Dag 6: eStim - #JanuariKinksFetishes2021

Of ik van pijn hield? En van blinddoeken? Misschien had ik iets te gretig ‘ja’ gezegd. Nu stond ik naakt, in het midden van de ruimte, met mijn polsen aan elkaar gebonden met een touw dat vastzat aan het plafond. Mijn voeten raakten nog net de grond.

Nu wilde hij weten of ik eens iets ander wilde ervaren. Iets vreemds. Iets nieuws. Ik ben geen held. Ik eet zelden iets dat ik niet ken. Maar ik was wel nieuwsgierig naar wat hij in petto had. Ik probeerde zo goed mogelijk te luisteren, om een idee te krijgen van wat hij aan het doen was, zodat ik me kon voorbereiden op pijn, of impact.

In plaats daarvan voelde ik iets nats en kouds tegen mijn achterste. Glijmiddel! Door mijn rug hol te maken en mijn bekken te kantelen probeerde ik de toegang te vergemakkelijken. Niet voor hem, maar voor mezelf. Het bleek echter slechts om een kleine plug te gaan, die vrij gemakkelijk in me gleed. Was ik teleurgesteld? Misschien.

Die teleurstelling was van korte duur. Er was een korte klik. Een zoem. En een steek. Mijn sluitspier en buikspieren trokken samen in een onvrijwillig spasme. Waar kwam dit vandaan? Ik probeerde uit alle macht weg te stappen, maar kon niet veel verder dan in een kleine cirkel ronddraaien.

Opnieuw hoorde ik een klik en een gezoem, maar deze keer kwam het uit de ruimte. Ik probeerde zover mogelijk van het geluid weg te blijven, maar had geen idee wat er zou gaan gebeuren. Plots voelde ik iets dat ik moeilijk kan omschrijven. Het voelde als een elastiekje dat tegen mijn tepel werd geschoten. Niet persé pijnlijk, maar wel een schok. Van schrik draaide ik opnieuw om mijn as. Ik zakte door mijn knieën waardoor ik aan mijn polsen kwam te hangen en het touw in mijn huid sneed.

Daarna volgde opnieuw een schok in mijn achterste. En toen tegen mijn billen, Mijn achterste. Mijn arm. De schokken volgden elkaar steeds sneller en onverwachter op. Dan was er een korte pauze waarin hij zijn vingers diep in me stak. Allemachtig, wat was ik nat geworden! Dit was niet te vergelijken met een zweep. De pijn was veel minder erg. Het was de onvrijwillige samentrekking van mijn spieren die me een volledig gevoel van overgave bezorgden. En er was geen mogelijkheid om je voor te bereiden op de impact.

De elektroden in mijn achterste trokken mijn bekkenbodemspieren samen en versterkten daarmee de fysieke kracht waarmee ik tot een ontlading kwam. Hij had gelijk gehad. Het was anders. Vreemder. Vervreemdend. Het had mijn interesse gewekt. En nu wil ik meer.

Dit verhaal is geschreven voor #JanuariKinksFetishes2021