De autobiografie

De schrijfmarathon van EWA Nederland wordt steeds spannender. Afgelopen weekend werd de uitslag van ronde 8 bekend gemaakt. Na deze stemronde zijn er nog 9 auteurs over en daar hoor ik ook bij.

De opdracht van ronde 8 was:

De hoofdpersonage in je verhaal verschaft zich zonder toestemming toegang tot de kleedkamer van een popster. Schrijf een erotisch verhaal waarbij de sfeer van het concert en wat er achter de schermen gebeurt goed naar voren komt, maar ook waarin je vertelt wat er in de kleedkamer plaatsvindt. Je verhaal mag maximaal 850 woorden hebben.

Deze opdracht liet voor mijn gevoel te weinig aan de verbeelding over. Het was verleidelijk om een verhaal te schrijven dat een verslag zou zijn van een gebeurtenis. Ik besloot een iets andere insteek te kiezen (zie onder).

Overigens, was ik bijzonder verheugd met het commentaar dat gelukkig steeds meer mensen wordt gegeven:

“Een van de beste inzendingen van ronde 8! Mooi geschreven, op de goede plaatsen de witregels en de pauzes in de tekst. Plot wat te verwachten, maar dat doet niets af aan de kracht van het verhaal. Mooie verbinding tussen de rauwheid van de herinnering en de pijn van de realiteit.” – Liza Daen
“De schrik van elke artiest, bewijsmateriaal van je uitspattingen dat jaren na data je leven binnen komt wandelen. Opwindend verhaal.“- Sandra
“Het interviewconcept is verfrissend en de orgie wordt erotisch omschreven. De eindzin maakt dit verhaal voor mij een uitschieter. Chapeau.” -Christy

Je zou, gegeven dit commentaar, verwachten dat het verhaal hoog zou scoren. Maar niets is minder waar. Ik eindigde op een negende plek, waardoor ik (net als in de andere rondes) maar nipt door ben. Om heel eerlijk te zijn, vind ik dat zo teleurstellend, dat ik nog niet weet of ik mijzelf voldoende kan motiveren om nog verder deel te nemen aan de wedstrijd.

Dit was mijn inzending:

“Hoe zat het met ‘groupies’?”

David sloeg zijn benen over elkaar en legde zijn armen met een wijds gebaar over de leuning van de versleten Chesterfieldbank. Zijn grijze stoppelbaardje paste goed bij zijn afgetrapte jeans en afgedragen Converse schoenen. Aan de muur van zijn statige grachtengordel-appartement hing een gouden plaat en daaronder stond een lichtblauwe Fender Jag-Stang.

“Is het wel een goed idee om daar in mijn biografie over te schrijven?” Zijn stem had een kenmerkend rauw randje. Anke wuifde zijn zorgen weg.
“We kunnen het altijd nog weglaten, of censureren. Ik probeer gewoon een zo compleet mogelijk beeld te krijgen van hoe het er in de beginjaren aan toe ging.” David stak een filtersigaret op en inhaleerde diep. Met kracht blies hij de grijsblauwe rook richting het bewerkte plafond. Zijn ogen volgden de dansende wolk. Anke had dezelfde vasthoudendheid als hij en dat mocht hij wel. Daarom knikte hij kort, om te laten weten dat hij klaar was voor haar vragen.

“In augustus 1993, vlak voor jullie grote doorbraak, traden jullie op in Het Noorderligt in Tilburg. Het was het enige concert dat jullie ooit in die zaal hebben gegeven. Kun je je dat nog herinneren?” David glimlachte. En óf hij zich dat concert nog kon herinneren. Die zaal was legendarisch. Het was een zaal waar je ervaringen creëerde. Curtis Mayfield, The Golden Earring, The Red Hot Chili Peppers, Herman Brood, Motorhead; het waren zo maar enkele namen die eind jaren ’80 en begin jaren ’90 in de verbouwde filmzaal optraden. En tussen al die imposante namen stonden zij, als beginnend Tilburgs bandje. Vier vrienden die een uit de hand gelopen hobby mochten beoefenen op dat haast fameuze podium. Hun unieke mix van funk en rock, hun boyband-achtig imago, maar aan de andere kant opzwepende en ondubbelzinnige teksten, was voor die tijd spraakmakend geweest.

