeds de monitor in de gaten. Terwijl ze de nieuwe bezoeker registreerde, zag ze hoe de inspecteur de vrouw op het dak apart nam. Ze leken verontwaardigd in een soort vertwijfelde ruzie met elkaar te zijn. Daarna keken ze beiden richting de camera. De vrouw sloeg een hand voor haar gezicht en de inspecteur leek overduidelijk teleurgesteld.

Megan ging verder met het wegwerken van de nog steeds lange rij met bezoekers. Ze besloot zich te richten op haar werk en de dakdekkers te laten voor wat ze waren.

“Goedemiddag. Welkom. Voor wie komt u?”

“Ja, daar ben ik weer.” Megan keek op. Het was de inspecteur.

“Ach, meneer … Menckeberg is het toch? U hoeft uw badge niet bij mij in te leveren hoor, u kunt die gewoon …” Maar Menckeberg onderbrak haar.

“Daar kom ik niet voor. Je hebt het een beetje verpruts voor mij. Voor ons.” Megan keek verbaasd. Ze dacht dat ze er goed aan had gedaan om de dakdekkers te waarschuwen. Wat had ze dan precies verprutst? Menckeberg boog zich over de balie tot hij zicht had op de monitor. “Daar. Die vrouw.” Menckeberg tikte tegen het scherm. “Dat is mijn vrouw.”

“Ik … Ik begrijp het niet”, zei Megan. Ze probeerde de blik van man te ontwijken. Ondanks de airco voelde ze zich steeds warmer worden, tot het zweet haar uitbrak.

“Ach, laat ook maar”, zei Menckeberg. “Weet je wat? Je kunt het goedmaken.” Hij nam een boekje uit zijn zak, pakte een pen van de balie en begon te schrijven. Daarna scheurde hij het blaadje uit het boekje en hield dat richting Megan. Toen die het wilde aannemen, liet Menckeberg het echter niet meteen los. Hij wachtte tot Megan oogcontact maakte. Vervolgens boog hij zich naar haar toe. “Kom vanavond naar dit adres. Dan kun je het goedmaken. Met haar.”

---

Ik schreef dit verhaal voor NBRplaza’s Erotica Fest en Pittig Proza ‘Tropische dag’