” Kleed je uit en ga zitten.”
Piranesi, Battista en Vasi zouden vandaag mijn vervroegde vrijlating bespreken en hoewel ik hier pas drie maanden zat, was ik deze godvergeten hel al meer dan zat. Ik vond het nogal een overtrokken straf om me voor zo’n relatief klein vergrijp naar deze afgelegen gevangenisplaneet te sturen.
“Ik zie dat je al geheel bent voorbereid op je vrijlating?” Vasi bekeek me over zijn brilletje en grinnikte toen naar zijn collega-directieleden die aan weerszijden van hem zaten. Waar Vasi op doelde was dat ik, geheel conform het interplanetaire protocol, van alle lichaamsharen was ontdaan. En als ik zeg ‘alle’, dan bedoel ik ook alle. Zelfs mijn wenkbrauwen waren chemisch verwijderd. Er waren nu nog maar drie dingen die tussen mij en mijn vrijheid stonden:
- De goedkeuring van dit drietal voor mijn vervroegde vrijlating;
- De ontsmettende douche;
- Het transport terug naar planeet Aarde.
Dat transport was niet zonder gevaar. Met enige regelmaat verbranden de stuurloze transportcapsules als ze in een verkeerde hoek de dampkring schampten. En als je dan al veilig met een klap op aarde terechtkwam, dan moest je hopen dat je niet te pletter sloeg, of midden in zee of in een woestijn neer kwam. Prutsers zijn het en het kan ze ook niet schelen waar je op aarde aankomt als ze je ‘afvuren’.
Die ontsmettende douche is bedoeld om ervoor te zorgen dat er geen kruiscontaminatie optreedt op aarde door buitenaardse micro-organismen. Vergis je niet. Bij binnenkomst heb ik het ook ondergaan en dat was alles behalve een pretje. Zelfs de binnenkant van mijn mond, mijn vagina en mijn anus werd behandeld met een of ander brandend chemisch goedje. Ik heb daar dagen pijn van gehad.
Vooralsnog leek het erop dat stap één van mijn vrijlating nog het eenvoudigst was. Mijn celmaatje in deze vrouwengevangenis had me alle voorkeuren van dit drie-heerschap tot in detail beschreven. Zij kende hun perverse en sadistische wensen, van hun feestjes en orgies met de andere tot levenslang veroordeelden.
Behalve vier stoelen, het hoopje gevangenistenue op de grond en de echo, was deze witte kunststof kubus volledig kaal en leeg. Piranesi zakte met de benen wijd onderuit tot hij bijna op zijn rug zat.
“Waarom denk je dat je in aanmerking komt voor vervroegde vrijlating,” Piranesi spiekte naar het nummer op mijn uniform op de grond, “gedetineerde 35-981K?”
Deepthroat. Piranesi hield ervan als je zijn dikke geslacht tot kokhalzen aan toe in je keel nam. Dat had ik onthouden. En dus stond ik op en nam zonder iets te zeggen op mijn knieën plaats tussen zijn benen. Het klitteband van zijn gevangenisuniform maakte een lui scheurend geluid. Piranesi grijnsde alleen naar zijn collega’s toen mijn slurpende geluiden de ruimte vulden. Ik had ergere dingen gedaan in mijn leven. En als ik mijn vrijheid kon kopen en verlost kon worden van dit walgelijke oord door deze mannen te geven waar ze naar verlangden, dan zou ik hun verwachtingen overtreffen.
Vasi was opgestaan en had achter me plaatsgenomen. Een dikke klodder van zijn spuug belande tussen mijn billen. Anaal. Vasi was een groot liefhebber van de achteringang. Dat zou nog niet eenvoudig worden, had mijn celmaatje geopperd, want hij heeft een dikke en kromme penis. De afgelopen nachten hadden we met het verpakkingsmateriaal van ons ruimtevoedsel zelf een dildo gemaakt en mijn celmaatje had me geholpen om te wennen aan de penetratie. Het draaide allemaal om ontspannen, had ik gemerkt. Toch werd ik overmand door een stekende en branderige pijn toen hij me vulde. Alles voor de vrijheid.
Vanuit mijn ooghoeken probeerde ik te zien wat Battista uitspookte. Hij zat daar maar op zijn stoel, met zijn broek op zijn knieën. Zijn vuist sloeg fanatiek in zijn kruis. De geruststellende woorden van mijn celmaatje echoden als een mantra door mijn hoofd.
“Wees niet bang. Het duurt niet lang. Binnen twee of drie minuutjes zijn die klootzakken al klaar.”
Maar, god, wat kunnen drie minuten lang duren. Piranesi drukte met zijn hand in mijn nek mijn hoofd verder over hem heen tot ik nauwelijks adem kon halen. Maar ik had dit vaker gedaan. Tientallen mannen, honderden misschien, met geslachten groter dan de zijne, hadden mijn keel voor hem onteerd. En Vasi was dan wel dik, maar ook kort en zijn bewegingen waren daarom minimaal. Zonder dat ze zich ook maar een moment bekommerd hadden om mij, leegden ze hun eenzame zaad in me.
Ik zat nog wat beduusd op mijn knieën. Vasi en Piranesi fatsoeneerden hun uniformen. Battista kwam voor me staan. Nog steeds ging zijn vuist als een krankzinnige tekeer. Zijn ogen branden haast door me heen. Pis. Een minuscuul kloddertje van zijn zaad belandde op mijn kale hoofd en met cirkelende bewegingen van zijn eikel smeerde hij het goedje uit tot een zo groot mogelijke vlek. Ik sloot mijn ogen voor wat komen ging. Een oerkreet van Battista kondigde een straal warme pis aan, die met kracht tegen mijn schedel spoot. Het ruimtevoedsel gaf zijn urine een zoete weeïge geur.
Nadat de laatste straaltjes pis hun doel hadden gemist, sloeg hij de druppels van zijn eikel en gaf Battista me een trap in mijn zij, waardoor ik omviel. De mannen namen weer plaats op hun stoelen en keken emotieloos naar me, terwijl ik in een plas urine op de grond lag. Een straaltje zaad liep tussen mijn benen. Vasi doorbrak de ongemakkelijke stilte met een kuchje.
“We hebben niet kunnen waarnemen dat je je voldoende realiseert waarom je hier zit. Je hebt drie jaar gekregen voor prostitutie en handelen in verdovende middelen. Ons besluit is dat we over drie maanden opnieuw jouw vervroegde vrijlating zullen behandelen in dit petit comité. Wellicht kun je ons dan wél overtuigen.”
Vol ongeloof keek ik de mannen aan, maar nog voor ik kon protesteren stonden ze op en verlieten ze de ruimte. Mijn celmaatje, die kennelijk buiten stond te wachten, kwam binnen met een emmertje sop. Ze keek voldaan.
“Kom, dan ruimen we het hier op. Ik leer je wel wat nieuwe trucjes. Over drie maanden weer een kans.”
- #StayTheFuckHome – 10% korting en 10 tips om de lockdown een beetje spannend te maken - 24 maart 2020
- We kijken massaal porno tijdens de corona-crisis - 20 maart 2020
- De erotische kunst van Regards Coupables - 17 maart 2020
Uit het archief: Carceri, de gevangenisplaneet – een erotisch verhaal voor thewa #9 (vrij) https://t.co/dSAolSP3fk
Wat een geweldig (en geil) verhaal! Heerlijk hoe je het thema hebt gebruikt :)
Ik had wel 3 of 4 verhaallijnen in mijn hoofd. Mischien volgt er nog wel een!