Laat me je vertellen over de meest verwarrende avond van mijn leven. Het was die avond niet nodig om nerveus te zijn. Met een sixpack bier onder de ene arm en een pizza onder de andere klopte ik aan bij Eric, die een paar weken geleden boven me was komen wonen. We zouden een avondje ‘hangen’, als jongens onder mekaar. Gewoon, een beetje kennismaken. Hij zou wat van zijn maten uitnodigen, had hij gezegd. Tot nu toe waren we elkaar alleen een paar keer in de portiek tegengekomen. Eric was een jonge kerel, die altijd keurig gekleed was. Die paar keer dat ik hem zag droeg hij een keurige pantalon en een vers gestreken overhemd. Elke keer werd zijn outfit gecomplementeerd met een donkere stropdas in een perfecte dubbele windsor. Eric was wat je ‘een mooie jongen’ zou kunnen noemen, misschien zelfs een beetje een ‘babyface’. Ik vermoedde dat hij werkzaam was in de financiële sector.
De deur weerspiegelde mijn kapotte jeans en onder mijn witte T-shirt staken mijn getatoeëerde sleeves opvallend af. Even vroeg ik me af of ik niet slightly underdressed was, maar ik kon me haast niet voorstellen dat Eric ook op vrijdagavond strak in de kleding zou zitten. Voor dat de deur open ging, stopte ik de pizzadoos onder mijn andere arm, zodat ik met mijn vrije hand nog een keer mijn haar en baard kon fatsoeneren. Ik vloekte in mezelf dat dit godverdomme geen date was en belde voor de tweede keer aan.
Ik had het fout. Eric en zijn vrienden zagen er uit als een groep yuppies uit de jaren ’90. Door de Chesterfield-bank en de notenhouten kast had ik eerder het idee dat ik in een exclusieve club was beland dan in een man cave. Het rook er naar leer en sigaren. Eric stelde me voor aan zijn vrienden. ‘Butch’ gaf me een knikje en richtte zijn aandacht daarna weer op zijn gesprekspartner, Jan. Op de Chesterfield zaten Nikki, Ryan en Stef. Ik schudde een hand hier en gaf daar een boks en verontschuldigde me voor mijn shaggy uiterlijk.
“Had ik dat geweten, man”, zei ik opgelaten. Maar het gaf niet en ik kreeg een flesje IPA van Brouwerij IJ in mijn handen. Op het etiket stond de afbeelding van een naakte getatoeëerde vrouw en ik grinnikte veelbelovend naar de mannen, terwijl ik proostend mijn flesje een decimeter of twee in de lucht stak. Ze knikten dat het goed was.
Van achter mijn flesje probeerde ik mijn gastheer en zijn gasten nader te bestuderen. Het was duidelijk dat dit een ander slag heren was dan ik en dat zat hem niet alleen in de kleding. Ze waren anders. Het leek alsof ze heel erg hun best deden om iets te zijn en dat gaf me het gevoel dat ik in een toneelstukje was beland met acteurs die een karikatuur probeerden neer te zetten van zichzelf. Jan zette zijn benen bijvoorbeeld iets te veel uit elkaar. Een hand steunde op zijn knie en zijn elleboog stak zo veel mogelijk uit. Na elke trek van zijn sigaar, liet hij zijn hoofd in zijn nek vallen en blies de blauwe walm richting het plafond.
En er was nog iets. Hun stemmen. Het waren volwassen mannen, maar ze hadden stemmen als tieners. Geen rauwe diepe baritons, maar eerder sopranen. Even wilde ik voor de grap aan Eric vragen of ik was beland op de jaarlijkse bijeenkomst van Rotterdamse castraten, maar ik beet mijn tong nog even af en slikte die weg met een slokje koude IPA. Ik had het toen al kunnen weten.
De avond vorderde en ik mengde mezelf zo goed mogelijk in de groep. Ik sprak over Schorem aan de Nieuwe Binnenweg, waar ik mijn baard liet trimmen en waar ik mijn potje Reuzel ‘matte pommade’ haalde. En over single malt whiskey, sigaren en mijn gecustomizede Harley. Over Tattoo Bob aan de Delistraat, die verantwoordelijk was geweest voor het grootste gedeelte van mijn sleeve. Uiteraard schepte ik op over de grote Japanse tijger die op mijn rug stond en voor ik het wist stond ik in ontbloot bovenlijf en voelden vijf paar handen langs de lijnen van mijn inkt.