“Vaag”, loog hij. Beelden van de springende mensenmenigte en schaars geklede meisjes die vooraan stonden en hun T-shirt omhoogtrokken om hun borsten te tonen, kwamen weer naar boven. Hij was toen net 20 en op de universiteit zagen de meisjes hem niet eens staan. Het was daarom bijna surrealistisch om honderden uitzinnige meisjes hun teksten mee te horen schreeuwen. “Fuck me hard, fuck me real hard” gilden ze dan, terwijl ze met hun bekken stotende bewegingen maakten. De snelle slappende funky bassen drongen tot diep in hun onderbuik, terwijl de ritmische gitaren stilstaan onmogelijk maakten. Het was in die tijd, dat er voor het eerst foto’s van hen in omloop raakten waarop te zien was dat hij met een onmiskenbare erectie stond op te treden.

“Waren er in die tijd ook al groupies?” David hoefde daar niet lang over na te denken. Hoewel in de aanloop naar hun grote succes, nog voor de sleur toesloeg en de hits uitbleven, hij elk concert als een roes van adrenaline beleefde, had hij ook met volle teugen genoten van de deuren die de roem voor hem opende.
“Dat begon toen wel te komen ja. Ik weet nog dat we na afloop van dat concert in Het Noorderligt in de kleedkamer zaten toen plots de deur openging en er een meisje binnenkwam”, memoreerde hij. “Die was langs de security geglipt, kwam direct op mijn schoot zitten en trok haar T-shirt uit. Het zal wel komen omdat ik de leadzanger was. Iemand gaf me een blikje bier en voor ik het wist zat ze op haar knieën en knoopte mijn gulp los.”

“Ze heeft je oraal bevredigd, dat meisje?” Anke klonk gemaakt zakelijk.
“Ja. Of eigenlijk, nee. Dat was alleen nog het voorspel. In ‘no-time’ was ze naakt en besteeg ze me, onder luid gejoel van de andere boys. Die goten ook nog hun bierblikjes over haar leeg, weet ik nog.” David grinnikte bij de gedachte, die hij zorgvuldig had bewaard als een souvenir in zijn gedachten.

“Dus jullie hebben, eh, geneukt?” David aarzelde even toen hij Anke’s twijfel zag.
“Het ging nog veel verder. Dit meisje – geen idee hoe ze heette – kon er duidelijk geen genoeg van krijgen. Dik, de drummer, ging voor haar staan en terwijl ze op mij zat te wippen, pijpte ze die gozer als een bezetene.” David mompelde nog “mooi, man” tegen zichzelf en glimlachte even.

“Jullie hadden een trio met haar?” Anke verborg haar afschuw slecht.
“Noem het maar gerust een orgie. Sly, de bassist had zijn eikel ingewreven met coke en duwde hem zo bij dat meisje in haar kont. Ongelofelijk was dat.”

“En Curt? Waar was Curt toen?”
“Curt?”, opnieuw grinnikte David, “Curt doopte zijn pik in een glas whisky en liet haar dat aflikken. Om beurten pijpte ze hem en Dik terwijl Sly en ik haar een DP bezorgden. God, dat waren nog eens tijden…”

Even was Anke stil. Ze walgde en was ontnuchterd door de openhartigheid van deze inmiddels uitgebluste rocklegende.
“Dus het is waar?” Het klonk niet als een vraag. Meer als een constatering. Ze adresseerde David ook niet. Niet echt. Anke sprak tegen zichzelf. Daarna keek ze David nogmaals diep in zijn grauwe ogen.
“Dus het is waar? Het is waar dat je mijn vader bent?”