In sommige relaties tussen een dominant en een onderdanige, bestaat de behoefte om de relatie te bestendigen met een tijdelijke of permanente markering. Er zijn verschillende manieren om zo’n brandmerk op de huid aan te brengen, zowel met (extreem) hitte als kou.
Ik zal hieronder geen waarde-oordeel geven over het aanbrengen van een brandmerk, omdat ik er van uit ga dat het gebeurd tussen twee volwassen personen die daarover goed hebben nagedacht en dat met goedvinden doen (Risk Aware Consenual Kink – RACK).
Waarom ‘body branding’?
Sommige mensen houden ervan als hun BDSM spel markeringen achterlaat op de huid, bijvoorbeeld bijtafdrukken, krassen of blauwe plekken. Dit soort markeringen gaan na verloop van tijd weer weg. Daarom kiest een zeer beperkt aantal BDSM beoefenaren ervoor om hun relatie op een meer permanente manier te bezegelen. Dat kan door het zetten van en tatoeage, of door ‘body modification’, zoals scarificatie of brandmerken.
Door het aanbrengen van een markering bij de onderdanige, kan die zijn of haar toewijding aan de dominant tonen. Maar het kan ook gaan om de pijn en ervaring van het aanbrengen zelf. Het behoeft geen toelichting dat dit een extreme bezigheid is dan niet iets om in een opwelling lichtzinnig te ondernemen.
Geschiedenis
Aangenomen wordt dat brandmerken al snel na het uitvinden van het vuur werd toegepast, meestal als straf. In het Romeinse Rijk bestond zelfs een uitgebreid systeem met allerlei verschillende brandmerken voor slaven, gladiatoren, en criminelen. Het brandmerk werd op een zichtbare plek aangebracht (bijvoorbeeld op de wang), zodat voor iedereen duidelijk was wat de status van die persoon was. Later kwam er een verbod op het verminken van het gezicht en werd het brandmerk aangebracht op de arm of hand
In de middeleeuwen kwam brandmerken in heel Europa voor om recidivisten te kunnen herkennen. In Engeland werden letters gebruikt om iemands daden te kunnen herkennen: ‘V’ voor ‘vagebond’, ‘F’ voor ‘Fravmaker’ (onruststoker), ‘A’ voor ‘Adulterer’ (overspelige).
Maar vooral tijdens de slavenhandel in de 18e eeuw werd brandmerken ‘populair’. Vaak nog voor ze op het schip naar Amerika werden gezet kregen de slaven al hun eerste brandmerk. Bij aankomst kregen ze vaak nog een brandmerk van hun nieuwe eigenaar.
Maar ook in bepaalde religies in Afrika en Azië word brandmerken gebruikt als verering van goden of als initiatieritueel.
Hoe gaat dat in zijn werk?
Er zijn verschillende manieren om iemand te brandmerken, maar het is hoe dan ook pijnlijk en zal pijnlijk blijven totdat de (brand)wond is genezen. Ook kunnen er complicaties optreden, zoals ontsteking van de wond of het doorbranden van zenuwen. Het is dus geen goed idee om je te laten brandmerken als dit vooruitzicht je niet aanstaat.
Brandmerken zal in de meeste gevallen een blijvend litteken achterlaten, maar zolang het nog niet genezen is is het ook een kwetsbare open wond. Ik raad je dan ook zeer sterk aan om je alleen te laten brandmerken door een professional of iemand die er veel ervaring mee heeft. Vergelijk het met het zetten van een tattoo of een piercing; ook dat laat je niet door zo maar iemand doen. En waar je op elke hoek van de straat wel een tattoo shop kunt vinden, kan het nog best lastig zijn om een goede brander te vinden. Slechts een enkele tattoo of piercing artiest doet het. Het laten maken van een ontwerp en die laten zetten kost rond de €500,- of meer (afhankelijk van de grootte).
Naast brandmerken met een heet metalen object, kun je ook brandmerken met koude of met elektrische apparaten. De manier waarom het gebeurt kan een oppervlakkige markering maken die naar verloop van tijd weer vervaagt, of een diepere markering die permanent is.
De meest gebruikte techniek is door metalen staafjes in een bepaalde dikte of vorm te verhitten met een speciale brander. Als ze roodgloeiend zijn worden ze tegen de huid gedrukt waardoor er een derdegraadsverbranding ontstaat. Het soort metaal, de temperatuur, de druk en de tijd bepalen het resultaat.
In het filmpje hieronder kun je zien hoe een brander van tattooshop L’Extermiste in Arnhem een branding zet:
Andere methodes
Cauterisatie of lasermerken – Sommige ‘Violet Wands’ (die wel worden gebruikt om kleine stroomstootjes toe te delen aan een sub) hebben ook een specifieke stand om oppervlakkig te branden. De elektriciteit wordt in een klein puntje geconcentreerd, zodat het een brandmerk achterlaat ter grootte van dat puntje. Als je de Violet Wand dan voorzichtig en precies beweegt, kun je daarmee een patroon op iemands huid tekenen.
Koud brandmerken (freeze branding) – Deze methode is vergelijkbaar met brandmerken met hitte. Nu wordt het voorwerp echter blootgesteld aan extreme kou, zoals vloeibare stikstof. Het resultaat is ongeveer hetzelfde. Allen zal het haar op de wond wit terug groeien. Koud brandmerken maakt een tweedegraads brandwond en laat een semi-permanent figuur achter en is minder pijnlijk dan branden met hitte.
Je kunt zelf ook koud brandmerken door een laag keukenzout op de huid aan te brengen (de huid moet helemaal bedekt zijn) en er een ijsklontje in een bepaalde vorm een of twee minuten tegenaan te houden. Giet handwarm water erover om het schoon te maken en laat de wond ademen (niet afdekken). Na drie dagen zal de wond genezen zijn en de vorm zal ongeveer een jaar zichtbaar zijn.
- De allergeilste filmpjes: strap-on - 4 oktober 2024
- Erotische kunst van Loïc Dubigeon - 4 oktober 2024
- Himitsu no Madōsho Onahole (Secret Spellbook) – review - 1 oktober 2024