Even dacht ik dat het door het bier kwam, maar toen Eric zijn zachte vingers over de lijnen van mijn tatoeages liet glijden en mij diep in mijn ogen keek, kreeg ik plotseling een sterke behoefte om mijn lippen op die van hem te drukken. Maar Eric was me voor. Nog nooit eerder was ik door een man gekust. Het verbaasde me vooral dat de vrienden van Eric het kennelijk helemaal niet vreemd vonden dat hij me zoende. Sterker nog, er steeg een zacht aanmoedigend gejoel op uit hun androgyne keeltjes.
“Nee, sorrie, Eric, zo ben ik niet”, fluisterde ik haast, bang om hem te beledigen met mijn afwijzing. Zacht duwde ik tegen zijn schouder om wat afstand te creëren en ik keek wat beschaamd om me heen. Eric leek zich helemaal niet beledigd of afgewezen te voelen. In plaats daarvan begon ook hij zijn stropdas af te doen en zijn overhemd los te knopen. Daarmee onthulde hij zijn borst, die was gewikkeld in een soort van verband. Ik keek naar de anderen, maar niemand leek verbaasd. Was Eric gewond?
Achteraf voel ik me vreselijk suf. Toen Eric het verband afwikkelde, kwamen daar een paar hele fraaie borsten onder vandaan. Zelfs op dat moment viel het kwartje niet. Was Eric bezig met een sekse-transformatie? Mijn verwarring moet amusant zijn geweest. Op aanmoediging van zijn vrienden, trok Eric nu ook zijn pantalon uit, om enkele ogenblikken later volledig naakt voor me te staan.
Eric was een Erica. Je kunt me nauwelijks kwalijk nemen dat ik nog nooit van een ‘Female-to-Male’ crossdresser had gehoord. Tot dan. Eric, of Erica, kwam opnieuw naar me toe en kustte me voor de tweede keer op mijn mond. Ik stond als aan de grond genageld en wist niet wat te doen. Duizenden vragen schoten door mijn hoofd en geen enkele verklaring leek logisch. Ik genoot van het naakte lijf met de rondingen waar ik zo van hou, maar ik had zojuist ook genoten toen ik nog in de veronderstelling was dat Erica een jongen was geweest. En die andere gasten dan?
Erica pakte mijn handen en plaatste die op haar borsten.
“Ze zijn echt hoor.” Daarna nam ze mijn rechterhand en stopte die tussen haar benen. “En deze ook!” Er werd hard gelachen.
“Welkom in ‘ The Kingsmen Club’, waar vrouwen zich schaamteloos kunnen gedragen als mannen”, fluisterde Erica in mijn oor, terwijl mijn vingers haar vochtigheid vol ongeloof verkenden en ze mij opnieuw en ditmaal onder luid applaus op mijn mond kuste. Hoewel ik haar vrouwelijkheid in mijn handen hield, bleef er een achterdochtig stemmetje in mijn hoofd zeggen dat ik met een man stond te vrijen. En dat onder het toeziend oog van enkele andere mannen, die – zo nam ik inmiddels gevoeglijk aan – ook allemaal vrouw waren.
Die nacht hebben we voor het eerst geneukt en dat was het begin van een verwarrende relatie. Want ook in de slaapkamer wilde Erica soms de rol van Eric blijven spelen. Nog steeds weet ik niet zo goed wat dat over mij zegt, want ik moet toegeven dat ik de ervaring koester. Zelfs die keer, of misschien wel juist die keer, dat ik haar uitkleedde en ze me verraste met een heuse voorbinddildo.
Dit verhaal is geschreven voor Thewa #26, met als thema ‘ Buren.
- OhYes Pulse G-spot vibrator en clitoris zuiger – review - 14 januari 2025
- Trio met een escort - 6 januari 2025
- ‘Zin’ – episode: Chekhov’s Gun en Red Herrings – de inzendingen en de feedback - 6 januari 2025
Hm… ik heb zeker zitten slapen dat ik je verhaal nog niet gelezen heb. Nice, met inderdaad een iets voorspelbare clou, maar niet minder van genoten
Slapen is goed. ;)
Ik heb geen moeite gedaan om de clou te verbergen. Dan zou het zo’n truukje worden, voor mijn gevoel. En de foto geeft misschien ook wel wat weg. Bovendien is The Kingsmen een club in New York voor crossdressing women.
Bedankt voor je leuke reactie!
Fijn om te lezen, Antoinette.
Wat een leuk verhaal! Ondanks dat ik de clou al zag aankomen, heb ik genoten :)
Ik schreef dit verhaal: https://t.co/Vm5gUEmEjo voor Thewa 26: ‘ Buren’
https://t.co/Os8O0vSApi #ftm #crossdresser